Największa komnata Króla Saia ;*

Długo mu zajęło dojście do szczytu, jak już doszedł to nie hamował się. Wypuścił co miał w środku upadłej, będzie dziecko? Zabije się, jedno wystarczy.
Po wszystkim poszedł sobie spać na łóżko

>Muszę iść papa widownio x**<

[Ja nie wiem, jak oni to robią - Nina leży, Sai nad nią, ale o nic się nie opiera rękami. Lewitacja? ;o]

[A co, w końcu bogiem jest, prawa fizyki go nie dotyczą xd tworzy własną grawitacje]

Kiedy zasnął, nachyliła się nad nim, co wyglądło, jakby chciała mu coś zrobić, ale ona tylko cmoknęła go w policzek i znikła.

Obudził się doskonale pamiętając wczorajsze. Już nie chodziło o zaspokojenie potrzeb ciała lecz o sam fakt że upadłej się to nie spodobało.
Złośliwy do końca, nic mu nie przeszkodzi w jego 'malutkich' złośliwościach (nawet grawitacja i fizyka! :saiOO:)
Jedyne co mu się nie spodobało to ostatni gest upadłej jak i to że mógł to zrobić inaczej, no ale tak czy inaczej było fajnie.

No i znikł

Pojawił się na łóżku, odwalił trening i w wyniku jego płomień jeszcze bardziej pojaśniał. Znikł.

Pojawiła się, siedząc na łóżku i klnąc na czym świat stoi.

Pojawił się obok, widząc że go wyprzedziła uśmiechnął się do siebie

- Skończy się tym, że cię znienawidzę. Ucieszysz się wtedy, co? - powiedziała chłodno, zbliżając swoje usta do jego szyi. Była tak zła, że aż wilgotność w pomieszczeniu się zwiększyła, choć zwykle w pełni panowała nad swoimi umiejętnościami.

Nie opierał się, w końcu miał to czego chciał i był z tego bardzo zadowolony
-Nie narzekaj, pij. - Odchylił głowę dając Jej łatwiejszy dostęp

Zastanowiła się chwilę.
- Co musiałabym zrobić, byś to odwrócił, hm? - spytała, a jej oczy powoli zaszły mgłą.

-Nie wiem jak to odwrócić ale wkrótce będę wiedział. A zrobić byś musiała dużo, jeszcze się zastanowię - Odparł spokojnie, w sumie nawet sam nie wiedział po co mu Ona, ale na pewno się przyda

- Szkoda tylko, że mi nic nie jest - odsunęła się od niego. Bała się, że jeśli tak dłużej posiedzi, to albo go ugryzie albo coś innego. Ani jedna z tych opcji jej nie przypadła do gustu, choć każda mogła być przyjemna. Nie, zdecydowanie musi sobie odpocząć. Zniknęła.

Znikł

Pojawiła się z Sai'em dokładnie tak, jak leżeli w barze. Teraz wampirzyca powiodła czubkiem języka po szyi demona, co pewien czas się zatrzymując i lekko przygryzając skórę. W oczach pojawiły się błędne ogniki.

Przymróżył lekko oczy i odchylił głowę ułatwiając Jej te jakże przyjemne pieszczoty.
Z braku przyjemności jego ciało chyba oszalało bo ten już zaczął cichutko mruczeć

Jej palce stopniowo rozpięły guziki koszuli demona (ja wiem, że to była koszula, o! xD) i wędrowały po jego torsie. W dokładnie określonych punktach przystawały i wywierały większy nacisk.
Sama dziewczyna wgryzła się delikatnie w szyję Sai'a, skupiając się głównie na tym, by było to dla niego przyjemne. A dla niej? Zawsze było. Przymknęła oczy, przez chwilę karmiąc się. Nie uroniła ani kropelki, a gdy skończyła dokładnie powiodła językiem po zabliźniających się rankach.

Zdziwiło go to lekko ale pozwolił Jej, sama tego chciała...
-Dlaczego to zrobiłaś? - Zapytał powstając, w sumie to chyba był koniec pieszczot skoro osiągnęła swój cel...

- Bo chciałam? - odparła. Przyglądała się mu, a kilka kosmyków wymsknęło się z jej upięcia. Dziewczyna pochyliła się, by cmoknąć go w policzek. Stamtąd wędrowała do jego ucha, które lekko przygryzła.
- Wierzę, że się mną dobrze zaopiekujesz - dodała, nieco nieobecnym głosem.

-Oczywiście że tak - Mruknął cicho oddając się jej pieszczotom, w sumie to bardzo się cieszył że nie zakończyła tego od tak. Nawet on potrzebował takich drobnostek

I nagle, nie wiadomo jak, przytuliła się do niego i zamknęła oczy. Nie od dziś w końcu wiadomo, że wszelakie narkotyki, do których zapewne można było zaliczyć boską krew działają nie tylko pozytywnie, a mogą wywołać również nieprzyjemne doznania. Dodatkowo, była to krew nikogo innego jak boga koszmarów, nic więc dziwnego, że dziewczynie stanęły przed oczami jedne z najstraszniejszych wspomnień. Tkwiła więc tak, przytulona do demona.

Przytulił Ją do siebie i wolną ręką pogłaskał czule po głowie, rozumiał co się dzieje więc też czuwał przy Niej. Taki był obowiązek rycerza

Spróbowała skupić się na myśli, że to było dawno i już nie wróci więcej. Uchyliła oczy i spojrzała na Saia. Wprawdzie wciąż nie czuła się najlepiej, ale najgorsze było już za nią.
- A ponoć demony są złe, a już tym bardziej bogowie śmierci - skwitowała, dotykając czubkami palców jego brody.

-Są też dobrymi rycerzami - Uśmiechnął się do Niej nikle. Uśmiech jak zwykle był sztuczny ale na nic więcej tego demona stać nie było