Największa komnata Króla Saia ;*

- Prawda? - zmrużyła oczka z uciechy. Jedną dłonią sięgnęła do twarzy anielicy, by zebrać niesforne kosmyki, które teraz łaskotały ją w czoło. Była absolutnie rozleniwiona, a tego typu pobudki mogłaby mieć codziennie. Drugą dłonią złapała za poły jej... góry jej sukienki? No, tego co ona tam miała.

Uśmiechnęła się lekko w odpowiedzi.
- Czasem jesteś tak urocza, że trudno ci się oprzeć - zamruczała cicho i wetknęła jej tabliczkę czekolady w usta. Tej, która jej tak ostatnio zasmakowała.

Upłynniła czekoladę, po prostu ją wypijając.
- Tak myślisz? - spytała, przymykając nieco oczy. Ot, by sprowokować i zobaczyć co się dalej stanie. Powiodła czubkiem języka po ustach anielicy.

- Mhm - odpowiedziała i zamruczała cicho czując jej języczek. - Ale jednak, mimo wszystko, potrafię - uśmiechnęła się lekko siadając na niej okrakiem i odsuwając od niej swoją twarz.

- Co potrafisz? - zainteresowała się nagle. Unieruchomienia wszelakie nigdy nie wpływały na nią dobrze, jednak teraz ciekawość wzięła górę nad wygodą.

- Się tobie oprzeć - wytknęła jej język. Wampirka odpłynęła na tyle, by nie skojarzyć? Ciekawe.

Spojrzała w sufit z obrażoną miną. Jej prychnięcie mówiło tyle, co "no wiesz?!".

Parsknęła śmiechem widząc jej reakcję.
- O ile pamiętam, to ty nie byłaś zbytnio zainteresowana moimi zdolnościami w tej dziedzinie - powiedziała przyglądając się jej spod grzywki.

- Pozory mylą - odparła, tonem obrażonej księżniczki. Zadzierając nosa do góry i patrząc gdzieś w bok. Ręce skrzyżowałaby na piersiach, jednak nie wiedziała czy ma je dalej unieruchomione ;<.

[a gdzie azylki? x>]

[ nie przeszkadzaj! -,- ]

- Prawda, ale ja jestem głupia, jak już zostało ustalone, więc się mylę - westchnęła przejeżdżając palcem po jej policzku. Wampirka miała teraz unieruchomioną tylko jedną rękę.

(ja mam ;p)

>Mają azylik! xd <

// Mamy Sai'a, a to lepsze niż azyl ;<

Sięgnęła tą wolną ręką do jej biodra, szarpnęła się gwałtownie i o, teraz to ona była górą.
- Ano, jesteś głupiutka - stwierdziła. - A w ogóle, to co u ciebie słychać, hm?

- Nudy - odpowiedziała nic sobie nie robiąc z odwrócenia ról. - Siostra mi się znalazła. Wywalili ją z nieba. Myślałam, że już nie żyje, a tu taka niespodzianka - uśmiechnęła się łobuzersko. - Masz jeszcze czekoladkę?

Podparła się łokciem obok anielicy.
- Masz siostrę? Ciekawe - oceniła, sięgając do kieszeni po czekoladkę, którą wsadziła upadłej do ust. - Ja trafiłam ostatnio na ślady mogące świadczyć o tym, że mój brat jednak żyje - powiedziała dość ponuro.

Przełknęła czekoladkę i przyglądała się jej.
- Hm, to pewnie ci się nieźle namieszało - mruknęła i pogłaskała ją po włosach.

Opadła obok niej i położyła głowę na jej piersi.
- Czy ja wiem... - zamyśliła się. - Mnie to powinno cieszyć, ale wiesz, że on zajął miejsce tego... - Nie dokończyła. - I obawiam się tego, że znów trzeba będzie interweniować. Siła i potęga wraz z tymi wszystkimi wspomnieniami przekazywanymi przez krew "najstarszych", to coś strasznego. Może zawładnąć osobnikiem, tak jak magia.

- No właśnie przez to, czyje zajął miejsce. - powiedziała - Ale może twój brat się nie obudzi? A może da się to jakoś odwrócić, aby się nie zmienił? - mruknęła głaskając ją po główce. Doskonale pamiętała historię opowiedzianą jej przez wampirzycę.

- Obudzić się kiedyś obudzi. Sam jako sam rzekomo ma się miewać dobrze, a to wszystko sobie śpi słodko, gdzieś tam u niego w środku. - westchnęła. - Tak, jest. Ktoś musi zająć jego miejsce, innej rady nie ma.
Och, najchętniej powróciłaby do czasów, kiedy całymi dniami podróżowała z bratem po odległych krainach, za nic mając wszelkie niebezpieczeństwa, a ich ojciec spał snem kamiennym w ukrytym gdzieś w zamorskich górach sarkofagu.

- Głupie to wszystko. - stwierdziła - Jeśli chcesz uratować brata, musisz skazać na taki sam los kogoś innego - westchnęła. Szkoda jej było Illy. Musiała sporo przejść.

- Konkretniej, to siebie. W końcu wszystko musi zostać w rodzinie - przytuliła się do Niny. - Ale tam, może do tego nie dojdzie, więc po co się martwić na zapas? A jeśli nawet, to obiecaj, że mi będziesz świeże lilie przynosiła do mojego nowego m1.

- Ja ci nie pozwolę się tam wybrać - powiedziała stanowczo - Co się stanie z bratem, gdy zajmiesz jego miejsce? - zapytała ciągle ją głaszcząc.

- To samo co z papą, zginie - odparła spokojnie. Leżała tak sobie, tuląc się do anielicy. - W gruncie rzeczy, to dlatego zaryzykowałam uzależnienie się od krwi Sai'a. - powiedziała nagle. Podejrzewała, że upadła o tym wie. - W końcu krew boska daje siłę.

- Skoro zginie to nie zostanie uratowany. - mruknęła - Nie widzę sensu, żebys miała się za niego podkładać. Jak już się obudzi i będzie rozrabiać to się tym będziesz martwić. Na tą chwilę nie zgadzam się na twą przeprowadzkę - powiedziała, a palcem jeździła sobie po jej szyi bez większego celu.