Mała Plaża

Nie zauważyła nikogo, ale i tak zatrzymała się w miejscu. Coś jej tutaj cuchnęło... no w każdym razie trudno było nie wyczuć krwi, zwłaszcza ludzkiej.
Odruchowo zwilżyła usta i rozejrzała dookoła. Chyba była najwyższa pora, by coś przekąsić... Ale najwidoczniej jej potencjalna ofiara wolała się schować.

Zza zamaskowania ujrzał kły wampirzycy. Zwątpił trochę i zakopał się głębiej.

Smutna przyszłam ponownie w to samo miejsce. Tylko tutaj potrafiłam przestać myśleć o tym najgorszym. Niedaleko stała jakaś kobieta. Podeszłam trochę bliżej, siadałam na skałkę patrząc na nią podejżliwie. Odwróciłam się i patrzyłam w błękitną taflę wody...

Zobaczyła jakiś ruch piasku... a więc tam się ukrywał. Podeszła do niego a na jej ustaj pojawił się przyjazny uśmiech. Kucnęła obok większej kupy piasku i oparła ręce na kolanach.
- Co ty robisz?- spytała rozbawiona.
Aż przypomniało się jej to zwierzę, co chowa głowę w piachu. Kiedyś widziała takie w cyrku.

Wystawił głowę z piasku.
- Eeee choamł się przed wampirem ? To takie dziwne ?

Zerknęła kątem oka na dziewczynę, która przyszła. Jakoś nie przejęła się jej obecnością. No i przecież... nie będzie się posilała w obecności innych osób.
- No trochę tak. Przecież cię nie zjem. Co najwyżej wypiję krew- zaśmiała się- musisz być bardzo spostrzegawczy, skoro zauważyłeś moje kły.

- Hmmm umiejętność nabyta - unikanie wszystkiego co może cię skaleczyć i ukąsić. - Zaśmiał się po cichu odgrzebując tym samym ręce i zasłaniając nimi twarz.

Zsiadła z kamienia, zdjęła ubrania i szybko wskoczyła do wody. Zaczęła pływać w tą i spowrotem... Woda była ziiimna. Dziewczyna drżała. Po krótkim czasie jej skóra przywykła do temperatury.

- Jeśli obiecam, że cię nie zjem, to przestaniesz się tak bać? To trochę żenujące, że taki facet boi się bezbronnej dziewczyny.
Westchnęła cicho i wstała. Ręce oparła na biodrach i patrzyła na niego.
Usłyszała plusk wody i obróciła się w stronę morza. Dobrze, że nie była aż taka bardzo głodna... Normalnie dwie przekąski nie spacerują sobie od tak w obecności wampira.

Plusk, plusk.


// XD

- Ta nie powinienem...ale... no dobra - Wstał i otrzepał się z piasku.
- Wybacz, taki przekora ze mnie. - Uśmiechnął się szczerze i usiał na piasku.
- Jak masz na imię wampirzyco ?

- Jestem Alexiel.
Ukłoniła się tak, jak wymagały dobre maniery po czym usiadła obok niego. I tak nie miała co robić, więc równie dobrze mogła trochę poleniuchować i pogadać z tym chłopakiem. Tylko był jeden problem- za bardzo pachniał, oczywiście mówimy o krwi.

Wychodzi z wody, kładzie się na piasku i opala.

- Vallorth, witam - Podał jej dłoń. - Skończmy z tymi dworskimi manierami. - Mówił otwarcie.
- Widzę że trafiła mi tu się całkiem ładna wampirzyca. Co cię sprowadza w tę stronę? - Zauważył znajomą wychodząca z tafli wody, pomachał jej i znów zwrócił się w kierunku Alex.

- Co może sprowadzać wampira w rejony trzech miast?- odpoiedziała mu pytaniem- To chyba oczywiste... Poza tym słyszałam, że łatwo się tutaj wzbogacić.
Spojrzała znowu na nieznajomą, do której machał Vall.
- Hej!- zawołała do niej i czekała, aż zareaguje- może się przyłączysz do nas?

Uniosła się, otrzepała z suchego piachu, założyła zbroję i podeszła do rozmówców.
- Vall, miło znów Cię widzieć.
Skierowała się w stronę nieznajomej.
- Diff jestem - wycięgnęła rękę.

- Hmmm czy łatwo się wzbogacić... nie wiem ja jestem tylko skromnym magiem.
- Nie mam i nie pragnę dóbr wszystkiego co chce to więcej...wła...a nie ważne, hej.

- Alexiel- przedstawiła się jeszcze raz, bo możliwe, że wcześniej dziewczyna nie usłyszała, jak ma na imię.
Uścisnęła jej dłoń a potem zmieniła trochę pozycję. Oparła się łokciami z tyłu i wyciągnęła przed siebie nogi.
- Powiedzmy, że pragnę czegoś podobnego- uśmiechnęła się szerzej, bo oczywiście wiedziała, że chodzi o władzę- no ale nie zajdziesz daleko, jeśli na widok wampira będziesz się zakopywał pod piaskiem.
Mówiła otwarcie o swojej rasie. Zawsze znajdowała wyrozumiałych rozmówców. Chociaż też trafiali się tacy, co bledli, gdy usłyszeli, czym jest.

- Czy ja wiem, lepiej być przezornym. Poczekać parę chwil by rozerwać przeciwnika a nie być rozerwanym przez niego. - Uśmiechnął się tajemniczo, wiedział że element zaskoczenia daje dużą przewagę i lubił ją wykorzystywać.

- Vall, chowałeś się w piach? A to dobre! - zaśmiała się.
Usiadła przy nich wyciągając nogi do przodu.

- Ta... chyba raczej rozśmieszyć przeciwnika.
Pokręciła głową z politowaniem. No Vall na pewno nie zaliczał się do tych normalniejszych.
- Prawda?- zaśmiała się na słowa Diff- a niby taki duży z niego chłopak...
Wyszczerzyła zęby razem ze swoimi kłami w szerokim uśmiechu.

- Być może, a co do dużego chłopca...niektóry nigdy nie wyrosną. Lubie niekiedy pogrzebać w piasku. - Zachichotał i usiadł po turecku, próbując medytować.

Pozycja siedząca znudziła jej się z lekka. Położyła się na boku podpierając głowę jedną ręką.
- Każdy kiedyś grzbał w piasku. Czasami fajnie jest wrócić do młodszych lat i udawać niedorozwinięte dziecko! - zaśmiała się - W tym przypadku Vall, jesteś doskonałym przykładem. - uśmiechnęła się.

- Ae on to chyba nie udaje- mruknęła na tyle cicho, by nie usłyszał jej.
Zakryła usta dłonią ziewając lekko. Trochę znudzona była. Pewnie dlatego, że nic ciekawego się nie działo.

- ehhh kobiety, kobiety nigdy tego nie zrozumieją. - Wstał i skoczył z nogi na nogę po czym udał że się przewraca, powalając tym samym dziewczyny.
- Ups... przepraszam?