Brzeg Jeziora

Mitsu spojrzała niepewnie na demona.-Nie całkiem nieźle wyglądasz w tym świetle demonie- spuściła głowę i uśmiechnęła sie pod nosem.

Szturchnęła lekko Saia w bok. Spojrzała na Grację:
-Witaj- odparła do niej z nutką ciepła w głosie. Mik również spojrzała na Mitsu i uśmiechnęła się jakby zadowolona.

-Bo już myślałem że masz coś z oczkami - Spojrzał takim ciepłym i martwiącym, i sztucznym za razem, spojrzeniem na upadłą

Yori z niejakim zaniepokojeniem obserwował całą sytuację. Wolał się ulotnić, nim do czegoś dojdzie, a mianowicie, nim przekona się, że nie tylko on się zmienił. Nie poznawał bowiem Mikuko, zdaje się, ona też go nie kojarzyła. No cóż, trudno. Uśmiechnął się ponuro.

-Oh, nie potrzebna troska- powiedziała z przekonaniem i spojrzała kątem oka na demona.
-Poza tym, też Cię bardzo lubię- mruknęła ciszej i spuściła głowę uśmiechając się pod nosem.

Usiadłam w pewnej odległości od towarzystwa, a tygrys ułożył się obok mnie, łeb kładąc na moich nogach. Zachowywaliśmy oboje czujność, nigdy nie wiadomo bowiem, co się może wydarzyć.

Spojrzał się dziwnie na upadłą, sugerował że to ironia dlatego zignorował Jej słowa - Czy to nie ten mały bachor którego prawie zabiłem parę lat temu? - Spytał nie wiadomo kogo patrząc na Yuri - Taa to ten... Ostatnio mi zwiał

Podniósł wzrok i chwilę wpatrywał się w twarz Mikuko, puszczając jego słowa mimo uszu. Był trochę zawiedziony, on go pamiętał, a Mikuko? Pokręcił głową, z dziwnym wyrazem twarzy. Hm, a więc jedyną nadzieją jest Shadow. O ile ją to gdzieś znajdzie - słyszał bowiem plotki, że zniknęła. Yori wybrał chyba zły dzień, by tu wrócić. Chwilę stał jeszcze przy brzegu, po czym odszedł.

-Nie wiem- mruknęła do Saiuko;
-Aczkolwiek jestem pewna że już kiedyś był w moich szeregach- odparła zanurzając się w przemyślenia i wspomnienia. Zwierzołak już odszedł ale ona musiała go jeszcze odszukać i porozmawiać.

Siedziała nadal na ziemi. Ale już nie wpatrywała wzroku w królową i demona tylko obserwowała horyzont.

-Uciekł - Mruknął cicho i tak z nudów zaczął gapić się na Mik

Spojrzała na Saiuko pytająco. Chciałaby wiedzieć czy demon ma jakieś plany albo problemy a jeśli okazałoby się, że nie to usiadłaby na ziemi, ponieważ stanie stawało się już nieco męczące.

Przyszedł chyba sam, nie oglądał się za siebie, więc nie wiedział. Machnął rękę nieznacznie do obecnych
- Witam... - uśmiechnął się beztrosko.

- Witaj - skłoniłam głowę delikatnie i uśmiechnęłam się pogodnie. Siedziałam wyprostowana, gładząc Hadesa po futrze na karku.

- Mógłbyś zaczekać - mruknęła łapiąc go za ramię. Rozejrzała się.

Spojrzała na upadłego i machnęła do niego ręką machinalnie. Sytuacja tutaj była z góry skazana na nudę. Westchnęła cicho i zniknęła bez słowa.

- Co tam u Ciebie? - zapytał Grację, uśmiechając się nieznacznie.
- A co do twoje treningu? Może teraz? - zapytał spokojnie, zerknął na dziewczyną za sobą.
- Jakoś doszłaś, więc raczej źle nie jest - odpowiedział

- Nie jesteś jakiś szybki - mruknęła. Usiadła na ziemi patrząc na nich.

- W porządku. - wstałam, gestem dłoni na razie nakazując Hadesowi pozostanie na miejscu - dziś tylko ja. Hades dołączy innym razem... A u mnie jak na razie spokojnie. - uśmiechnęłam się wdzięcznie. Pewniej ujęłam swoją laskę w dłoniach. Witaj - przywitałam upadłą.

Przyszedł.
- Witam. - powiedział i stanął nad jezioriem.

Wstała, podeszła do jeziora zamoczyła ręce i obmyła twarz po czym odleciała.

- Jak chcesz może popatrzeć, rób jak uważasz - zwrócił się do Miyako
- Albo i nie... Tobie też się trochę ruchu przyda, wstawaj... - mruknął, ale stał już obok Gracji próbując zadać cios z pięści na poziomie jej brzucha. Obserwował dokładnie ruchy wampirzycy.

Zwinnym piruetem uniknęłam ciosu, stanęłam na chwilę by przywitać Lawlieta
- Witaj, panie. - uśmiechnęłam się wdzięcznie i starym zwyczajem dygnęłam z szacunkiem przed królem.

Pojawiła się obok wampira.
- Lawliet! - powiedziała radośnie.

Wstała powoli.
- Czego ode mnie oczekujesz? - mruknęła stając za nim.