Brzeg Jeziora

Wyczuwając, że magia chroniąca to miejsce osłabła zniknęłam nie chcąc natrafić na przechadzającego sięt utaj Kjella lub inne nie miłe stworzenie.

Pojawiła się nagle obok Sabina. Jak ostatnio bywało- była uśmiechnięta i wyglądała na zadowoloną z siebie. Oczywiście stała w sukni od blodnyna, jakby przeczuwając, że tu będzie. Zamachała do niego ręką, w której trzymała buty. Uniosła skunię nad kolana i zaczęła wchodzić do zimnej wody.

Frunąc dostzegłam dwóch nieznajomych. Ukryta w gałęziach grzecznie odczekają aż ten blondynek zostanie sam. To chyba o nim mówiła Rin, ale nie byłam pewna. Bezszelestnie znalazłam się tuż za chłopakiem i mocno pchnęłam go w plecy. Celem było wrzucenie go do wody. Sekudnę po tym zorientowałam się, że była elfka jest obok i macha do chłopaka. Czyli to on.

Westchnęła cicho i wyszła z wody. Dzisiaj chyba nie popływa. Jednak buty rzuciła na ziemię, bo stopy wciąż miała mokre. Spojrzała na Tayę z uśmiechem, a potem na Sabina z wesołymi iskierkami.
- Można tak powiedzieć- podeszła do nich i przejechała palcem po ostrzu- proszę cię, odłóż to- powiedziała spokojnie nagle bardzo opanowana, a jej oczy pociemniały jak zwykle, gdy pojawiała się w niej ta owa stanowczość.

Miałam ochotę przyłożyć mu skrzydłem w łeb, ale się powstrzymałam. Wolałam nie ryzykować kontaktu z czerwoną substancją, zwłaszcza jeśli by miała pochodzić z mojego układu kriownośnego. Stałam więc o dziwo grzecznie i spokojnie, nie szapriąc się i nie rzucają z obojętnym wyrazem twarzy. Jakby to co się dzieje mnie nie dotyczyło.

- Nie mogę odpowiadać za czyny wszystkich, których znam więc nie wymagaj tego ode mnie.
Zmrużyła oczy i wyparowała w powietrzu pojawiając się tuż przy Tayi. Teleportacja była jedyną umiejętnością jakiej się wyuczyła, jednak była bardzo przydatna. Szczególnie teraz. Znikając i pojawiając się w innym miejscu uwolniła się od dziwnej mocy, która ją przytrzymywała.
Kucnęła przy niej i odruchowo sprawdziła tętno upadłej. Żyła, to było wiadome.
- Co jej zrobiłes?

Zagryzłam wargi. Boli, poboli, przejdzie. Całą siłę swojej woli skupiłam na nie wydaniu z siebie jęku. Na marne, krzyknęłam z bólu, ale i to nie pomogło. To było straszne. Ale przynajmniej to był ból, coś racjonalnego. Zachwiałam się w objęciach blondyna i osunęłam na kolana. Nie mogłam się ruszać, więc grozy do sytuacji dodawałą moja bezbronność. Co to za chłopak? Skąd ma taką moc? Nawet nie wypowiedział zaklęcia, nie wykonał żadnego gestu. Znów cicho jęknęłam.
-Na smyczy trzyma się psy.-syknęłam cicho, może niezbyt rozsądnie, ale butnie. Nie byłam psem, niczyjim. I nie będę.

- Ty też- mruknęła kiedy już go nie było i dalej kucała koło Tayi.
Zmartwiona spojrzała na nią. Cóż, najważniejsze, że była w jednym kawałku.
- Jak się czujesz?- spytała z udawaną obojętnością na to, co się stało.

-Psy też mogą zabić.-odparłam tylko. Na dłuższe zdanie czy kłócenie się z tym paniczykiem nie miałam siły. Fala bólu zdecydowanie mnie nadwyrężyła. Póki co udawałam, że leżenie na ziemi zwyczajnie mi odpowiada. Przecież się nie przyznam, że nie mogę się ruszyć, pf. Nie umknęła mi też liczba mnoga blondwłosego dupka. Warknęłam na pożegnanie, mając nadzieje, że następnym razem gdy go zobaczę będzie przynajmniej martwy. Oczy płonęły mi niezdrową nienawiścią. Gdy znikł chwilę leżałam w milczeniu, zbierając siły. Oczywiście, usłyszałam pytanie Rin, ale chwilę trwało bym zebrała się na tyle, coby odpowiedzieć.
-Żyję. Nic mi nie będzie.-wyrzuciłam z siebie cicho, z udawaną obojętnością.

-Powinnam cię gdzieś zabrać.
Zmiarszczyła czoło zastanawiając się nad odpowiednim miejscem.
- Nie będziesz przecież tutaj leżeć. Podrzucę cię do komnaty Ramzesa, co ty na to?

-Nigdzie nie idę.-prychnęlam. Jeszcze tego by brakowało, żeby Ramzes mnie znalazł w takim stanie, zwłaszcza w jego komnacie. Przecież miałam o siebie dbać, co widać jak mi się udawało: leże sobie na trawie w bezwładnej poxie i ryzykuję tylko ruchy szczęką, bo cała reszta zbytnio boli.
-Nic mi nie będzie.-wyrzuciłam z siebie i zamilkłam kumulując siły na kolejne zdania.

- Jasne.
Przewróciła oczami. Nie ma mowy by ją tutaj zostawiła w takim stanie. No i była przekonana, że Ramzes lepiej się nią zajmie niż ona. Może nawet wybije jej z głowy napadanie na Sabina.
Rin dmuchnęła w grzywkę odgarniając ją z oczu i nie zważając na protesty upadłej wzięła ją na ręce rozkładając jednocześnie skrzydła.

(ja z/w ^,,^)

Warknęłam. Jakoś dzisiaj nikt nie szanował mojego zdania. Zwiesiłam się bezwładnie z ramion Rin ciekawa czy mnie udźwignie. Z pewnością byłam od niej cięższa, a dodatkowo ona dopiero od niedawna używała skrzydeł, więc brakło jej zaprawy. Innymi słowy jest szansa, że się zmęczy zanim doholuje mnie do komnaty Ramzesa. I na przykład zostawi w ogrodzie różanym. O, to jest myśl.
-Nie do komnaty Ramzesa...-mruknęłam cicho. Może posłucha...

[zt x2, zaczynasz. i poczekam ;) ]