Cmentarz "Koniec"

-Ale najgorsze jest to, że jak tylko próbuję odejść... Nie mogę. Nie wiem dlaczego, zwyczajnie nie mogę.
Spojrzał na niebo. Jego ukochany widok.

- Zbyt bardzo się do niego przywiązałeś.
Pieszczotliwie potargał mu włosy i bardziej przytulił do siebie skrzydłami pełnymi czarnych piór.

-Nie wiem...
Usiadł mu okrakiem na udach, bo tak wygodniej, i spojrzał w jego oczy. Wzrok miał jak by zmieszany czy tez zawiedziony... Coś mierzące się obok tych emocji.

Popatrzył na niego ze smutkiem. Co się z nim działo? Normalny Shin okazałby zwierzakowi więcej pogardy i ignorancji. Co się z nim stało? Upadły nie chciał nawet znać odpowiedzi na te pytania. Nie interesowały go.
- Nie wiem co ci powiedziec...- mruknął też patrząc mu w oczy.

Ciemne niebo... Zła aura dookoła krążąca po cmentarzu. Nagrobki. Nie oparł się chwili i delikatnie go cmoknął w usta. Mrużąc powieki do polowy. Nie był do końca pewny tego co robi.

Lekko się zarumienił. Zaskoczył go ten ruch kotołaka. Ale Shin nie czuł w tym momencie żadnych negatywnych uczuć. To było całkiem przyjemne. Jednak on nie zrobił najmniejszego kroku... Nie chciał przestraszyć Du.

Nie wiedział za bardzo jak zareagować. Czy to było dobre, czy złe? Odsunąl się i schowął twarz w dloniach, aby ukryć to że cały pokrył się rumiencami. Odsunął się że niemal zlecial mu z kolan. Może i było by to lepsze.
-Przepraszam...
Miauknąl zmieszany.

- Nie masz za co przepraszać.
Jedną ręką przytrzymał go, żeby nie spadł, a drugą odsunął jego dłoń od twarzy. Uśmiechnął się słodko patrząc na rumieńce Du i też lekko go pocałował.

Przymknął oczka czując jego usta. Jedną dłoń oparł mu na klatce, druga wplótł we włosy Anioła. Czerpal z pocałunku ile sie dało.

Mimo, że to był delikatny pocałunek z chwilą stawał się coraz bardziej namiętny. Jedną dłoń połozył na jego opartej na piersi SHina, jak to zrobił niedawno w komnacie.

W końcu wbił język miedzy jego wargi i zaczął się z nim bawić, drażnil podniebienie i łaskotał.

Rozchylił usta czując jego język i mocniej go do siebie przytulił coraz namiętniej go całując. Zamknął oczy całkowicie oddając się chwili rozkoszy.

Dłonią którą trzymał na glowie Shina, zjechał na plecy. Zachaczając o ciepłą szyję. Mruczał. Korzystał póki mógł.

Ostrożnie wsunął dłoń pod jego koszulkę kładąc ją na ciepłych plecach i szybkimi ruchami pieścił jego język swoim. Okrył ich skrzydłami, tak, że widzieli tylko siebie i niebo. Tak mógł im zapewnić odrobinę prywatności... tak na wszelki wypadek.

Przerwał pocałunek. Patrzał nieprzytomnym wzrokiem na Upadłego. Mruczał... Ale i tak miał lodowate plecy.
-Tak chyba nie powinno być...
Zaczął pruszyć śnieg.

- Przepraszam...- mruknął odgarniają swoje włosy z twarzy w geście zmieszania- poniosło mnie.
Zabrał rękę i zwolnił przytulający Du uścisk.

-To nie twoja wina... Ja zacząłem. Ale zresztą pi******ć to.
Pocałował go jakże namiętnie, ale jakże krótko. Śnieg si nasilil, otoczyl dzieciaka tak gęsto że nie było go widać. Najpierw mógł poczuc jak coś mu zniklo z kolan. Nastepnie wiatr rozwiał śnieg i po Du nie bylo najmniejszego śladu.

Uśmiechnął się dotykając palcami swoich ust, po czym zniknął.

Śnieg pojawił się, a rozwiewajac ukazał dwójkę zwierzołaków. Stali obok ławki. Dzieciak niemal natychmiast siadł na ławce i zaczął się wpatrywac w gwiazdy...
-A tak po za tym, mam na imię Dulce, Dulce deSharlotte.

Rozejrzałem się memłając w rączkach brzeg bluzy. Gdy Dulce się przedstawił dopiero zorientowałem się, że przecież nie znamy swoich imion. Spojrzałem na niego i skinąłem główką.
-Ja jestem Danny...Frey.-odparłem zaraz, nie przestając gnieść materiału. -Miło mi-wymruczałem i machnąłem wesoło ogonem.

-Dlaczego jestes taki spięty?
To było widać, czuć i słychac na kilometry. A otwarta natura Du kazała mu się zabytac prosto z mostu o ta sprawę.
-Siadaj...
Przymknła na chwilę oczka rozkoszując się chlodnym wiatrem który rozbijał sie na jego twarzy.

Przyleciał na cmentarz. Od wczoraj polubił to miejsce. Usiadł na posągu tym samym co dzień wcześniej i spokojnie skinął głową do zwierzołaków.

-Nie wiem-przyznałem cicho i usiadłem obok chłopaka. Westchnąłem cicho, odchylając głowę i badając wzrokiem niebo. Zielone oczka błądziły po gwiazdach, podziwiając ich blask.
-Chyba reaguje tak na nowe otoczenie i osoby...na nieznane.-dodałem powoli. Oderwałem wzrok od nieba, by spojrzeć na przybyłego. Odwzajemniłem jego gest.

>Dusiu -.- Ty jesteś UKE a On jeszcze większym UKE! To do siebie nie pasuje!<

(ignor :3)

Pomachał do Shina radośnie. Po czym spojrzał znów na Danny'ego.
-Zbyt się stresujesz... Nie ma czym.
Liznął go w policzek. Po czym położył się na ławce kładąc glowę na kolana zwierzołaka.