Pomost nad jeziorem

Oderwała sopelki z cichym sykiem.
- Byłbyś delikatniejszy, co? - powiedziała z wyrzutem. Wprawdzie wiedziała, że to absolutnie bezsensowne, jednak szlag by ją trafił, gdyby nie okazała swojego oburzenia. - Jesteście po to, żeby się rodzajowi żeńskiemu nie nudziło. Po prostu kobiety i dziewczyny zauważają, że macie pewną wartość, więc traktują was jak w miarę równych sobie. - stwierdziła sucho. Wyciągnęła z kieszeni kilka płaskich kamyczków i rozpoczęła puszczanie kaczek na wodzie.

Prychnął i odsunął się, ostentacyjnie wycierając rękę o spodnie.
- Nie, to nie! - wzruszył ramionami i przycupnął na pomoście, podnosząc z niego jakiś patyk i zaczął nim taplać w wodzie jak niedorozwinięte dziecko.
- I nie będę delikatny - burknął. - I raczej jest na odwrót, słaba, żeńska istotko - łypnął na nią kątem oka jak zły pies. - Nie igraj z ogniem, bo się poparzysz - dodał po chwili mentorskim tonem i wrócił do rozbryzgiwania wody, nie przejmując się, że zimne krople lecą na niego i dziewczyny. Miał ochotę taplać, to taplał.

[Idę do sklepu, brb. Omg, miałem 666 postów i popsułem ;<<]

Przechodzi z gryfem na smycz, gryf w kagańcu na dziobie i kolczatce na szyi.
- Witam...

Spojrzała na nowo przybyłego i odruchowo przysunęła się do nieznajomej.
- Oho, idzie przyczyna mojego nieszczęścia- mruknęła cicho, że tylko Selene mogła dosłyszeć i wysiliła się na grymas, który miał przypominać uśmiech.

- A tam poparzę. - machnęła ręką. - Dam pod zimną wodę i będzie w porządku - stwierdziła. - Nie uważaj, bo sobie krzywdę tym patyczkiem zrobisz.
Zakołysała zwisającą z pomostu nogą, nic sobie nie robiąc z dosięgających ją kropel. Przecież z cukru nie jest, to się nie roztopi. Przymknęła oczka, rozkoszując się pogodą. Co jak co, ale pogoda jej się podobała zawsze niezależnie od temperatury, ani innych czynników.
- Vall? - zdziwiła się.

Spojrzał w kierunku z którego usłyszał swe imię.
- Tak ja ?

Prychnęła jak jakiś kot i usiadła za Selene, żeby nie było jej widać. Nagle w dłoni dziewczyny pojawiła się butelka eteru. Najwidoczniej była spragniona. Delikatnie odkręciła butelkę i pociągnęła z niej kilka łyków.

Zabrała elfce butelkę i nie interesując się zakorkowaniem, wyrzuciła ją w jezioro. Jeśli będzie chciała z niej skorzystać, to musi za nią popłynąć.
- Za młoda na alkoholizm jesteś czy tam eteroholizm - oceniła.
Przeniosła swój wzrok na wampira.
- Dawno cię nie widziałam - rzuciła.

- Czemu tak uważasz? To, że wyglądam na młodą, nie oznacza, że tak jest na prawdę.
Popatrzyła na nią z wyrzutem, a potem na butelkę, która płynęła na dno. Westchnęła zrezygnowana i się lekko skuliła.

Przypatrzył się kobiecie...demonce...Col...
- Aaaa!!! _chwycił ją w ramiona i wyściskał.
- Łiiii nooo trochę czasu łiii

- Wystarczy mi, że wyglądasz na młodą - stwierdziła sucho i wstała. Właśnie wtedy dopadł jej Vall, jednak ona odskoczyła, zapewniając mu lądowanie w jeziorku.
- Kochajcie się! - rzuciła, unosząc ręce do góry i znikając.

Weszłam na pomost niemalże bezszelestnie. Zbliżyłam się do towarzystwa z delikatnym uśmiechem na ustach. Laskę trzymałam w prawej ręce, prosto, lecz żaden jej koniec nie dotknął desek pomostu.
- Witam - przywitałam się i przystanęłam przy barierce.

Zniknął też, bo mu wampirzyca, którą chciał do wody wepchnąć, zwiała ;<

Prychnęła słysząc słowa dziewczyny, której imienia nawet nie poznała i demonstracyjnie odwróciła głowę, dając do zrozumienia, że nie ma nic wspólnego z wampirem kąpiącym się w zimnej wodzie. Uśmiechnęła się do przybyłej i skinęła jej głową na powitanie.

- PaPa! i Witam, witam! - Popatrzył na wampirzyce i zastanawiał się co miała Col na myśli.
Wydostał się z wody była...orzeźwiająca. - Brrr.

Uśmiechnęłam się delikatnie do obojga. Przeszłam obok nich na koniec pomostu, usiadłam bokiem na jego skraju i opuściłam jedną stopę do wody. Poprawiłam włosy odrzucając je na plecy, natomiast drugą nogę podkuliłam i objęłam ramionami.

Uśmiechnęła się usatysfakcjonowana, że obca usiadła oddzielając ją od wampira. Zaczęła coś cicho nucić pod nosem i patrzyć w niebo.

- Cudna woda, prawda Vall? - spytałam cicho melodyjnym głosem nie podnosząc głowy. - A my się chyba nie znamy... Jestem Gracja... - przedstawiłam się elfce, uśmiechając się delikatnie.

- Oj tak...cudna - Przypatrzył się elfce.
- Coś nie tak? Obrażona na mnie jesteś ? - Zbliżył się do niej.

- Jestem Rin.
Uśmiechnęła się i spojrzała obojętnie na wampira.
- Raczej nie bez powodu wykopałam cię z domu, prawda?

Przypatrzył się jej i znów się zbliżył.
- A co takiego ci zrobiłem? - Powiedział zamyślony.

- Wystarczy, że jesteś.
Splotła dłonie pod biustem i spojrzała na niego naburmuszona jak mała dzieczynka. Jednak w jej oczach błyskały radosne iskierki, a dziewczyna się tylko z nim przekomarzała.

Odwrócił się na pięcie. Zastanowił się i szybko odwrócił i przytulił się do niej.
- łiiii nie obrażaj się. - Potarł noskiem i jej nosek.

- Dobra, nie będę, tylko się odsuń!
Zaśmiała się i szybko uwolniła z jego objęć.
- Gdzie się ostatnio podziewałeś?

Przysłuchiwałam się w milczeniu rozmowie tej dwójki, opierając się policzkiem o kolano. Po chwili na pomost wszedł potężny biały tygrys i pewnym krokiem przeszedł przez cały pomost, by przystanąć obok mnie, otrzeć się o moje ramię i ułożyć obok.
*Witaj, Słodka* - przywitał się łasząc do mnie
* Witaj, mój drogi* - uśmiechnęłam się promiennie głaszcząc zwierze za uszami.