Brzeg jeziorka

Tam, gdzie spada wodospad jest małe jezioro otoczone ze wszystkich stron lasem. Średnio głębokie jezioro i łagodny brzeg sprawia, że często samotnicy przychodzą tu posiedzieć. Las ten ciągnie się bardzo daleko, jednak tam, gdzie się kończy, zaczynają się... królewskie ogrody. Co prawda w połowie gdzieś znajduje się żywopłot rozgraniczający ogrody jednak zwierzaczki leśne nie widzą w tym ogrodzenia lecz jedynie urozmaicenie.

Yuudame przylazł przed brzeg jeziora leniwym, nie uważnym krokiem. Po prostu; szedł przed siebie nie skupiając na niczym wzroku. Jego twarz nie okazywała żadnych emocji, radości, smutku, złości, nic. Jedynie nudę...
Z natury był samotnikiem, dlatego przyszedł tutaj sam. Nigdy nie lubił mieszać się z innymi, prawdopodobnie dla tego że jego życie socjalne było na bardzo, bardzo niskim poziomie. Nie ciągnęło go do ludzi, ani ludzi do niego, po prostu nie miał okazji aby zdobyć jakieś bliższe znajomości bądź przyjaciół, czasem tego żałował... Lecz nie dziś, ten dzień był normalny.
Jak zwykle nie obchodziło go kompletnie nic poza własnym tyłkiem, chodź o ten też raczej nie dbał co łatwo można było zauważyć choćby bo jego ubiorze. Nie ubrał się ciepło jak przystało by na tę pogodę, sam nie wiedział czy był na to zbyt leniwy czy po prostu nie obchodziły go tak trudne i skomplikowane rzeczy jak... Ubiór.

W końcu zatrzymał się i rozejrzał na około.
*-Hmm... Woda...* - Pomyślał krótko, nawet myśli wydawały mu się zbędnym wysiłkiem.
Powolnym ruchem, podniósł prawą dłoń tak aby ją widział nie podnosząc wzroku. Złączył palec wskazujący z kciukiem, a następnie pstryknął. Powoli i leniwie; tak jak on sam, nad palcem uniósł się łagodny płomień.
Nie wyglądał on na zwykły ogień, jego światło było znacznie mocniejsze niż te ze naturalnego ognia, nawet kolory były wyraźniejsze.
Płomyk po chwili zgasł, wiatr był zbyt silny aby biedny płomyczek mógł się utrzymać.

Przyszedł powolnym krokiem nad brzeg jeziora i rozejrzał się. Lubił chodzić nad jeziora i siedzieć nad ich brzegiem. To mu przypominało stare czasy kiedy to z innymi demonami wymyślali plan jak podbić daną kraine. Westchnął cicho i dopiero teraz zauważył że ktoś tu jeszcze jest. Trochę się zdziwił a jednocześnie ucieszył bo nie spotkał do tej pory nikogo. Spojrzał w stronę postaci i ruszył w jego stronę. Stwierdzając iż przyszedł tu jako drugi postanowił przedstawić się jako pierwszy
- Witaj - skinął w jego stronę głową - Jestem Kaoshi. A ty? - zapytał lekko się krzywiąc. Nie lubił zagadywać i przedstawiać się jako pierwszy... To przecież on był księciem i jemu powinni się przedstawiać. No ale to było chyba z braku towarzystwa bo dawno z nikim nie rozmawiał i nikogo nie widział. A przecież on już ma tak że uwielbia obserwować różne istoty.

Wystraszył się lekko i automatycznie spojrzał na przybysza. Posturę miał małą, dlatego nie usłyszał jego kroków, w dodatku kroki jego były powolne, a Yuudame był zamyślony.
-Yuudame - Odpowiedział patrząc się dziko na nieznajomego w sposób jaki tylko dzikie, nieokrzesane zwierzęta patrzą się na potencjalnego agresora. No cóż, nie był on przystosowany do innych, ludzie zwykli unikali go a tu proszę.
Trochę się zdziwił śmiałości nowo poznanego Kaoshiego, wyglądał na dzieciaka, słabego małego chłopca, a on od tak podchodzi sobie do nieznajomych i spróbuje się z nimi oznajmić.
-Jesteś tutejszy? - Zapytał pierwsze co mu przyszło na myśl. Chłopiec był bardzo śmiały co mogło oznaczać iż zna tutaj prawie każdego, kraina ta nie była zbyt wielka a możliwość iż każdy każdego znał była bardzo wysoka, lub może pochodził z jakichś wyższych sfer, nie bał się nie znajomych ponieważ tak był wychowany.

(o jezu, dopiero wstałem myśleć nie umiem)

Zachichotał cicho widząc spojrzenie Yuudame. Lubił sprawiać wrażenie małego niewinnego chłopca.
-Nie. W sumie jesteś pierwszą osobą jaką tu spotkałem Yuu-chan. - odparł uśmiechając się niewinnie i usiadł naprzeciwko niego na jakimś kamieniu z zaciekawieniem mu się przyglądając. Był interesującym obiektem i miał dość ciekawy styl ubierania się.
- A ty jesteś stąd? Czy co ty w ogóle tu robisz? - zapytał chcąc dowiedzieć się czegoś więcej od tej osobie. Zastanawiał się chwile jakiej rasy może być ów Yuudame. Bo demonem nie był. Kao z daleka potrafił wyczuć demonią aure. Poprawił lekko koronę na swojej głowie która co chwila mu się zsuwała i czekał na odpowiedź.

(e tam. ja myśleć nigdy nie umiem ;P)

Jego spojrzenie jak i wyraz twarzy złagodniały, nie patrzył się już na Niego jak dzikie zwierze. Chichot chłopca brzmiał nieco uspokajająco, sprawiał niejakie wrażenie bezpieczeństwa, lekkiej beztroski. Jego twarz miała jeden znaczący szczegół; bowiem jego oczy prawie nigdy nie zmieniały wyrazu, zawsze były szeroko otwarte i wręcz wgapiały się we wszystko w zasięgu wzroku
-Yuu-chan? - Zapytał unosząc lekko jedną ze swych wąskich brwi, znał ten zwrot lecz takowo nie pasował mu on, no cóż może się mylił? Może tutejsze zwyczaje są inne. W sumie to nikt się do niego nigdy nie zwracał w jakiś specjalny sposób więc nie przeszkadzało mu to.
-Ta korona - Dopiero teraz ją zauważył - Prawdziwa? - Zapytał lekko zaciekawiony równocześnie wyciągając z kieszeni zaimprowizowanego skręta, po czym włożył go delikatnie do ust.

-Yuu-chan poprostu pasuje do ciebie . Bo twoje imie jest zbyt długie i nie chce mi się go zapamiętywać - wystawił mu swój chudy i długi język.
- A śmiesz wątpić że prawdziwa? - spytał unosząc brew - Jestem księciem. Ale z krainy której napewno nie znasz i o której nie słyszałeś. - dodał z lekką wyższością. Skoro pyta to odpowie. Może i nie wyglądał na wyrafinowanego księcia no ale to już inna sprawa.
- Podoba mi się twój kapelusz. - mruknął zawieszając wzrok na kapeluszu. - Skąd tak właściwie jesteś?

Jedną dłonią zasłonił końcówkę skręta, a drugą pstryknął tuż pod nim. Nie zwykły płomień uniósł się z pod jego palca który od razu zaczął trawić tytoń i coś jeszcze. Coś o bardzo specyficznym i silnym zapachu.
Yuu zaciągnął się leniwie, po czym odpowiedział prosto
-Nie byłem pewien. - Dym wyleciał z jego ust prosto w twarz demona

Zaksztusił się dymem i skrzywił się lekko. Ale zaciekawił go ogień który unosił się z palców Yuu.
- Skąd potrafisz tak robić? - spytał a w jego oczach widać było tak zwane gwiazdki. Bardzo interesował go ogień i widać trafił wreszcie na osobę która może okazać się ciekawą a nie nudną i monotonną. Wstał z ziemi i podszedł do Yuu przyglądając się jego dłonią z bardzo bliska.

-Sam nie wiem... Słyszałem opowieści o istotach stworzonych z czystej wody, o tych zrodzonych ze górskiego wiatru, o tych co wyłonili się z Ziemi, i o tych którzy powstali ze ognia... - Przypomniał sobie jak to ktoś mu kiedyś powiedział. Zdanie to nie miało być odpowiedzią jako że sam odpowiedzi nie znał.

(wybacz nie chce mi się rozpisywać)

- I ty powstałeś z ognia? - spytał a jego oczy normalnie błyszczały. Wiedział już że się nie pomylił i to będzie baaardzo ciekawa osoba. Zostanie tu chyba dłużej.
- Aspotkałeś może te stworzenia z wody, powietrza i ziemiii? - zapytał zbliżając twarz do jego twarzy i patrząc mu sie w oczy

(hah jakie to romantyczne XDDD
spoko mi tez się nie chce rozpisywać ;P)

Zrzuciła torbę z ramienia prosto na ziemię. Delikatne rozmasowanie ramion dało jej nie lada ulgę, co sprawiło że dziewczyna cicho westchnęła. Jej ciało nie było w stanie przebywać tak dużych odległości bez odpoczynku.
Jej oczy ogarnęły najbliższą okolicę w jakiej się znajdowała. Przeczesała delikatnie włosy i zarzuciła je do tyłu, by zbytnio nie przeszkadzały. Wtem jej wzrok przyciągnął widok dwóch postaci znajdujących się nadzwyczaj blisko siebie. Nie przyglądała się im dokładniej, możliwe, że będzie miała na to jeszcze czas.
Usiadła leniwie na torbie w celu odpoczynku i ponownie westchnęła.

Patrząc w oczy Yuu, Kao po pewnym czasie milczenia stwierdził że ten najzwyczajniej w świecie zasnął... Westchnął cicho i odsunął się od niego. Ma nadzieje , że jeszcze kiedyś dokończą tę rozmowe. Jego uwagę przyciągnęła jednk istota która przyszła tu i zrzuciła torbę na ziemie. Ruszył w jej strone z wdziękiem poprawiając bluzke która zsuwała się z jego ramion. Przyjżał się jej dokładnie i po dłuższej analizie stwierdził iż jest to człowiek płci żeńskiej. Zachichotał cicho i pomachał do niej ręką.
- Witaj nieznajoma. Co cię tutaj sprowadza i kim jesteś? - zapytał uśmiechając isę kątem ust

Objęła rękoma nogi i przysunęła je do siebie, po czym oparła brodę na kolanach. Dla poprawienia samopoczucia postanowiła sobie przypomnieć kilka miejsc, które zdążyła ostatnio odwiedzić. Uśmiech po chwili sam wkradł się jej na usta.
Drgnęła lekko przestraszona. Kiedy on...? Nieważne, podszedł. Był wyjątkowo odważny, bez skrupułów podszedł do nieznajomej i rozpoczął, jak na jej realia, dziwną rozmowę. Ogólnie cały był dziwny, jak postać nie z tego świata, nawet nie z legend. Wyglądał, jakby nieco wyprzedzał ramy czasowe, w jakich się znajdowali.
- W-witam - odparła niepewnie.
Podniosła brodę nieco do góry chcąc przyjrzeć mu się dokładniej. Niczym mały książe z tiarą na głowie, bo do korony było jej daleko.
- Przyszłam odpocząć - dodała po chwili i odwróciła wzrok. Nie była dobra w utrzymywaniu kontaktu wzrokowego, tak zwane ograniczone zaufanie.

Zachichotał cicho widząc jej minę.
- Uroczo - mruknął pod nosem i usiadł naprzeciw niej po turecku. Zauważył iż osoby które tu spotyka są nieśmiałe i trudno się z nimi rozmawia. Może ona też okaże się w pewnym stopniu ciekawą osobą. Kto wie na kogo może jeszcze trafić... Uśmiechnął się szeroko i wyciągnął w jej stronę rękę.
- Nazywam się Kaoshi - przedstawił się - A panienka? - wyszczerzył do niej wszystkie swoje cudne ząbki w słodkim i uroczym usmiechu.

Obudził się z transu, ostatnio często mu się zdarzało tak po prostu odpłynąć od rzeczywistości... Powoli zaczynało go to martwić.
-Ogień! - Krzyknął tak nagle, i bum. Stanął w płomieniach, całe jego ciało zostało pokryte, nienaturalnie jaskrawym ogniem. Yuudame zamiast miotać się i panikować, po prostu stał sobie tam jak gdyby nigdy nic.
Cóż, podczas transu znów miał ten sen, sen w którym był wielkim płomieniem, tak wielkim jak duża kaplica. Lecz ogień ten był tak jakby ujarzmiony, nie trawił wszystkiego czego dotknął, po prostu tam sobie istniał...

Patrząc jedynie na jego buty obserwowała jak się przemieszcza. Poruszał się swobodnie, delikatnie stąpając po ziemi. Albo był z wyższych sfer, albo uważał się za kogoś z wyższych sfer. Dwie opcje. Odwróciła głowę patrząc w stronę, gdzie usiadł, nadal jednak unikając kontaktu wzrokowego. Wolała trzymać odpowiedni dystans, niż potem żałować bycia zbyt odważną. Przyjrzała się dokładniej jego szczupłej, smukłej dłoni zanim niepewnie podała swoją. Sama nie wiedziała czy rozmowa z kimś nowym będzie dobrą formą odpoczynku.
- Miki - rzuciła cicho i lekko uścisnęła jego dłoń, by chwilę potem cofnąć ją do siebie z powrotem.
Spojrzała w bok, skąd dobiegł ją dźwięk wypowiadanego słowa "ogień". Przyjrzała się dokładniej, to był ten przy którym wcześniej stał ten chłopak, który do niej podszedł. Chyba, bo nie była pewna.

Spojrzał w stronę ognia i w jego oczach pojawiły się gwiazdki
-Jaki śliiicznyyy - powiedział z zachwytem przyglądając się płonącemu Yuu. Miał rację. Ten chłopak jest bardzo interesujący. - Yuu-chaan jak ty to zrobiłeś?! - zapytał ciągle z zachwytem obserwując ogień.
- Miło mi cię poznać - powiedział do Miki dalej gapiąc się na Yuu. Po pewnym czasie zerwał się i wybiegł przypominając sobie o czymś ważnym
(z/t)

Przedzierając się przez dość gesty las na trenach Królestwa Neutralnych, Moria i Nokturn w końcu ujrzeli błękitne światełko w głębi lasu. Schodząc coraz niżej niebieska poświata stawała się coraz jaśniejsza i większa. Z każdym krokiem coraz wyraźniej można było usłyszeć szum wody spadającej ze skał. Mały wodospad wyłonił się z lasu, ukazując oczom odwiedzających swą świetność i niepozorne jeziorko u swego podnóża. Moria wbiegła na jedną ze skał.
-Czyż nie jest tu pięknie?
Zapytała, kręcąc się dookoła siebie tak by poczuć powiew wiatru, zmieszanego z kroplami wody, na twarzy.

Nocturn szedł za Moria nie wiedząc dokąd ta go prowadzi. Jednak gdy dotarli na miejsce, oczom jego ukazał sie wspaniały widok
-Niesamowite... - szepnał, po czym ruszył w stronę wodospadu, zupełnie nie przejmując sie faktem, ze chodzi po wodzie, a każdy jego krok roztacza na wodzie pojedyńczy krąg.

Jej wirowanie zatrzymało dziwne zjawisko, mające miejsce w jej polu widzenia. Nie pamiętała, żeby coś takiego kiedykolwiek widziała.
-Kim Ty jesteś?
Pytanie rozniosło się głuchym echem po okolicy odbijając się od skał wodospadu. Było jak sopel lodu, bez barwy. Oczy zaświeciły mocnym fioletem.

Głuche echo, które do niego dotarło spowodowało że się zatrzymał i odwrócił.
-Kim ja jestem? - powtórzył za nią cicho jakby nie rozumiejąc zadane pytania - A dlaczego tak nagle o to teraz zapytałaś?
Jego głos wyrażał lekko zdziwienie, bo zapewne nie zorientował się jeszcze, że stoi na wodzie, wiec uważał że wszystko jest w porzadku.

Jej wzrok wbił się w sylwetkę Nokturna.
-Nie człowiek, nie demon, nie elf, nie bóstwo, nie zwierz, nie anioł. Co chodzi po tafli, a łączy się w kilku, co miesza się w jedno lecz formy swej nie ma..
Mówiła do niego nadal tym samym tonem, powoli kucnęła nie tracąc go z oczu nawet na moment..
-Nie lubię gdy ktoś zakrzywia prawdę..

Podszedł do niej
-Jeśli tak bardzo chcesz... To moge Ci opowiedzieć na wszystkie pytania. Tylko zadawaj je konkretnie. - ostatnie zdanie było bardziej radą i ostrzeżeniem odnośnie pytań...

Moria wyglądała jak mały wściekły kot, przygotowany żeby w razie potrzeby, rzucić się na swojego wroga z pazurami.
-Jaka jest twoja rasa, konkretnie?