Skraj Lasu

Zaskoczyła go obecność nieznajomej. Spojrzał na nią. - Witaj, nieznajoma. Jestem Shiboo. - powiedział. Teraz skierował wzrok na Selene i od razu zauważył szal, który jej podarował. - Nie. Tamte czasy były dla mnie, a właściwie dla tamtego mnie, ciężkie. - odpowiedział. Objął wzrokiem wszystkich zebranych.

Przekręciła trochę głowę w prawo i znów skinęła głową.
-Kuroi.- Rzuciła cicho, jakby ją gardło bolało, ale to nie było prawdą. Spojrzała na rosnące tu rośliny, a następnie na wszystkich obecnych. Zjadłaby coś. A tu dużo świeżej energii. Uśmiechnęła się szeroko w duchu zbliżając się równym krokiem do ciemnowłosej dziewczyny. Metr przed nią stanęła, spoglądała gdzie indziej, jednak uważała, co robi nieznajoma.

- Cóż sprowadza Cię do nas, Kuroi? - zapytał nieznajomej mu dotąd osoby. Zachowywała się ona jednak trochę podejrzanie, ale Shi nie zwrócił na to większej uwagi. Jeśli ona jest wampirzycą, to nie mam się czego bać. Ma krew jest dla tych stworzeń prędzej trucizną niż pożywieniem.

Spojrzałam badawczym wzrokiem na nieznajomą. Poruszyłam delikatnie głowa pozwalając pojedynczym kosmykom włosów opaść mi na twarz
-Witaj, Carmen
Jak na zwykły las zjawiało się tu zadziwiająco dużo osób

Shiboo zwrócił jej uwagę na przybycie kolejnej nieznajomej. Także krótko na nią zerknęła i przedstawiła się, szczędząc jej i sobie zbędnych słów.
- Selene. - To jedno słowo musiało jej wystarczyć. Wtedy eithne przeniosła wzrok oraz uwagę na osobę Shiboo, dziś wyjątkowo otwartego.
- Rozumiem. - Kłamała, ale zdolnie to zamaskowała. Co prawda, sama prawie nigdy nie myślała o swojej już nieistniejącej ojczyźnie, ale podczas napadów melancholijnego nastroju, zdarzały jej się przemyślenia. Najczęściej przychodziła jej do głowy myśl: "Jakie byłoby moje życie, jeśli mieszkałabym dalej w Terre D'Igny?". Teraz znowu zawitało w jej głowie, uparcie się po niej tłukąc bez celu. Tak mają w zwyczaju robić pytania bez odpowiedzi. Przez chwilę milczała, aż w końcu natarczywe pytanie zostawiło ją w względnym spokoju. Wtedy poddała jego słowa dokładnej analizie.
- Czyżbyś się otworzył, Shiboo? Nie spodziewałam się kiedykolwiek dowiedzieć czegoś o twoim pochodzeniu. Już zaczynałam przypuszczać, że każesz mi w nieskończoność dochodzić do błędnych wniosków, a tu proszę! - W uśmiechu zawarła odrobinę ironii.
Nie zauważyła oczywiście, jak Kuroi się do niej zbliża, nadal patrzyła na Shiboo. Ona nie miała szczęścia, jak on. W jej żyłach zawsze płynęła gorąca, słodka krew. Nie podejrzewając niczego, Selene jedynie skinęła głową, rejestrując w pamięci jej imię.

-Mieszkam niedaleko.- Powiedziała gwałtownie obracając głowę do mężczyzny. Zrobiła się trochę sztywna, miałby problem z bieganiem czy pływaniem. Wsunęła ręce w rękawy płaszcza i znów skinęła głową na powitanie, ale już się nie przedstawiła, bo zrobiła to wcześniej. Wzięła głęboki oddech i powoli wypuściła powietrze z płuc. Gdyby teraz się ruszyła, widać by było, że zesztywnienie schodzi.

- Znów przyzwyczajam się do ludzi. Mimo wszystko izolacja od wszystkich żywych bytów dała się we znaki. - odpowiedział. Teraz, przypomniała mu się ojczyzna, co wywołało falę dawnych wspomnień i mimo że te krzątały się bez celu po jego umyśle, nie przeszkadzało mu to w rozmowie. - Jak zapewne wiesz, pozory potrafią zmylić zdolność postrzegania świata.

Widząc zachowanie Kuroi pomyslał - ciekawe co takiego planuje zrobić.. - lecz nawet w jego myślach pojawiła się nutka sarkazmu.

Zmrużyłam lekko oczy nie spuszczając wzroku z Kuroi. Jej dziwna aura niepokoiła mnie, czyżby była taka zawsze, czy może kobieta nie ma wobec nas dobrych zamiarów? Skrzywiłam się przypominając sobie jak kiedyś pozwoliłam wampirzycy posilić się moją krwią. Ale zaraz... owa istota wampirem na pewno nie była, umiałam doskonale rozpoznać przedstawicieli tej rasy. Puściłam swoje kolana siadając nieco normalniej. w tej pozycji miałam szansę na szybsza reakcję... tak w razie czego.
-Tak, dłuższy czas bez żadnego towarzystwa potrafi dokuczyć
Uśmiechnęłam się cierpko. Dobrze rozumiałam co demon miał na myśli, choć byłam znana jako odludek.

Weszła wolnym krokiem rozkoszując się świeżym powietrzem, w takim stopniu, na jaki demon może sobie oczywiście pozwolić. Rozejrzała się patrząc na zgromadzone tu osoby z niewielkiej odległości. Stwierdziła, że raczej może pozwolić sobie na jakąś małą konwersację.
-Witajcie. Jestem Liselle.-przedstawiła się.

- Dłuższy czas.. Dla każdego słowa te mają inne znaczenie. - powiedział, spoglądając na Carmen. Lecz po chwili spostrzegał kolejną już postać, która przybyła do tego miejsca.
- O, cóż za niespodzianka spotkać tutaj demona. - powiedział. - Zwą mnie Shiboo. - przedstawił się po chwili. Siedział teraz spokojnie, spoglądając na nowo przybyłą osobę, jak i na resztę rozmówców.

-Może raczej będę znana Ci pod innym imieniem. Kiedyś mówiono na mnie Lilith.-westchnęła cicho wspominając "dobre" czasy.
-Miło spotkać kogoś podobnego do mnie.

Uwielbiał nocne spacery. Zawsze w lasach na noc może zgubić się jakaś niewiasta, albo wieśniak. A tutaj na skraju zbiorowisko magicznych stworzeń. Nie znał nikogo z obecnych poza Liselle. Zbliżył się do niej od strony pleców i szepnął do uszka.

-Witaj stylistko.

Nowa osoba. Zerknęłam na Liselle i skinęłam jej głową na przywitanie
-Carmen
Czyżby przybyła była demonem? Tak, słowa Shiboo przegoniły wszelkie wątpliwości.

Kuroi gwałtownie przekręciła się w stronę przybyłej z szerokim uśmiecham na twarzy. Był wręcz diaboliczny.
-Marny twój los!.- Wyciągnęła z kieszeni nóż i rzuciła się w stronę demonicy. Przygniotła ją do ziemi prawą ręką a ostrze wbiła przy jej szyi w ziemię. Po chwili położyła jej dłoń na ciepłą klatkę piersiowej i wyssała dobre cztery lata życia, gdyby nie była wiecznym stworzeniem postarzałaby się. Podniosła się powoli najedzona, schowała nóż i otrzepała ubranie. Usiadła niedaleko na jakimś twardym i zimnym kamieniu. Znów miała ten lekki uśmiech.

Selene, niepewna, do kogo Shiboo kierował swe słowa, jedynie pokiwała głową. Później, uznawszy, że jej wahania są co najmniej głupie, odezwała się, tym razem śmiało:
- Tak, z pewnością. Przyznaję, że na to zjawisko wyczuliły mnie niedawne spotkania z tobą. - Zaśmiała się krótko i cicho. Teraz już widziała Kuroi, stojącą niedaleko niej. Eithne uznała, że warto potraktować ją z odrobiną rezerwy. Przez takich jak ona, wampirycznych osobliwości snujących się tajemniczo, rezygnowała z częstego odwiedzania Hasulandu, ich największego siedliska. Jednocześnie traciła tym okazję na wiele bardzo korzystnych transkacji. No, ale, jak wiadomo, więcej szczęścia dają całe żyły i dostatnia ilość krwi, niźli mieszek pełen monet. Dla bezpieczeństwa głównie, a także dla pozyskania większej wygody w rozmowie, przesiadła się, lądując bliżej Shiboo, niemal pomiędzy nim a elfką, zachowując jednak rozsądną odległość, na wypadek, gdyby nie lubili zbytniej bliskości. Powitała skinieniem głowy nowo przybyłą, także podając swoje imię. Oniemiała ze zdumienia na widok poczynań Kuroi, jednocześnie chwaląc swój zamiar zmianymiejsca.

Pewna uparta dziewczyna przyssała się do niej. Nie zrobiło to na niej wrażenia, ale użyła swej mocy zapewniając dziewczynie bardzo erotyczny sen czy nawet jawę, przez, który się nie wyśpi.
-Witaj niewolniku.-zamruczała cicho. Odwróciła się w jego stronę i objęła go za szyję.
-Tęskniłeś?-spytała mrugając słodko oczkami.

Nie spodziewał się, aż takiego przywitania. Nie czuł się za pewnie z jej rękami na szyi. Dlatego sprytnie wymigał się z jej objęć.

-Nie umawialiśmy się na niewolnika. To jeszcze musi podlec dyskusji na osobności. -Z uśmiechem przeczesał gestem ręki włosy.

-Może i tęskniłem, czy to ważne ?

-Ważne. Bo przynajmniej będę mieć jako takie mniemanie o Tobie.-wytknęła na niego język uśmiechając się łobuzersko.
-A więc, miałeś coś mi o sobie opowiedzieć.-przypomniała.

Spojrzał ku następnej osobie, która tu przybyła. Tym razem był to nieznajomy mu mężczyzna. - Witaj, nieznajomy. Zwą mnie Shiboo. - powiedział. Teraz skierował wzrok na demonicę. - Lilith, tak? Hm.. Coś mi to mówi.. - powiedział zamyślony, nie mogąc sobie nic przypomnieć. - Ale.. Cóż Cię tu sprowadza? Dawno mym oczom nie ukazał się żaden demon.

Oparłam stopy na ziemi i rozprostowałam nogi wstając. Robiło się tu tłoczno... trochę za tłoczno. Wyciągnęłam dyskretnie niewielki nóż do tej pory schowany w skórzanym pokrowcu przytrzymywanym niewielkim paskiem na udzie. Po zachowaniu Liselle wnioskowałam iż nie stało jej się nic poważnego, dlatego nawet nie podchodziłam. Moje umiejętności nie będą w tym wypadku potrzebne. Oparłam sie plecami o pień drzewa obserwując uważnie obecne tu towarzystwo

Podniosła się, przeciągnęła i zapięła płaszcz pod samą szyję. Westchnęła cicho i opuściła owy teren. Zapomniała się pożegnać.

-Porzuciłam monotonne życie w piekle i wyszłam na powierzchnię zamierzając tu mieszkać. Teraz jestem szlachcianką. Zresztą wiem, że mało jest nas tu. Wszyscy wolą zostać w piekle.-westchnęła cicho, jakby z nutką żalu w głosie.

Ciepły uśmiech nadal widniał na jego twarzy. Spokojnie spoglądał na nią.

-Żeby czegoś się o mnie dowiedzieć, musisz mnie zmusić do mówienia diablico. -Warknął złośliwie. ;p

- Moja przygoda z tym miejscem jest nieco inna, ale tak, również nigdy nie przepadałem za marnowaniem czasu akurat tam.

Zauważył nóż w rękach Carmen, lecz nie zaniepokoiło go to. Jego nóż zawsze schowany był w rękawie, dzięki czemu w ostateczności mógł go użyć, najszybciej jak to możliwe.

No, teraz wyjaśniło się jeszcze więcej., stwierdziła Selene, przysłuchując się luźnej wymianie zdań z Liselle. Kiedy demonica przez chwilę zajmowała się kolejnym nieznajomym (temu to już w ogóle się nie przedstawiała), postanowiła ponownie zwrócić na siebie uwagę Shiboo. Samolubną była beśtią, oj tak.
-Demon, tak? No proszę, z każdym dniem jesteś dla mnie coraz mniejszą zgadką. Czy to zgodne z Twym zamiarem? - Mówiła cicho, nieco ironicznie, nachylając się do ucha Shiboo. Zrobił się tu za duży tłok na spokojną rozmowę.