Brzeg Jeziora

Pojawił się wtulając w plecy Lei, obejmował Ją w pasie a usta miał tuż przy Jej uszku
-Dlaczego mi uciekłaś? - Zamruczał cichutko przygryzając delikatnie Jej ucho

- Uciekłam? Nie. Po prostu chciałam złapać trochę świeżego powietrza i przemyśleć parę spraw. Myślałam, że mogę wychodzić bez Twojej zgody - dodałam na usprawiedliwienie. Uśmiechnęłam się bezwiednie.

-Możesz, możesz - Ręką zawędrował na Jej pierś, lecz tak dyskretnie, pod ubraniem. To nie jego wina że była taka kusząca

Poczułam jego dłoń. Cóż skoro miałam zapomnieć o tym co było, to czas najwyższy to zrobić. Miauknęłam cichutko, jednak on z pewnością to usłyszał.

Ustami zszedł na szyję zaznaczając po drodze mokry ślad językiem. Ręką zaczął mozolne lecz jakże przyjemne ruchy na Jej piersi, masując Ją delikatnie. Ciekawe jak daleko dzisiaj zajdą...

Dziewczyna uśmiechnęła się. Musiała przyznać, że kiedy zapominała o tym co kiedyś ją spotkało, to czynności Sai'a sprawiały jej przyjemność. Zamruczała

Jego druga dłoń, również zawędrowała pod Jej skąpe ubranie lecz tym razem obierając sobie za cel Jej dolne partie ciała, a w szczególności jeden słaby punkt... Powoli i mozolnie zmierzała to tego miejsca, czule muskając wszystko co napotkała po drodze

Kotołaczka obkręciła lekko głowę, tak aby móc spojrzeć Sai'owi w oczy, które były pełne błękitu.

W końcu wkroczył na linię defensywy, bieliznę... Powoli zaczął się przez nią przedzierać lecz zanim to zrobił, znikli oboje do jego komnaty

>Ty napisz pierwsza post<

Czarny kocur przysiadł na brzegu , patrząc dużymi zielonymi oczami na wodę. Trącił łapką tafle wody, a ta wytworzyła specyficzne powiększające się koła. Zwierzak oblizał pyszczek przyglądając się efektowi swoich działań.

Pojawiła się na brzegu i podeszła do jeziora. Usiadła po turecku i z zamyśleniem wpatrywała się w gładka taflę wody.

Z cichym pomrukiem kot uniósł łebek i wbił zielone oczy w Rin. Zamachałem wilgotną łapką i postawił ją na brzegu obok tej suchej. Danny kojarzył elfkę, więc spokojnie oblizał pyszczek.

Uśmiechnęła się do zwierzaka. Owszem, też kojarzyła go z baru, ale nie w tej pozycji. Oparła jedną dłoń o ziemię lekko zanurzając w piasku a drugą wyciągnęła w stronę kotka.
- Kici kici...

Patrzyłem przez chwilę na dziewczynę. Podniosłem się i podreptałem do niej małymi kroczkami z zabawnym wyrazem pyszczka. Otarłem się wdzięcznie o jej dłoń i zamruczałem cicho.

Lekko go podrapała za uchem. Dobrze wiedziała jak te zwierzęta to lubią. Dalej się uśmiechając ostrożnie wzięła kotka na ręce i ułożyła sobie na nogach lekko głaskając.
- Może ty mi pomożesz z moimi problemami, co?- słodko na niego popatrzyła i zaczęła delikatnie muskać jego futerko.

Przymrużyłem oczy i rozmruczałem się, starając nie wyciągać pazurków. Pokiwałem główką na jej pytanie. Wprawdzie nie wiedziałem czy zdołam jej pomóc, ale na pewno się postaram.

- Uroczy kotek.
Zaśmiała się cicho i spojrzała w niebo. Zrobiło się jej trochę chłodno, więc po chwili na jej plecach pojawiło się czarne, ciepłe futro, które dostała od Du.
- Hmm... Jak myślisz wampiry są lepsze czy upadli?- zapytała nie oczekując na odpowiedź. W końcu na prawdę uważała, że to tylko zwykły kotek.

Mlasnąłem cicho, zastanawiając się nad odpowiedzią. Nie zdążyłem jeszcze poznać dobrze ani upadłych, ani wampirów. Miauknąłem żałośnie w odpowiedzi i sapnąłem cicho.

- Szkoda...
Westchnęła i zaczęła go lekko łaskotać po brzuszku.

Wywaliłem jęzorek i przeturlałem się na jej kolanach na grzbiet, wyginając się zabawnie i mrucząc. Nigdy nie mogłem się oprzeć takim pieszczotom.

A ona uwielbiała tak rozpieszczać małe kociaki. Kochała to, no i oczywiście kochała je. Dalej miziała go po brzuszku i co jakiś cczas po szyi.

Mruczałem głośno, przebierając powoli łapkami i przymykając oczy. Poruszałem noskiem. Było mi w tej chwili bardzo miło. Mógłbym tak przeleżeć cały dzień.

- Ciekawe, jak masz na imię...
Delikatnie przytuliła do siebie pieszczocha i pogłaskała go po głowie. Jak dla elfki, kot miał zbyt niesamowite oczy... takie zielone, pełne głębi.

Potarłem noskiem o szyję elfki i wydostałem się z jej objęć, lądując miękko na przeciw niej. Kociak usiadł, a zaraz na jego miejscu siedział zwierzołak w swojej codziennej formie. Danny usiadł po turecku i posłał Rin szczery uśmiech.
-Danny.

Zrobiła oczy okrągłe jak spodki i spłonęła purpurowym rumieńcem patrząc na zwierzołaka. No ładnie... ale gafa.
- R... Rin, m... miło mi- odgarnęła włosy z twarzy.