Największa komnata Króla Saia ;*

-jego ucho wychwiciło kazde jego słowo, ukłonił się nisko z uśmiechem

Dzięuje Ci Panie i polecam swe usługi w każdej potrzebie Twej piękna...

-powiedział donośnym głosem i wyszedł odwracając się dopiero przy drzwiach

Wszedł sobie do królewskiej komnaty. Porozglądał się i dostrzegł obraz. Jak go oczy nie myliły to widniał na nim były król upadłych. Osobiście nie powiesiłby czegoś takiego w swojej sypialni. Ale co kto woli. Następnym razem weźmie ze sobą lotki i porzuca. Tarcza jest idealna.
- Prześpię się u ciebie tę ostatnią noc. - Oznajmił. - Od jutra będziesz miał nowego lokatora, także muszę nacieszyć się tym łóżkiem. - Podrapał się w tył głowy. Cóż innego miał wymyślić? - Bo mogę zatęsknić. - Uniósł dumnie głowę i podszedł do posłania kładąc się na nim. Po chwili spał. A co na to Sai? Akurat to go nie interesowało.

Westchnął cicho przecząc głową z dezaprobatą z delikatnym uśmieszkiem na twarzy. Jego Król był nieprzewidywalny i zmienny jak nic innego, ale Sai lubił Go więc uch nie zabije podczas snu. Podpełzł do Króla, a raczej do Jego pleców by po chwili wtulić się w nie i szepnąć Mu na uszko
-Dobranoc

Wszedł Widząc dwie śpiące postacie cicho zamknął drzwi.
-Uroczy
fakt, wyglądali uroczo. Usiadł na parapecie. zaciągnął zasłony że go nie było widać i patrzał przez okno. Już bylo ciemno.

Otworzył jedno oko by spojrzeć na przybyłego gościa, usłyszał komentarz ale nie raczył odpowiedzieć, nie chciało mu się zbytnio
-Chodź tu do nas - Mruknął cicho przecierając zaspane oczko

Wstał i wyszedł ziewając.

-Nie ma już "was" zostałeś ty.
Skomentował. I odsunął zasłonę pokazując się na parapecie.

-Więc co Cię jeszcze zatrzymuje? - Spojrzał na Niego przymykając zaspane oko.
-Przyjdź do mnie jutro po turnieju lub zostań teraz - Mruknął zasłaniając oczy ręką

Westchnął cicho. Wskoczył na niego i zaczął go łaskotać.
-jesteś zbyt poważny, uśmiechnij się...
Sympatyczny uśmiech nie zniknął z twarzy.

Zacisnął kurczowo wargi w tak zUej i mHrocznej mince ale oczka same mu się śmiały to też i je zamnkął.
-Ty zła istoto - Syknął cicho uwalniając trochę chichotu

[Du, ja cię tu nie chcę jakby co ;d]

-No wiesz ty co... To nie ja jestem tu zły..
Przestał go łaskotać by liznąć go w nos. No ale nadal sobie siedział na jego brzuchu.

(a to sobie nie chcij Oo')

Liźnięcie w nos odpłacił delikatnym, powolnym przejechaniem czubkiem języka po Jego wargach. Ręce oplótł na Jego plecach lekko dociskając do siebie
-Jesteś zuy i już

[moja słowo jest święte i będzie tak, jak ja powiem. Dusiołku.]

-A ty jesteś gruby.
Mrugnął cofając lekko głowę do tyłu. A tu objęty przyciśniety i poleciał mu na twarz... Wgryz w nos Oo"

(twoje slowa może tak... ale twoje teksty już nie ;P)

-GRUBY!?!? - No to teraz trafił krytyczny punkt... Ciało Saia było idealnie szczupłe i smukłe! Gdyby dzieciak nie miał tyle lat co ma to pewnie były grubszy niż Sai! Już olał nos na rzecz wielkiego bulwersu

Dzieciak miał niedowagę... Ale kij z tym. Przestal go gryźć.
-Jesteś grubszy więc gruby.
Zlazł z niego aby go pogłskać po glowie.

Obrócił się i przygwoździł go do łóżka by już po chwili ustami wodzić po Jego szyi aż do uszka
-Nie nazywaj mnie grubym - Szepnął stanowczo lecz subtelnie przygryzając Jego delikatne uszko

Jęknął... Dłonie oparł na jego torsie.
-Przepraszam...
Mruknął cicho robiąc smutną minkę.

Nagle pojawiła się w pomieszczeniu... którego nigdy wcześniej nie widziała. Rozejrzała się dokładnie, dopiero po chwili zauważając dwie osoby.
- Oj... przepraszam...- mruknęła rumieniąc się i na nich patrząc.

Już miał zacząć pieścić Jego szyję gdy to w pomieszczeniu pojawił się elf... Spojrzał tylko na Nią dziwnie

Skorzystał z chwili i wyślizgnął się spod niego. usiadł na łóżku. Poklepał Saia po głowie jak psa xD
-Dobry wieczór.
Uśmiechnła sie przeuroczo do elfki.

Popatrzyła na nich dwóch, po czym uśmiechnęła się do zwierzołaka. Wydawał się być sympatyczniejszy niż jego towarzysz, który przylądał się jej dziwnym spojrzeniem.
- Cześć- mruknęła zmieszana- nie chciałam przeszkadzać...

-Ale przeszkodziłaś - Warknął cicho kładąc się na łóżku i gapiąc w sufit... A zapowiadało się tak fajnie

Cmoknął Saiątko w usta na pocieszenie. Po czym zwrócił się do elfki.
-Nic się nie stało... Ale z jakiego powodu bląkasz się tutaj?
Uśmiech nie znikał. A pytanie zadał z czystej ciekawości, nie na co dzień widzis ię elfy w zamku demonów.