Największa komnata Króla Saia ;*

- Uwierzyłeś, że jestem grzeczna i niewinna? - zachichotała a paluszek powędrował wyżej, poprzez pasek od spodni aż pod koszulę, którą nieco podwinął do góry. - Czasem jestem niewinna, ale napewno nie grzeczna. - wystawiła mu język.

A on wykorzystał szybko okazję i pochwycił kolejnego zakładnika, tym razem był to Jej język, taki biedny język który został ugoszczony 'torturami' demonicznego jęzorka Saia.
Złączył ich usta w pocałunek kontynuując swe 'tortury'

( on ma rozpiętą koszulę ^^ Ill rozpięła wcześniej :D:D)

(ale paluszek był na boczku i tam była koszula o xd)

Owszem odwzajemniła, ale szybko się z tego pocałunku wyswobodziła.
- Jestes okropny. Nie mozna się pobawić, bo ty od razu więzienie robisz - stwierdziła, tym razem nie wystawiając języka. Paluszek natomiast jeździł po jego brzuszku.

Zrobił smutną minkę a jego rączki zawędrowały na Jej pośladki
-Czyli nici z zabawy? - Spojrzał na Nią z pod grzywki

- Bo ty zawsze musisz doprowadzić zabawę do końca - powiedziała wplatając dłoń w jego włosy. - No i mówiłam ci już, co bym potem czuła - dodała z ciężkim westchnieniem nad swoją głupotą.

Przewrócił oczyma słysząc drugą część wypowiedzi, no to go teraz zniechęciła...
-Przez niego niszczysz sobie życie, on zabawia się z królową, śpi przy niej co noc nawet przez dzień, chodzą na spacery i jedzą wspólne śniadania w łóżku, jeżeli w ogóle robią co innego niż spanie ze sobą - Fuknął patrząc gdzieś w bok, był zły na Jej głupotę, na to w jaki sposób pozwalała się traktować

Złapała go za podbrudek, żeby móc spojrzeć w jego krwistoczerwone oczka.
- To, co czuję, nie zależy ode mnie. A jeśli zależy, to nie umiem nad tym zapanować - powiedziała cicho. - Może kiedyś uda mi się z tego wyleczyć. Mam przynajmniej taką nadzieję. Gdyby mi pamięć nie wróciła byłoby o wiele łatwiej. - stwierdziła nie odrywając swoich oczu od jego. Były tak niesamowite, że można się w nich było bezpowrotnie zatracić. - Ale na takie gdybanie już za późno. - uśmiechnęła się lekko.

Patrzył na Nią z lekką złością lecz Jej uśmiech 'wyssał' całą tę nienawiść i wyrzucił za okno
-Jesteś głupia - Mruknął cicho patrząc gdzieś na bok. Miał rację, była głupia

- Ano jestem - przytaknęła jak zagubione dziecko i ponownie spróbowała mu spojrzeć w oczka. - Nie odwracaj ode mnie wzroku - poprosiła cicho.

Więc wrócił na Nią wzrokiem, patrząc się w Nią tępo
-Odgłupiej - Mruknął cicho z nadzieją w głosie

- Nawet nie wiesz, jak bardzo bym chciała - wyznała. - Czas leczy rany, więc czas jest mi potrzebny - mruknęła i oparła swoje czółko o jego, a nosek potarła swoim noskiem.

Znów uśmiechnął się mimowolnie na ten gest ze strony upadłej
-Nie jesteś śpiąca? - Zapytał wpatrując się w Jej oczęta

- Nie bardzo - mruknęła. Uśmiech u demona automatycznie spowodował uśmiech u niej. - Ładnie sie uśmiechasz. Szczerze? - spytała

-Sam już nie wiem co jest szczere a co sztuczne - Mówił prawdę, był lekko zdezorientowany co do tego co okazywał

- Jeśli zrobiłeś to bezwiednie, to było szczere - wyjaśniła i pogłaskała go po policzku. Nie sądziła, że przy nim może się tak dobrze czuć. A ostatnio, naprawdę był dla niej kimś więcej niż "wstrętnym demonem".

Zamknął oczęta i wtulił policzek w Jej dłoń, tak ciepłą i czułą lecz również ślepą i głupią... Ale to tylko dłoń..

A ona cmoknęła go w nosek. W podzięce za to wszystko, co robił i że jej słuchał. Przecież wcale nie musiał, a jej to pomagało. Dalej głaskała go po policzku.
- Dziękuję - powiedziała bardzo cichutko. Miał ją za głupią, tak. Jej dłoń też o.O No ale jednak jakoś tam pomagał swoimi słowami, czynami, spojrzeniem. Dawał jej to, czego akurat potrzebowała.

Tak. Miał Ją za głupią lecz również słodką i uroczą, ale tego już nie musiała wiedzieć
-Idę spać... Idziesz ze mną? - Puścił Jej oczko uśmiechając się ciepło

- Jeśli nie obudzę się w lochach to mogę iść - uśmiechnęła się uroczo. Gdyby wiedziała, że nie tylko za głupią ją ma, to napewno byłoby jej miło xd

A więc myślał otwarcie, jedno zajrzenie do Jego myśli ujawniło by to. W sumie to nawet chciał aby poczuła się lepiej...
-Otrzymujesz immunitet - Tyknął Ją palcem w nosek i położył się na swym ogromnym łożu, gdzieś niedaleko Ill, gdyby przypadkiem chciała się do kogoś przytulić w nocy

- Aww, czuję się zaszczycona - uśmiechnęła się do niego. No tak, zupełnie zapomniała, że ma do czynienia z królem. Podeszła na czworakach do niego i położyła się obok. - Jestem tylko głupia? - zapytała. Mogłaby zajrzeć do jego umysłu, ale wolała to usłyszeć.

-Nie tylko - Mruknął tajemniczo, objął Ją ramieniem i niedługo po tym zasnął

Cmoknęła go w policzek na dobranoc i zasnęła przytulona do niego.

Otworzył powoli oczy rozglądając się co tam ma w zasięgu wzroku, lekki obrót głowy w prawo widzi słodką upadłą... W lewo uroczą wampirzycę... Przez myśl przemknęło mu coś typu czy obudził się w haremie który niechcący opanował