Karczma "Alabastros"

Pojawiła się siedząc na ladzie z nogą założoną na nogę. Ach, jak dawno tu nie była. Przeciągnęła się i rozejrzała. Jej wzrok przykuł jedyny osobnik znajdujący się w karczmie.
- Bry - powiedziała i ziewnęła.

Posłał jej nieco krytyczne spojrzenie. Wszak, w miejscu, z którego pochodził, miał do czynienia tylko z demonami... i może jeszcze ludźmi. Dziwne, jeśli chodzi o tych drugich, nigdy nie spotykał tego samego osobnika dwa razy. Domyślał się nawet, dlaczego.
- Bry - odpowiedział, na chwilę zatrzymując wzrok na jej skrzydłach. Anioł. Albo jakiś pomylony elf, o takiego nietrudno w dzisiejszych czasach.

- Upadły Anioł - powiedziała, widząc jego spojrzenie. Zmierzyła go od góry do dołu. Tak, zdecydowanie jest demonem. Ale zauważyła też, że jest dzieciakiem. Takiego ewenementu jeszcze nie widziała. Zeskoczyła z lady i oparła się o nią plecami, tym razem patrząc w jakieś miejsce na suficie. - Dzieci nie powinny się włóczyć po karczmach - stwierdziła nieco złośliwie.

- Tak samo jak damy z porządnych domów - mruknął, krzyżując ręce na klatce piersiowej. - Rozumiem, że ciebie ten zakaz nie dotyczy?
W cukierkowym świecie, w którym dotychczas żył, nie istniały zakazy. Tym bardziej teraz, istniały zerowe szanse, by Reno się nim przejmował. Pewnie teraz siedzi w swojej wieży i gapi się w lustro. Chłopiec uśmiechnął się do siebie - wczoraj miał okazję po raz pierwszy porozmawiać z kuzynem, a już go nie cierpiał.

Parsknęła śmiechem. Nigdy nie uważała się za damę. Tym bardziej z "dobrego domu". Jej dzieciństwo było piekłem, więc była jaka była.
- Jest bardzo mało zakazów, które by mnie obowiązowały w tej krainie i które bym szanowała - odpowiedziała. Ach, jakie słodkie dziecko się jej trafiło do prowadzenia konwersacji. Mimo wszystko i tak miała nadzieję spotkać tutaj kogoś innego. - Nie jesteś tutaj zbyt długo, prawda? - spytała, chociaż tak naprawdę nie była tym za bardzo zainteresowana.

- Nie. To ma jakieś znaczenie? - odparł nieco znudzonym tonem. Chyba nawet zaczął rozumieć swojego krewniaka. Tutaj trudno znaleźć godnego konwersacji rozmówcę, może z wyjątkiem własnego odbicia. Od niechcenia wbił wzrok w sufit. Brzydki i brudny. A, fe.

- Może - mruknęła. Tak, gadaj do lustra to napewno będzie niezwykle pasjonująca konwersacja. Ile rzeczy takie lustro powiedzieć może. - Z jakiej okazji jesteś księciem? - spytała przenosząc wzrok za okno. To akurat ją ciekawiło. Może był kolejnym niewolnikiem, który awansował na księcia ni z gruszki ni z pietruszki. Tak już przecież u demonów bywało.

- Jestem ciekawy, skąd o tym wiesz. O ile dobrze pamiętam, nie przedstawiałem się - spojrzał na nią, okazując odrobinę ciekawości. Dziewczyna mogłaby być ciekawym informatorem, zważywszy na fakt, ze o tutejszej krainie nie wie zbyt dużo.
- Jestem członkiem rodziny królewskiej - dodał po chwili, co z resztą było dość interesującym tematem do rozmów. Wszak, pokrewieństwo było bardzo nikłe, i gdyby nie fakt, że reszta jego rodziny w taki czy inny sposób odeszła z tego świata, chłopiec w ogóle nie pomyślałby o Reno.

- Wiem więcej niż ci się wydaje, chłopcze - powiedziała. Kto jak kto, ale jej wystarczyło jedno spojrzenie, żeby wiedzieć z kim ma do czynienia. Ach, ta wrodzona spostrzegawczość xd. - Członkiem królewskiej rodziny powiadasz? - mruknęła lustrując go wzrokiem. - A której części tej "rodziny"? - jeśli usłyszy, że Sai'a to się załamie całkowicie, trzaśnie głową o ladę i popełni seppuku. To była pierwsza myśl, chociaż zachowanie tego demona nie wskazywało na to w żadnym calu. Jednakowoż nie wyobrażała sobie, że Reno może mieć jakąkolwiek rodzinę.

- Jestem kuzynem Reno - podparł podbródek o splecione dłonie, uśmiechając się przemiło. - To ten narcyz, o bliżej nie zidentyfikowanej płci. Chociaż, wydaje mi się, że jest bardzo brzydką dziewczynką.
Cóż, chłopiec prawdopodobnie nigdy nie zapomni "panienki". Z pewnością nie dlatego, że to słowo aż tak go uraziło. Po prostu pierwszy raz ktoś go znieważył - w każdym tego słowa znaczeniu.

Gdyby niie fakt, że jest upadłym aniołem, pewnie by się przeżegnała.
- Uuu.. Wyrazy głębokiego współczucia. - pokręciła głową. - Co do jego płci.. Przez kilka dni był kobietą, więc rzeczywiście niewiadomo. - stwierdziła rozbawiona. Osobiście nie widziała Reno w tej postaci, ale słyszała to i owo. - Widzę, że baardzo go lubisz. - ziewnęła zasłaniając usta ręką. No proszę, Reno ma rodzinę. Już widziała w swojej chorej wyobraźni radość na twarzy demoniego króla, gdy ten zobaczył swego kuzyna.

Spojrzał na Ninę w taki sposób, w jaki potrafią patrzeć tylko przerażająco złe dzieci.
- Przepadamy za sobą - powiedział, uśmiechając się sztucznie. - Nie mogę wręcz bez niego żyć.
I pewnym sensie to była prawda. Tylko, że była fałszem. W każdym razie, wizja Reno w ciele kobiety nie poprawiła mu humoru. No, może troszkę.

Prawie się tego spojrzenia przestraszyła. Prawie. Bardziej ją ono rozbawiło, ale mniejsza.
- Taa, Reno wprost emanuje takim przyciąganiem do swej jakże zadufanej w sobie narcystycznej postaci. - stwierdziła ironicznie i zdała sobie sprawę, że się nie przedstawiła. Nu, nu, nie ładnie z jej strony. - A w ogóle to mam na imię Nina, jeśli cię to w jakimś stopniu interesuje - uśmiechnęła się do niego nad wyraz uroczo.

Pojawiłam się tuz za Niną i dmuchnęłam jej chłodnym powietrzem na szyję.
-Witam-mruknęłam i zerknęłam na demona, gdyż powitanie mogło być skierowane również do niego. Rozsiadłam się na fotela i zwilżyłam wargi językiem, odgarniając długie włosy z twarzy.

- Nie, nie interesuje mnie to - przyznał szczerze. - Mam na imię Apocryphus. Lepiej zapamiętaj, bo nie będę się powtarzał.
Stwierdziwszy, że należałoby coś przekąsić - nie tutaj... - postanowił się ulotnić. Nie bawił się nawet w pstrykanie palcami czy efektowne kłęby różowego dymu. Po prostu zniknął.

Parsknęła śmiechem po zniknięciu demona. Nosz kolejny zły demon. Ciekawe jak długo będzie mu się to udawać. A potem zobaczyła Shadow, co wywołało w niej szok o.O
- Shadow?! Co ty tu robisz? - spytała nieco zdziwiona. Jak ona jej dawno nie widziała, mimo wszystko poznała ją od razu. Oczywiście cieszyła się na to spotkanie, co wyraziła tym, iż po chwili siedziała jej na kolanach z niewinną minką.

Pokiwałam głową i poklepałam ją lekko po głowie.
-Przybyłam zobaczyć co tam u aniołków, a widząc jak jest postanowiłam zostać.-uśmiechnęłam się pod nosem. No cóż...musiałam przyznać, że idealnie nie było. -A Ty gdzie tam namiętnie wyjeżdżasz i opuszczasz Królestwo?-spytałam zaraz. Nie dość , że Arcu wybyła, to Nina sobie robi przerwy.

- Hmm.. Muszę załatwić kilka niedokończonych spraw poza Kayami. Ale mam nadzieję, że niedługo się te podróże skończą, bo mnie to już okropnie męczy - westchnęła i zeszła z jej kolan. Usiadła sobie na kominku naprzeciwko i patrzyła się na nią. - Cieszę się, że wróciłaś - uśmiechnęła się do niej.

Pojawił się tu wieelki złoty tron ozdabiany różnymi wszelakimi świecącymi i takie tam kamieniami a na tronie Król Sai <3 Okrzyki były niezliczone! Wszyscy dziękowali Bogu za zesłanie Króla Saia!

Również się uśmiechnęłam i założyłam zgrabnie nogę na nogę.
-Też się cieszę-odparłam. Na prawdę byłam rada, że po tak długim czasie mogłam zobaczyć Korę, Ninę oraz innych Upadłych. Wiedziałam, że nie zastanę wszystkim starych znajomych, ale narzekać nie mogłam. Usadowiłam się wygodnie, a dłonie ułożyłam na kolanie.
-W takim razie życzę powodzenia w Twoich sprawach.- Kątem oka zobaczyłam Sai'a i o dziwo uśmiechnęłam się pod nosem. Czyżby mnie rozbawił?

Tylko się Sai pojawił, a upadła już siedziała sobie, jakby nigdy nic, na jego kolanach.
- Dawnośmy się nie widzieli - stwierdziła czochrając jego boskie włoski xd - Masz piękne siedzisko. Nie boisz się że przyćmiewa twoje piękno? - spytała i dopiero potem zastanowiła się, czy go przypadkiem nie uraziła. Ach, w każdym razie miała nadzieję, że jej to wybaczy xd - Dziękuję Shadow. Mam nadzieję, że szybko się z nimi uporam i będę mogła spokojnie wrócić tam, gdzie wszycy za mną tęsknią - spojrzała na Sai'a, jakby oczekiwała, że powie iż bardzo mu jej brakowało xd.

Obserwowałam Ninę, zastanawiając się czy każdy tak słodzi Królowi Demonów. Skinęłam głową i odchyliłam ją, opierając o oparcie. Przymknęłam oczy, oddając się rozmyślaniom, a spraw do tego miałam wiele.

Uniósł lekko brew słysząc wypowiedź o krześle, jak śmiała!?
-Mnie nic nie zaćmi! - Wykrzyknął jakby szedł na wojnę, taki bojowy okrzyk który ma sprawić iż wróg narobi w portki!
-Tak dawno się nie widzieliśmy, straciłem większość kochanek więc możesz awansować na jedną z tych czołowych - Wytknął Jej język obejmując w pasie i uśmiechając się kusząco

Oj tam, zeby od razu słodzić. To były takie niewinne żarty.
- Jeżeli mam awansować na jedną z czołowych, tylko dlatego że większość straciłeś, to dziękuję bardzo - stwierdziła nieco fochnięta - Już pominę "JEDNĄ z tych czołowych" - odwróciła głowę zdegustowana.

-No co? Ja nie mogę zadowolić się tą jedną i jedyną - Przewrócił oczyma przy ostatniej części wypowiedzi, on nie wierzył w związki tego typu..
-A Ty mnie zostawiłaś więc się odfochywuj albo ja się fochnę bo ja mam do tego prawo - Dłonią, za podbródek nakierował Jej twarz tak aby spojrzała na niego a wtedy Jej oczy zostałyby uchwycone przez jego tajemniczy, błękitny wzrok