Brzeg Jeziora

Normalnie :D A ostatnio elfka zaczęła się robić bezczelna ;p
Zachichotała i złapała szybko w płuca powietrze zanim wpadła do zimnej wody. Wynurzyła się szybko i pociągnęła za nogę, że stracił równowagę i też wpadł do jeziorka.

Ano stracił równowagę, ale nie wpadł do wody, bo użył skrzydeł.
-Musisz się bardziej postarać.
Wytknął jej język, unosząc się nad wodą. Gdyby próbowała mnei ochlapać to odlatuje kawałek.

Wygramoliła się z wody na podest... Bardziej mokra niż poprzednio.
- To nie fer!- jak dziecko tupnęła nogą.

-A co jest fer?
siadł na podeście, zastanawiając się co też ona zrobi.

- Wysusz mnie!
Zażądała z naburmuszoną miną i usiadła po turecku splatając dłonie pod biustem.

-A co dostane w zamian?
uśmiechnął się łobuzersko, czekając jej odpowiedzi. Wstał i oparł się o barierkę.

- Coś ci narysuję... za darmo, co tylko zechcesz.
Uśmiechnęła się słodko i spojrzała na niego maślanym wzrokiem.

- Jakieś inne propozycje?
Zacisnął powieki mocno, co dało się widzieć. Byle tylko nie widzieć tych oczek.

- Proooooszęęę....
Zamruczała cicho ładnym proszącym głosem i przysunęła się do niego.

Pojawił się... Przytulając się do Rin. Nie ważne że była wilgotna. Tuli-tuli.
-Dobry...

Ma zamkniete oczy więc nie widzi, że sie do niego przysunęła. Gorzej by było, gdyby go zmoczyła, tuląc sie do niego.
-A jak ładnie prosisz?

- Du!
Straciła zaineresowanie Sylphem i przytuliła do siebie kotołaka. Pocałowała go w policzek i popatrzyła prosząco w oczy.
- Wysuszysz mnie?

Nie no... Nie będzie sie tym martwił przecież. Znikł tak samo jak sie pojawił. Cicho, szybko i niezauważalnie.

-Nie wiem jak... Za bardzo, ale mogę spróbować.
Uśmeichnal się do niej przesympatycznie olewajac upadlego. Skupił się aby zamrozić wodę do stanu śniegu który latwo można by strzepnąć. Tak też się stało. A śnieg tylko zdmuchnął nawet niewielki wiatr. Miauknął zadowolony z siebie.

- Dziekuję.
Podrapała go za uszkiem i lekko przygnębiona spojrzała w ślad za upadłym. Nie chciała go urazić.

-Nie martw się... On już taki jest. Pojawia się i znika kiedy mu pasuje, lub zwyczajnie się chcę. Czasami trudno nawiązać z nim kontakt, ale jak się uda... Masz szczęście.
Puścił jej oczko i zaczął mruczeć.

- Może...
Westchnęła.
- Masz może jakieś lokum, gdzie będę mogła sie ogrzać?

-Hmmm... Komnata króla demonów. Ewentualnie moa stara komnata. Tylko że wątpię że nadaje się do przyjmowania gości.
Nagle spod futerka wyłonił się łańcuch i oplótł elfce jeden nadgarstek.
-Przepraszam... Ale musze z czegoś żyć.
Mruknął z niechęcią i wyczuwalnym smutkiem w głosie. To oznacz - 1 post porwania.

Spojrzała na niego zdziwiona a potem na dłoń oplecioną łańcuchem. Westchnęła. Ona i ta jej łatwowierność...
- Nie puścisz?

Pokiwał tylko przecząco spuszczając wzrok. No cóż, nie miał zamiaru się tym chwalić że porwał kogoś bezbronnego. W końcu podniósł wzrok na jej twarz.
-Naprawdę przepraszam...
Jedyne co to trzymał ją w łańcuchu niezwykle luźno, aby jej delikatna skóra nie została uszkodzona, lecz na tyle mocno że nie dało się przez dłoń ściągnąć "bransoletki"

Zamyśliła się po czym pokręciła głową i się uśmiechnęła.
- To nic, przeżyję... Wiem, że i tak nie puścisz i nie przejmuj sie tym.
Pogłaskała go wolną ręką po głowie.

Zamruczał cichutko. Przytulił się do niej. I zniknęli do demonich lochów.

Wstala i odleciala.
Zmarzla i znudzila sie.

[z/t]

Przyszłam nad jezioro. Chciałam sprawdzić, czy tu nie ma tego kotołaka, którego mam znaleźć. Wiedziałam, że moi pobratymcy lubię chodzić nad jeziora i łowić ryby. Rozejrzałam się. Nikogo nie widziałam. Krzyknęłam kilka razy imię Dulce, jednak nikt nie odpowiedział. Przeszłam się wzdłuż pobliskiego lasu ale i tam nic. Zawróciłam, myśląc gdzie teraz powinnam się udać.

Pojawiłam się u brzegu jeziora. Podeszłam do wody. Zaciągnęłam się świeżym powietrzem. Ahhh.... jak ja za tym ostatnio tęskniłam. Uśmiechnęłam się sama do siebie. Wesoło machałam ogonkiem. Wszystko to sprawiło, że zaczęłam zapominać o tym co złe. Postanowiłam wziąć się w garść i żyć dalej.