Śnieżna Łąka

Pojawiła się, zahaczyła o jakoś wystający kamień i runęła z hukiem w śnieg. Nie zawiłe spotkanie z zimnem. Podniosła się lekko i nawet nie otrzepując ubrania usiadła w puchu.

Traf chciał, że runęła obok mnie. I byłem w połowie w śniegu. Spojrzałem na nią, po czym się uśmiechnąłem.
- Czy za dwie minuty masz zamiar iść spać?

Spojrzała na chłopaka i mruknęła niezadowolona.
-Nie odzywaj się tak do mnie.
Wstała powoli, teraz już otrzepała ubranie i skrzyżowała ręce na biuście.

Wstał i podszedł troche bliżej do niej
-Przepraszam jeśli cie... Uraziłem. I dobry wieczór, tak wogóle...
wiedział że nie można było tego nazwać urlopem, no ale cóż...

-Jassne, jasne.
Mruknęła i przyjrzała się dokładniej zwierzołakowi.
-Ty też masz włochate uszy?
Spytała bez jakiegokolwiek zastanowienia.

Kaptur na szczęści zasłaniał moje uszy...
- Po części. Ogon tez posiadam, mimo że nie powinienem. Moją druga formą jest... jest coś wam dość bliskiego...

-Nam? Wampirom?
Spytała, choć ją to nie ciekawiło. Odezwała się słabość do futerka, miała wielką chęć zdjąć mu ten kaptur, ale udało się jej powstrzymać.

- Tak. Wam, wampirom.
Chwila namyślenia.
- Wam wampirom. Sam jestem po częsci wampirom, więc raczej nam, wampirom, no ale mniejsza...
Przeciągnął się lekko, odchylając się przy okazji do tyłu, co zaowocowało spadkiem kaptura...

Dziewczyna natychmiast zachichotała. Szybko chwyciła jego kaptur, żeby go nie założył. Zawsze podobało się jej wszystko, co futszaste.
-Uszaście.
Znów zachichotała.

Stał tak przez chwilę lekko oszołomiony, po czym otrząsnąwszy się lekko,zaśmiał się, po czym ogonkiem, który bądź co bądź też był futrzasty, przejechał jej po oczach.
-Jesteś pewna, że uszaście?
zaśmiał sie znowu

Przetarła dłonią oczy.
-Futrzaście.
Poprawiła się i chwyciła jego ogon.
-Teraz jest mój!
Oświadczyła z wesołym uśmiechem, ale widać, że mówiła na serio. Nie miała zamiaru mu oddać ogonka.

-Taaa... To ja chcę w zamian...
chwila namysłu...
- No właśnie... Co ja mogę chcieć w zamian?
Będąc w takiej pozycji, przewrócił się, nie mogąc utrzymać równowagi

Pojawił się za zwierzołakiem - Może życie? - Szepnął szczerząc się złowieszczo

Ponieważ trzymała jego ogon sama także się przewróciła.
-Ałajć!
Pisnęła, gdyż uderzyła bokiem uda o twardy kamień ukryty pod cienką warstwą śniegu. Widząc demona wstała i szybko zniknęła. Nie lubiła lochów.

[kuroi, durna jest rozejm demony-wampiry >_>]

Spojrzał na niego...
- Życie? Nie, jakos mnie to nie interesuje.
Mruknąłem, po czym wstałem i otrzepałem się ze śniegu.
-Dozobaczenia
po czym odszedłem.
<zt>

Więc i on znikł

Przyszła z Ramzesem.
- Walka wręcz? - zapytała patrząc na niego.

Skinął głową bez słowa, idą obrócony do niej plecami. Wysłał jej w myślach, aby zaczynała. W sumie nie bał się jakiś gorszych obrażeń, szybko je regenerował.

Nie lubiła zaczynać, ale cóż poradzić? Szybko przemieściła się tak, aby być tuż obok niego. Jednym kopniakiem podcięła mu nogi, mając nadzieję, że to go powali na ziemię. Gdyby jej się to jednak nie udało, stanęła w pozycji obronnej.

//nienawidzę zaczynać >_>

5 pd Oo

Podskoczył delikatnie do góry w pięknym stylu omijając amatorski atak, który dla niego akurat taki był. Wylądował na jeden z nóg, natychmiast próbując uderzyć Ninę z pół obortu (chuck xD). Czekał na reakcję upadłej. Gdyby to się nie udało po prostu ten odskakuje do tyłu i złośliwie się uśmiecha do niej.

Wydała z siebie niewyraźny dźwięk oznaczający niezadowolenie, kiedy udało mu się uniknąć jej niesamowitego ataku (xD). Domyślając się co zamierza zrobić odskoczyła nieco do tyłu starając się zablokować cios ręką. Jeśli jednak blokada by się nie udała, upadła zrobiła unik. Jeśli jednak i to by się nie udało to po prostu dostała po twarzy oO

10pd, bo się już bardziej postarałaś

No została opcja z dostaniem po twarzy, ponieważ ze swoimi umiejętnościami może i zablokowała cios, ale i tak ten dosięgnął twarzy. Jedyne co zrobiła to zmniejszał moc uderzenia. Chłopak stanął już normalnie i spojrzał na leżąca upadłą na ziemi, w tym momencie nie było żadnej taryfy ulgowej. Był to trening i tyle, tak on to traktował.

- 2hp

I bardzo dobrze, że tak to traktował. Dokładnie o to jej chodziło. Powoli podniosła się z ziemi dysząc ciężko i popatrzyła na niego z delikatnym uśmiechem. Zbliżyła się do niego i wykonała 6 szybkich kopnięć prosto w jego żołądek. Miała nadzieję, że choć raz trafiła ^^

7pd

Chłopak się tylko cofał w tył, bez większych trudności blokując cios za ciosem. Jednak gdy miał nadejść ostatni, potknął się o jakiś kamień tracąc koncentrację, a tym pozwalając się uderzyć. Zgiął się w pół, co jak co, ale takie uderzenie nie było niczym przyjemnym.