Cmentarz "Koniec"

[Pamparam ;d]
- Trudno - wzruszył ramionami. - To będę miał niewolnicę - wyszczerzył się paskudnie. Nie obchodziło go, że upadła dopiero wróciła po jakimś czasie. Za długo nikogo nie łapał po tym zakazie łapanki w okolicach wodospadu, a skoro tutaj ofiary same się pchają...

Dostrzegł Ninę - Podszedł do niej zauważył łańcuchy.
- Hej Ninuś...widzę żeś skrępowana trochę ^^ - Jego wzrok pobiegł ku właścicielowi ich.
- I ciebie ja witam Kjell xD

- Gdyby nie to, że trochę cię już znam, to może i cieszyłabym się na niewolnictwo u ciebie - mruknęła. Żeby chociaż wróciła. Ale nie, ona wpadła w odwiedziny na stare śmiecie. Nie mogła tutaj zostać. Miała zbyt dużo ważnych spraw do załatwienia poza krainą. Odchyliła głowę do tyłu, żeby spojrzeć na swojego oprawcę. - Szybę ci naprawiłam gratis. Powinieneś to docenić - powiedziała. Wiedziała, że już jej nie wypuści, ale w sumie, co jej szkodziło.

- Ależ doceniam, doceniam. Przecież nie będę cię torturował, tylko zostawię w spokoju w lochu! - odparł zadowolony i odwrócił głowę w stronę wampira. - Na ciebie też przyjdzie pora - oznajmił jadowicie, mrużąc lekko oczy. Zniknął nagle ze swoją przyszłą niewolnicą. A przynajmniej taką miał nadzieję.

- Ehhh jak zawsze pogrożą, pogrożą i dupa... - Odszedł w spokoju.

Pojawiła się siedząc sobie na jednym z nagrobków. Podczas ostatniego swojego pobytu na cmentarzu spotkała tu Elys i zapomniała ją wypytać o szczegóły wyprawy.
Przyszła tu nie tylko z nadzieją na następne spotkanie z nią, ale z zamiarem wypoczynku.

Pojawiła się za Mikuko i przytuliła ja.
-Witaj kochana- uśmiechnęła się łobuziarsko ukazując swoje śnieżnobiałe zęby. Od razu bił od niej dobry humor. Cała okolica jakby się rozjaśniła, gdy tylko Elys się pojawiła.

Poczuła ciepło bijące od Elys i uśmiechnęła się.
-Witaj moja droga Elys- powitała ją przy czym spojrzała na nią i pogłaskała po głowie. Nie dawno widziała się z Elys, ale zawsze było jej brak tej osobistości. Królowa elfów zawsze wznosiła w atmosferę coś od siebie. Dawała poczuć, że jest się w pobliżu swego rodzaju świętości. Mik zawsze lubiła przebywać w towarzystwie Elys.

Spojrzała w oczy Mikuko jakby chciała odczytać jej myśli wspomnienia czy też i uczucia. Przekrzywiła nieznacznie głowę w bok z zamyśloną miną. Nic nie mówiła jeszcze dokładnie przez moment. W końcu się ożywiła.
-Jesteś czymś zmartwiona czy tylko za mną się stęskniłaś? –Jak zwykle skromność raczej nie należała do cech w niej zawartych. Komuś umknęło to przy tworzeniu Elys.

-Jestem zmartwiona tym, że tęskniłam- odparła i zamyśliła się. Cokolwiek to znaczyło nie miało sensu.
-Kochana, co z naszą wyprawą? -spytała nawiązując do ostatniego spotkania.

-Ach tak-przygryzła nieznacznie swoją dolną wargę. –Odbędzie się, ale nie wyruszę póki wszystkie się nie bieżymy. Damy radę. –Powiedziała z zadziwiającym w jej ustach optymizmem. Poprawiła kilka niesfornych kosmyków jej włosów.

Uśmiechnęła się nikle, jakby te słowa w czymś ją upewniły. Skinęła zaraz również głową.
-Masz ochotę na gorącą czekoladę? -spytała, a jej wzrok niezauważalnie uciekł trochę na bok w zamyśleniu.

Elys ostatnimi czasy była tak zajęta wszystkimi sprawami poza potrzebami fizycznymi swego ciała, po prostu o nich zapomniała. Skąd mogła wiedzieć, kiedy ostatnio coś jadła? Chyba tylko zdolności magiczne wciąż utrzymywały ją przy życiu, nie obniżając przy tym kondycji ciała.
-Chętnie –powiedziała z uśmiechem na twarzy, chociaż dokładnie przyglądała się Mikuko, każdemu jej ruchowi, wyrazowi twarzy nawet najmniejszej zmarszczce pojawiającej się w kąciku ust.

Wlepiła wzrok w jej oczy.
-Chodźmy więc do mnie. Taka mniej oficjalna atmosfera wyjdzie Ci na dobre- Odparła po czym odwróciła do niej przodem. Chwyciła Elys lekko za nadgarstek i zniknęła z nią do swoich komnat.

Szkła powoli chodnikiem, znudziło jej się „życie”. Stanęła i oparła się plecami o jakiś marmurowy nagrobek. Westchnęła cicho krzyżując ręce na biuście. Chyba nie mam, po co tu siedzieć, pomyślała i ruszyła w stronę wyjścia, ale nagle coś jej przeszkodziło. Zachodziła o wystający kamień i całym ciałem uderzyła o ziemię. Gwałtowny upadek nie był zbyt miły i „zdrowy” dla dziewczyny. Głową uderzyła o ziemię, więc natychmiastowo ją rozbolała.

Powoli się podniosła marudząc coś pod nosem. Nie miała zamiaru tego powtarzać. Otrzepała się szybko uważając, aby nie dotknąć najbardziej bolących miejsc. Ogarnęła włosy i rozejrzała się wokół przymykając lekko oczy. Chyba sobie stąd pójdę, pomyślała odchodząc, ale tym samym nadal się rozglądając.

Przyleciał z Du na cmentarz. Może to nie było zbyt "sympatyczne" miejsce, ale dla Shina dość nastrojowe.
- Chcesz polecieć gdzieś indziej?

-Nie trzeba.
Uśmiechnął się, nadal był trzymany i mu to nie przeszkadzało.

- Dlaczego chciałeś się gdzieś przejść?
Wyszukał wzrokiem jakiegoś posągu i przysiadł na nim ze zawierzołakiem. Ponieważ wiał trochę chłodny wiatr osłonił ich swoimi skrzydłami.

-Za dużo przemyśleń.
Westchnął cicho. Spoważniał. Oparł policzek o jego klatkę piersiową.

- Podzielisz się nimi ze mną? Może coś doradzę.
Przytulił go do siebie i uśmiechnął się trochę niesmiało. Co takiego mogło chodził po głowie tego małego kotołaka?

-Właściwie... Mogę.
Miauknął cichutko.
-No więc, z jednej strony, niezwykle mi brakuje osób które uznałem rodziną, czyli tych od których odszedłem pod czyjąś namową. Z drugiej... Sai, za którym niemal wszedzie biegałem wreszcie zainteresował się mną, mimo to, boję się że powtórzy się coś podobnego jak kiedyś.
Westchnął rozdarty.

Zamyślił się.
- Wydaje mi się, że powrót do pierwszej opcji byłby lepszy... Wiesz jaki jest mój ojciec- przewrócił oczami- wydaje mi się, że traktuje cię trochę jak zabawkę. Kiedy chce to poprzytula i tym podobne, a chwilę później straci całe zainteresowanie tobą.
Usadził go sobie na kolanach, żeby mieć jedną rękę wolną i zaczął go głaskać.

Opuścił uszka. Fakt, miał rację, ale... Mimo to nie odczuwał tego aż tak jak kiedyś. Mimo to, nadal była ta obawa że może się to powtórzyć.
-Nie wiem już sam... Póki co jest możliwość pół, na pół.

- Cóż... Albo spróbuj zostać z moim ojcem, a jak ci nadepnie znowu na odcisk, to wtedy wybierz tą pierwszą opcję.
Delikatnie zaczął się bawić jego włosami. Du słodko wyglądał z takimi klapniętymi uszkiami xd