Skraj Lasu

Las w Tarlisji od lat dostarczał Selene składników do większości specyfików, wchodzących w asortyment jej "apteki". Jak niemal codziennie o tej porze roku, eithne przychodziła tu, by szukać dojrzałych owoców tutejszych roślin, w większości motylkowatych - stanowiły bazę kilku trucizn średniej mocy, działających głównie na zmysł wzroku. Z nieodzowną tej czynności cierpliwością, Selene uklękła, by w poszyciu leśnym wypatrywać niskich roślinek.

Przychodzi do lasu. Rozgląda się dookoła po czym siada wpatrując się w niebo częściowo zasłonięte przez gałęzie.

Pojawiła się praktycznie bezszelestnie. Lubiła przebywać w lesie z powodu spokoju, jaki tam panował. Przyodziana w swój praktycznie nieodłączny ciemny płaszcz przedzierała się przez zarośla. W końcu usiadła gdzieś pod drzewem a kaptur całkowicie zakrył jej bladą twarz. Kilka ciemny kosmyków wydostało się spod materiału i niegrzecznie paradowało na płaszczu.
Elys miała zamiar sobie tutaj odpocząć póki nie usłyszała czyjiś kroków. Poderwała się na równe nogi nie będąc pewna czy to zwierze czy też jakiś człowiek. Dopiero, gdy ujrzała dziewczynę zaczęła jej się spokojnie przyglądać.

Po kilku miesiącach wędrówki oraz problematycznego pokonywania nieznanych dotąd mu terenów poszukiwał Gildii Magów, ale chyba się zgubił. Chociaż słyszał, że tak znajduje się pomiędzy pewnymi miastami. Jedno było niedaleko, więc była szansa że znajdował się coraz to bliżej celu swojej wędrówki od tak długiego czasu.
Dziękował sobie w myślach, że zachował trochę pieniędzy przez ten cały czas. Dzięki temu był najedzony, czysty i świeży. Podniósł siebie na duchu, że to jeszcze kawałek i ruszył powoli przez ten las, robiąc co chwilę zwroty i omijając roślinność tego miejsca precyzyjnie.
Oczy badał swoją czerwienią otoczenie jakby niezauroczone pięknem tego miejsca. Dla niego był to zwykły las, który w każdym momencie mógł zniknąć z tego miejsca w jakimś nieszczęśliwym wypadku. Podążał tak przed siebie, czasem nawet łamiąc jakieś suche gałązki. Kwiatów tu było strasznie dużo, ale nie spowodowało u niego to jakiś specjalnych wrażeń. Zielsko i tyle.
Był tak zajęty swoimi myślami, że przechodząc obok obecnych w pewnym momencie osób - nie odezwał sie.

Selene wycedziła przez zęby ciche przekleństwo. Jedyna delikatnych roślinek, których poszukiwała przedstawiała żałośnie zwiędniętą łodyżkę i słaby, zczerniały kwiat - równie dobra była do dobrej trutki, jak ulewa do wystawnego przyjęcia na świeżym powietrzu. Zgniotła w dłoni żałosną roślinkę i stanęła na równe nogi. A później ktoś przyszedł. No, skoro z codziennego rytuału zbieractwa nici, to może sobie przynajmniej poużywać nowej znajomości. Nieznajomy stał w zasięgu jej wzroku, pozostała jednak milcząca i nieruchoma. Chwilę patrzyła bezbarwnym spojrzeniem przed siebie. Oparła plecy o pień drzewa i myślała. A wtedy pojawiła się następna nieznajoma. Świetnie, następna potencjalna nowa znajomość. I jeszcze jeden! No, teraz to już nawet Selene, zwykle towarzyskiej, przybytek nieznajmomego towarzystwa zyskał sobie raczej negatywne podejście.

Przedzierając się między drzewami wyszła na mały placyk gdzie drzew było znacznie mniej niż wcześniej. Usiadła na samym środku.

Położył się wygodnie na ziemi spoglądając ukradkiem na grupę nieznajomych. Nie uważał ich za szczególnie godnych uwagi więc czekał aż któryś z nich zrobi pierwszy krok.

Wstała, podeszła do leżącego na ziemi Vallortha.
- Witam. Diffana jestem, dla znajomych Diff. ;)

Coś dzisiaj jest tu zbyt tłoczno, przemknęło jej przez myśl. Chyba jeszcze nigdy nie spotkała tyle nieznajomych osób w lesie. Co chwilę ktoś ja mijał lub był niedaleko. Westchnęła cicho, sama nie przepadała za poznawaniem ludzi. Bo cóż ją mogły interesować żyjące na tym świecie istoty? Tak czy inaczej nie mogła być pewna, że wszyscy tutaj mają dobre zamiary. Odchyliła nieco brzeg płaszcza tak, aby spod niego wystawał kawałek szaty z logiem Gildii Magów. Większość złodziei i innych rozbójników trzymała się z dala od magów, tak wiec ten mały wyszyty znaczek mógł jej zapewnić trochę prywatności. Usiadła na pniu od ściętego drzewa i przymrużyła lekko oczy. Zaczęła badawczo spoglądać na każdego jakby chciała go przewiercić wzrokiem, bo tak w istocie było. Jej ciekawość zmusiła ją do odgadywania jakiegoż zawodu byli nieznajomi.

Eithne skrzyżowała ramiona na piersiach, patrząc z nieukrywaną ciekawością po tym zbiorowisku. Nie mieli co robić, to musieli się naprzykrzać, akurat kiedy ona postanowiła poświęcić się pracy i uśmiechała jej się samotność? No, trudno się mówi, i tak najwidoczniej pożądanych przez nią składników tutaj już nie miała co szukać. Z niezmiernym zdziwieniem stwierdziła, iż albo wszyscy komunikują się nawzajem w myślach, albo z rozmysłem przyszli jej zrujnować spokój. Chwilę stała bez ruchu, ale wkrótce puściły jej nerwy.
- I co, będziemy tak stać i wytrzeszczać gały jedno na drugie? - Pobudziła towarzystwo do rozmowy, rzucając w powietrze pytanie miłego głosu o opryskliwym zabarwieniu. Sama nie zamierzała robić na razie nic więcej, by podtrzymać zalążek wątpliwej konwersacji.

Nie wiedział nawet jak tu trafił. Podróżując pogrążony był w swym umyśle, zorientował się, że trafiłeś do lasu, dopiero wtedy gdy natknął się na drzewo. Teraz zaczął uważać by znów w coś nie uderzyć.
Po dłuższej wędrówce, wyczuł obecność kilku istot.
Nie chcąc nawiązywać kontaktu, zatrzymał się w miejscu gdzie drzewa rosły tak gęsto, że prawie całkowicie ograniczały widoczność. Nie przeszkadzało mu to jednak, ponieważ to zbiorowisko nie wydawało dla niego się interesujące.
- Przynajmniej nie wiedzą, że tu jestem..
Przyglądał się tak przez chwilę. Po krótkiej obserwacji, wycofał się w głąb lasu, siadając pod drzewem. Nadal jednak słyszał rozmowę..

- Ty jesteś Selene, czyż tak?
Podeszła do nieco zdenerwowanej... nieznajomej?
- Jakbym skądś Cię znała...

Przysnął na chwilę.
- Witam me imię brzmi Vallorth - Powiedział tajemniczo.

//Ide się umyć ·AFK·

- Miło mi...
Tajemniczym spojrzeniem zerknęła na Vallortha. Chciała się czegoś więcej o nim dowiedzieć...

Elys podeszła do Selene. Głupio było teraz sobie iść, z resztą poznanie kilku osób a raczej tego, czym się zajmowali mogło być interesujące.
-Gapienie się na innych nie jest takim złym zajęciem.-Powiedziała jak gdyby nigdy nic wpatrując się osoby strojące przed nią. Poprawiła swój kaptur, aby ukrywał kolor jej oczu. Ludzie różnie reagowali na tak intensywną zieleń. Przez jednych była wyzywana za wiedźmę i chcieli ja palić na stosie, drudzy za pomiot szatana i brali nogi za pas a inni… Było tego wiele, tak wiec tym razem pozwoliła sobie odebrać tą przyjemność. Dłonią starała się schować pod kaptur swoje niesforne czarne kosmyki, które jak na złość jakimś cudem wydostawały się spod materiału pomimo jej usilnych starań.
-Jesteś zielarką? –Zapytała. Widziała wcześniej jak dziewczyna szukała czegoś wśród ziół.

Duża ilość osób spowodował nagłe zatrzymanie się całej jego osoby. Powód? Wpadł mu do głowy pomysł, że może jedna z obecnych tu osób wie jak dotrzeć do jego miejsca wędrówki. Nawet może go tam zaprowadzi i uniży mu jego trudów oraz problemów z tym związanych. Zbyt rozmowni to nie byli, każdy na każdego spoglądał.
Słowa nieznajomej dotyczące tego, że nikt się nie odzywa zbytnio go nie ruszyły. Ogólnie nie był zainteresowany nowymi znajomościami i uznawał to za nijaki mus, aby się dostać tam gdzie chce.
- Zawsze można zmienić miejsce pobytu albo rozpocząć od przywitania, a nie tekstem, który wypowiedziałaś
Tak, upomniał ją. Brak kultury w tych czasach był wręcz powszechny. Nie rozumiał co wyrośnie z młodego pokolenia tego świata, chociaż wiele osób i ze starego posiadała ten zły nawyk rozpoczynania rozmowy z obcymi osobami.
Jego oczy szybko wynalazły małe herb/logo gildii magów na płaszczu jednej z kobiet, aż mu lżej na duszy się zrobiło. Zrobił kilka kroków w stronę Elys - której imienia nie znał, warto o tym wspomnieć - i ukłonił się.
- Witaj pani, resztę również. Zorientowani jesteście gdzie leży miejsce ozwane Gildią Magów. Cel mej podróży i jestem nieobyty w tych terenach
Głos wiele nie wyrażał, było w nim trochę uprzejmości, ale z drugiej strony okryty był brakiem emocji i większego ciepła związanego z rozmową między różnymi osobami. Nie, nie był chłodny. Bardziej obojętny, ale jednak dalej uprzejmy. Wypadało, jeżeli się nie znało nikogo. Zrobić dobre wrażenie też nie zaszkodzi.

Siedząc nadal po tym samym drzewem, przysłuchiwał się rozmowie.
W pewnym momencie poczuł się.. Znudzony, co w jego przypadku było naprawdę dziwne, biorąc pod uwagę chociażby to, że jest samotnikiem.
Zdziwiony, siedział tak chwilę i nie do końca świadomie zaczął posykiwać w rytm jednej z melodii, które znał, a było ich nie wiele, choć nie wiedział skąd je zna.
Wydało mu się, że nie robi tego zbyt głośno..

- Hmm zaciekawiło cię coś? Wpatrujesz się jak byś czegoś szukała? - spojrzał na nią jeszcze raz.
- Jestem magiem rodzice wysłali mnie do gildii jak byłem małym chłopcem. Moje życie zawsze było nudne taki ja też się stałem. - Stwierdził od niechcenia maskując rzeczywistość.

A ta co, jasnowidzka od siedmiu boleśći? przemknęło Selene przez myśl, kiedy jakaś młoda kobieta, którą eithne widziała pierwszy raz w życiu, zapytała o jej imię. Może była szpiegiem? Jeśli tak, to Melred, ich główne siedlisko, schodziło na psy. Jaki szpieg, do jasnej anielki, stawał przed "ofiarą", udając domniemaną znajomość z lat zamierzchłych? Litości, bogowie... Selene uniosła brew, wyrażając szczątkowe zdumienie, spowodowane poczynaniami młodej kobiety.
- Tak, nazywam się Selene i zapewne z setkami innych kobiet tej krainy dzielę to imię, a i być może nieznaczne podobieństwo fizyczne. Musiałaś, niestety, błędnie zaufać nietrafnym osądom własnych oczu i uszu, nie przypominam sobie bowiem, bym cię kiedykolwiek w życiu spotkała. - Słowa płynęła szybko, bezbarwny potok obojętności razem z nimi.
No tak, nie było ci, idiotko, zaczynać rozmowę, skarciła się w myślach, gdy następna zakapturzona kobieta uparła się, że musi jej zawracać głowę. Obrzucając nieznajomą umiarkowanie życzliwym spojrzeniem, odpowiedziała:
- W niektórych kręgach uchodzi z kolei za afront, zwłaszcza w stosunku do nieznajomych. - Nieznajoma chyba uwierzy, że Selene jest także częścią kręgu, gdzie maniery, etykieta i szlachecki rodowód dziesięć pokoleń wstecz wyznaczają zasady zachowania. Powodzenia, moja droga, myśl tak dalej. - Można powiedzieć, że pasjonuje mnie wszelakie zielsko. - Na ustach eithne wykwitł ledwie widoczny uśmiech, zawierający kropelkę jadu złośliwości.
A potem kolejny. Cudownie, profesor od dobrych manier ją akurat wybrał sobie na uczennicę. Za niewiele mając jego karcący ton, eithne odczekała, aż dziwaczny w pewnym stopniu osobnik skończy mówić, później dorzuciła swoje trzy grosze, czego nie mogła sobie odmówić:
- Kultura osobista, tak pożądana przez pana, młodzieńcze, nakazuje także przedstawić się nowoprzybyłym, zanim zrobi to towarzystwo już obecne w danym miejscu. - Przybrała prześmiewczo surowy wyraz twarzy, nabierając przekonania, iż większość towarzystwa, z którym ma dziś do czynienia do magowie - pozamykane szczelnie w swych wieżach bufony o wyobrażeniach daleko przewyższających prawdę. Zwykle dotyczyły one samyh przeklętych magików.

- Nie szukam zbyt wiele, tak tylko dowiedzieć się trochę... Ogarnąć to wszystko. - mówiła coraz ciszej - znasz ich? - skierowała głowę na pozostałych osobników. - Jedną z nich chyba znam, reszty nie. Może Ty coś o nich wiesz? Niezbyt zręcznie mi podchodzić do każdego i pytać się kim jest z zawodu i tak dalej...

Zmrużyła oczy spoglądając na kłaniającego się chłopaka. Twierdził, że nie może trafic do gildii. Wielu chciało się dostać poza granice muru, który otacza gildię, chociażby po to, aby wykraść księgi. Nieznajomy nie wyglądał na złodzieja, ale pozory mogły mylić, już nie raz się o tym przekonała. Każdy nowo przyjęty mag powinien dostać mapkę jak tam dotrzeć, przynajmniej ona takową dostała. Z drugiej strony gdyby mówił prawdę byłaby nieuprzejma zostawiając maga w potrzebie.
-Mogę cię zaprowadzić do gildii, lecz na samym początku bądź łaskaw się przedstawić nieznajomy. –Rzekła spokojnym tonem. Zazwyczaj używała nieco bardziej władczych słów przez to, iż większość zdań kierowała do służby.
Skinęła lekko głową mówiąc raczej do wszystkich niż jednej osoby.
-Jestem Elys.

- Przykro mi. - Odparł - Też jestem nowy w tych okolicach. Jeśli chcesz może my razem się o to pytać. - Powiedział miłym tonem.

Nie ruszyły go w żadnym stopniu słowa żadnej z kobiet. Niestety uważał je za nic więcej niż coś w rodzaju innych mężczyzn. Nie ma co mu się dziwić, całe życie spędził w gronie swojej płci z wpajaniem mu, że kobiety to zło wcielone, kuszące mężczyzn swoim ciałem, aby splamić ich honor i dumę.
Jednakże on nie miał konkretnie wyrobionego zdania na ten temat, ale też nie traktował kobiet lepiej niż mężczyzn. Czasem nawet gorzej, choćby omijając przedstawienie się. Odchrząknął cicho, robiąc coś w rodzaju uśmiechu. Przynajmniej ten gest miał go przypominać.
"Inteligentna się znalazła, utrzeć nosa... Nie mam ochoty"
Skomentował sobie we własnej głowie, obracając się w stronę Selene, a przy tym włosy zafalowały niebezpiecznie, agresywnie. Podobnie jak i gwałtowny ruch.
- Wybacz Pani...
Nadał nacisk na to ostatnie słowo, aby zaraz kontynuować.
- ... w moich stronach kobiety były uznawane tylko jako materiał, a nie istotę, więc musisz wybaczyć mi moje zachowanie. Są to głęboko wpojone reguły od małego, nie jest to więc moja wina, że jest tu więcej kobiet niż mężczyzn aktualnie. Upominasz się, więc przedstawię się. Choć widzę, że nie tylko Ty chcesz poznać moją personę. Etolepsed III Scarstrike "Alhuil".
Ominął to, że był synem jednego z wysoko położonych ludzi w swoim kraju, a raczej krainie. Tutaj pochodzenie nie miało znaczenia, a zwykła rozmowa. Wyprostował się i przeciągnął łagodnie, zakładając dłonie na kark i przymrużył oczy, oczekując odpowiedzi od tej gadatliwiej.
Kątem oka obadał kobietę, do której jeszcze niedawno się zwrócił w sprawie gildii.
- Mam nadzieję, że będziesz na tyle łaskawa pani. Byłbym do zgodnie wdzięczny za udzieloną pomoc.

- Z przyjemnością, ale może później?
Położyła się na trawie obok niego.
- A więc rodzice wysłali Cię do gildii...?