Największa komnata Króla Saia ;*

-Nudze się...
Mruknął obejmując nogi rękoma.
-No i tak przy okazji... Skoro już się uspokoiłem, to wypadało by przeprosić za tamto zachowanie...
Mówił spokojnie.

- Dobrze. - Uśmiechnął się słodko i zniknął z balastem zwanym Niniołkiem, wprost do lochów.

-I dobrze postąpiłeś - Wstał z łóżka a drzwi się naprawiły, tak jakby ktoś przewinął taśmę do tyłu. Wszyscy znikają i pojawiają przedmioty, Sai był oryginalny

-Mam wrażenie jak byś chciał na mnie wywrzeć wrażenie.
Uśmiechnął się przeuroczo do niego, wiercąc tymi fiołkowymi, dobrodusznymi oczami jego.

-Czym? - Och jaki piękny uśmiech, normalnie Sai by się wzruszył.. Taki piękny że można go ZJEŚĆ

-Czymkolwiek.
Podniósł lekko jedną brew.
-Zresztą...
Przymknął oczy opierając głowę o oparcie fotela. Wystarczyła mu świadomość obecności drugiej osoby. Nie lubiał siedzieć sam.

-Wciąż mnie kochasz? - Zapytał od tak, zawsze chciał wiedzieć takie rzeczy

-Chyba.
Westchnął. Nadal z zamkniętymi oczami.
-Dlaczego demony nie kochają?
Zapytał, zawsze go to ciekawiło.

(bo danonki są zUe x])

-Bo nie mają uczuć. - Odpowiedział krótko i stanowczo
-Oczywiście w niektórych rodzą się uczucia lecz wtedy jest 90% szans że jest to mieszaniec. Ja jestem czystej krwi demonem, nigdy nie kochałem - Spojrzał na Niego z obojętnym wyrazem twarzy

( g***** prawda xd jakoś pamiętam dobrze, że twoja postać była żałośnie zakochana w Arc ;p )

(też to pamiętam! xd)

-Warto wiedzieć.
Nie otwierał oczu.
-A jak było z Niną?
Spojrzał na niego nadal obejmując nogi. Poruszał kruche tematy i dobrze o tym wiedział.

-Tak samo jak z tobą, lecz nie doszło do skutku. Nagle dowiedziałem się że znów jestem Shinigami - Odwrócił wzrok za okno. Jakie kruche tematy?

-Nie obchodzi mnie to że jesteś bogiem.
Mruknął i wstał.
-Jeśli pozwolisz, ja już pójdę. Zmęczony już jestem.
Mruknął. Fakt, chciało mu się spać.

Machnął niedbale ręką a gdy już znikł Sai powrócił do medytacji

Poszedł sobie, trzaskając za sobą drzwiami by poinformować że już go nie ma.

Medytował wiele godzin. Siły powróciły więc czas na codzienny trening..
Nie wyszedł z transu, kontynuował go i zaczął myśleć o tym co zwykle przy tego typu treningu.
Tensa Zangetsu i jak to bardzo może jej ufać. Ciężko było połączyć medytowanie z treningiem ale udało się i płomień który się pojawił był jeszcze jaśniejszy, ale wciąż bardzo blady.

Sai nie padł wykończony na łóżko lecz kontynuował medytację

Pojawiła się nieopodal Sai'a, przyglądając się mu. Widząc płomyczek miała ochotę sobie go zabrać, bo był śliczny, choć nieco anemiczny. Uśmiechnęła się do siebie, zastanawiając po co tu w ogóle przyszła. Nie doszła do żadnego konstruktywnego wniosku, jednak dała sobie z tym spokój. Ot, patrzyła sobie.

Pojawił się wziął Ill na plecy jak worek ziemniaków i zniknął.
- Masz swoje królestwo...

Otworzył jedno oko, miał pełną świadomość co się tu działo
-No przecież Jej nie zjem - Mruknął za L'em szczerząc się głupio

Pojawiła się znowu.
- Nie zjesz? - spytała smutnie. - A już miałam taką nadzieję.
Podeszła do Sai'a, przyglądając mu się.

Otworzył drugie oko i spojrzał na Nią swym krwistym spojrzeniem
-Reno by się pogniewał - Fakt, zabiłby go lub kazał się zjeść by być ze swoją Lilią

Podeszła jeszcze bliżej. Jeśli Sai medytował w typowej do takich rzeczy pozycji, to sobie przyklęknęła obok niego, jeśli nie, no to jakoś się tam do niego dostała. Sięgnęła w jego kierunku, by zsunąć niesforne kosmyki z jego twarzy.
- Ano, pogniewałby się - przytaknęła. Nie miała zamiaru go gniewać, o nie. - To nie jedz?
Pchnęła go bardzo lekko, by ten przewrócił się na plecy.

W tym momencie był bardzo uspokojony a Ona działała na Niego jak mała dziewczynka pragnąca zabawy ze swym ulubionym misiem.
Był jak ten miś, nie zaprzeczał lecz też nie zgadzał się, więc delikatnie przewrócił się na plecy
-No to nie zjem - Mruknął cicho ciekawy co się stanie dalej