Las War'Shewa

Przywiązanie do zwierzołaka było ode mnie silniejsze i nic nie mogłem na to poradzić. Gładziłem go po łebku, cicho pomrukując. Przeniosłem umęczone oczy na Julie.

Nie zerknął nawet na zwierzołaczkę, zasnęła, czy coś... Zdarza się. Wzrok utknął w jego zielonych oczach, nie mógł się na nie napatrzeć, pewne lecz nieśmiałe... Nadal się uśmiechał.
-A co Ty powiesz?

//Sory ale zajęta jestem o.O będę musiała lecieć..//

Lisica przyglądała się nałożnicy bez większych emocji. No tak. Rywal.
Uśmiechnęła się po chwili podnosząc.
-Hej Du..- powiedziała dźwięcznie i machnęła raz ogonem bawiąc się jego uchem.
-Jakoś leci...muszę się zbierać.- przejechała nim po nosie zwierzołaka ziewając i podniosła się.
-Do zobaczenia.- skinęła i odeszła.

Przeniosłem oczka na Du, próbując je nieco ożywić. Widząc jego uśmiech odwzajemniłem go i odetchnąłem głęboko, wplatając delikatnie palce w jego włosy.
-Jestem troszkę zmęczony-wymruczałem, przymrużając lekko oczęta. Na Julie starałem się uwagi nie zwracać.

-Nie martw się, ja też... Do rezydencji?
Zapytał nie zmieniając pozycji, czy wyrazu twarzy. Fakt, sam był lekko zmęczony.

Pokiwałem główką a włosy posypały mi się na oczy.
-Tak-powiedziałem cicho i pochyliłem się, przytulając policzek do policzka Du.

Miauknął cicho i oboje zniknęli do rezydencji Du.

Pojawił się na jednym z drzew wisząc do góry nogami i myśląc intensywnie.

Pojawił się stojąc na dwóch gałęziach niżej, ewentualnie na ziemi i przygladal się L'u, przy tym mając twarz makabrycznie blisko jego i uśmiechając się przesympatycznie.
-Dobry...

Pojawiła się na gałęzi drzewa nad L'em. Cóż za przypadek, że akkurat miała wiadro z zieloną farbą... I, że przypadkiem je upuściła na wampira, który po chwili już był cały zielony.
- Ojej! Moja wina....- usmiechnęła się słodko.

Zasiadła na gałęzi obok Rin. Obojętna mina i mokre ubranie mówiło samo za siebie: miałam po drodze bliski kontakt z deszczową chmurą. Przynajmniej trud treningu się ze mnie zmył. Cicho westchnęłam machając nogami w powietrzu.

Przyleciał. I cmoknął upadłą w szyje, odlatując na tyle, by nie mogła go uderzyc
-dogoniłem.

Niestety farby nie pobrudziły L'a, a spadły na Dulce.
- Helloł. - powiedział przyglądając się Du. Spojrzał na Rin hipnotycznym wzrokiem.
Rin poczuła się leciutka jak piórko i zaczęła skakać po gałęziach i niechcący spadła z nich.

Złapałam Rin i odstawiłam bezpiecznie na ziemię. Spiorunowałam nieznajomego wzrokiem. Ale na widok Du w zielonym zaczełam się śmiać.
-Pasuje Ci ten kolor.

Poczul ów wcześniej wspomnianą farbę na sobie... No kij, zrzucił futro, które okrywało niemal całego wcześniej, wyjął z kieszeni chusteczkę, wytarł twarz i szyję... I czysty! Cóż za radość.
-Nad czym myślisz?
Zapytał jak zwykle ciekawski.

Prychnęła do Sylpha i popatrzyła na wampira. Nagle poczuła się... Jakby ktoś nią sterował. Więc skakała. Na szczęście upadek, który mógł być bardzo bolesny "zamortyzowała" Taya.
- Dziękuję- uśmiechnęła się z wdzięcznością.

Podleciał koło L`u i pstryknął go w nos.
-Nieładnie tak wykorzystywać innych, nie uważasz?

Wlazł na czubek drzewa i myślał intensywnie.
Taya podeszła do najbliższego drzewa i zaczęła się do niego przytulać.
Rin podeszła do Tay'i i zaczęła się do niej przytulać
Sylphio podszedł do Rin i zaczął się do niej przytulać
Spojrzał na Du.
- Że ciesze się, że jestem wampirem. - powiedział uśmiechając się szeroko.

Tulam drzewo, to takie fajne drzewo, oooch. Szkoda tylko, że ma konar o który wyrżnęłam głową. Zabolało i co ważniejsze otrzeźwiło.
-Też mi wampir.-pstryknęłam Rin w nos, coby się odkleiła. Teraz już się pilnowałam, by nie patrzeć eLowi w oczy.

Ha. Stał sobie jak gdyby nigdy nic. Jednak wiedział co L`u chciał, żeby zrobił.
-Wiesz... musisz sie postarać bardzioej królu wampirów.
podleciał do niego i zepchnął go z tego czubka drzewa.

-Ah hipnoza... Zapewne?
Dodał jeszcze dla upewnienia nie będąc pewny sam siebie. Ale najprawdopodobniej. Jak tak dalej pójdzie ktoś zwariuje. Zarzucił łańcuch na L'a chcac go ściągnać z drzewa.
-Ja też kcem...
No bo chciał się przytulić :<

Ale się nie odkleiła. Tylko głupio się śmiała i dalej tuliła. Dziwnie to musiało wyglądać.. Ale owa sytuacja miała korzyści... Rin było ciepło!
- Dusiu przytulę cię!
Usmiechnęła się figlarnie. Czy L chciał, czy nie, poprawił jej humorek.

Przypomniał sobie o czymś. Po czym pozegnał sie ze wszystkimi i odleciał.

Został ściągnięty z czubka drzewa przez Du więc Syl nie zdąrzył go zepchnąć.
Dulce przytulił się do Sylphido
- Na mnie czas. Heh, bawcie się ładnie. - Znikł w obłokach różu.

<Syl, nawet jak jesteś uodporniony na hipnoze, nie możesz wiedzieć, co chciałem Ci zrobić. Poskarże się Reno ;< >

Pomachałam znikającemu wampirowi. Kolejny dziwak.
-Rin, mogę dzisiaj u Was spać? Na kanapie oczywiście.-spytałam Upadłej, skoro nadal się do mnie kleiła.