Brzeg jeziorka

Milczała gdy się tłumaczył. Milczała i dokładnie lustrowała go wzrokiem, każdy jego mięsień twarzy.
- Hmm... nie - odparła na jego pytanie, oczywiście kłamiąc. Było jej okrutnie zimno.
Cmoknęła go w nos.
- W takim razie co tu jeszcze robisz? - spytała bardziej sucho niż zamierzała. Czy ona była zazdrosna?
Wymknęła się z jego objęć by ubrać spodnie. Ubrawszy je spojrzała na niego i uśmiechnęła się lekko acz szczerze.
- Jesteś cudowny - powiedziała przechylając nieco głowę na bok. To było jedyne określenie jakie przyszło jej do głowy, jednak w pełni określało jedynie jego wygląd. Bo czyż cudownym były jego sekrety? Niekoniecznie, ale nie musiała mu o tym mówić. Niech sobie myśli, że cały jest cudowny.

Nie odpowiedział. Podszedł do niej szybkim i krokiem i pocałowal ja gorąco w usta. Nie chciało mu sie chodzić samemu po nieznanych okolicach szukając niewiadomo czego.
-Chodź ze mną - zaproponował, przyciskając ja do siebie. Po chwili zdał sobie sprawę, ze przecież nie powiedział, ze przyjechał z siostra, nie wspomniał nawet o posiadaniu żadnej. Zastanowił sie, czy przytrzymac ja w niepewności, czy moze wyjaśnić jej, kogo miałaby szukac. Zobaczymy, czy dziewczyna zgodzi sie teraz, czy bedzie musiał ja przekonywać.

Odwzajemniła jego pocałunek. Objęła go w pasie i zastanowiła się nad jego prośbą. Sama nie wiedziała co ma zrobić.
- Dokąd? - spytała. Dopiero po chwili zrozumiała, że chodziło o szukaniu właścicielki konia.
- Tannirze, gdy pójdziesz sam będzie szybciej. Dosiądziesz konia, szybciej ją znajdziesz - powiedziała delikatnie się uśmiechając. Nie chciała mieć styczności z kobietą, której szukał, kimkolwiek ona była, żoną czy służącą.

-Mógłbym jej nie zauważyć z wysokości konia, chociaż jakbyś poszła ze mną to też miałbym problemy ze skupieniem się na poszukiwania - mruknął jej do ucha. - Jednak wolałbym, żebyś mi towarzyszyła. Jak dobrze pójdzie to poznasz moją siostrę. A poza tym bałbym się chodzić samotnie po ciemnym lesie - dodał żartobliwie, specjalnie wspominając swoją siostrę.

Ach, więc to jego siostra... Stąd ta troska. W głębi odetchnęła z ulgą. Nie miała wobec niego szczególnych zamiarów, ale nie chciała się też nim dzielić.
- Jeśli te nasze poszukiwania dadzą jakiś efekt... - powiedziała zgadzając się aby pójść z nim. Mruknęła mu go ucha i złożyła serię namiętnych pocałunków wzdłuż jego szyi. To chyba z wdzięczności. Pożądanie które czuła widząc go niemalże nie miało kresu. Ach, ten Tannir.

-Miejmy nadzieję, że dadzą - wymamrotał, poddając się pieszczotą dziewczyny. -Ale chyba powinniśmy zacząć od razu - rzucił ze śmiechem obdarzając dziewczynę pocałunkiem, jakby na zakończenie obecnych czułości. -Wezmę swoje rzeczy - Dodał i poszedł po buty i koszulę. Byłoby mu niezwykle niewygodnie bez nich, specjalnie bez butów. Gdy wrócił, znów kompletnie ubrany, wziął dziewczynę za rękę, konia za uprząż i ruszyli na poszukiwania

ZT