Pomost nad jeziorem

Westchnęła cicho i spojrzała za Du.
- Czemu tak zareagowałeś?- popatrzyła na Elina.

-Skieruj te słowa do kogoś innego.

Odpowiedział Daelin oraz zaczął masować sobie ramiona.

[poza tym ta postać to Daelin nie Elin]

//wiem, ale całego imienia nie chce mi się pisać, więc skracam ;p

Westchnęła cicho. Przypominał jej kogoś... Ale cóż, to była przeszłość.
Dziewczyna weszła dalej na pomost i usiadła na balustradzie machając nogami.

Jej szkarłatne oczy powędrowały w jego stronę..
- Twój brak odpowiednich manier i zrozumienia dla innych ludzi jest zbyt wielki by nie kierować do ciebie rad.. Takie zachowanie ci nie pomoże..
Wstała i odleciała..

-Po prostu odpowiedziałem kontratakiem na atak.Co w tym dziwnego?W tym świecie nie wolno nawet się bronić?

Spytał zdziwiony Daelin odlatującą Morię.

[zet/wut,kolacja]

- Wiesz... niektórzy mają tutaj dobre intencje... jakbyś na spokojnie nie mógł spróbować.
Uśmiechnęła się delikatnie i spojrzała w niebo, które już pociemniało. Szkoda, że nie było widać gwiazd... cóż, wina chmur.

-Przepraszam,nie znam tutejszych zwyczajów.
Rzekł i tak ułożył skrzydła,że nie widać było nic z wyjątkiem jego pleców i piór,oraz najzwyczajniej w świecie zasnął.

Wzruszyła ramionami i zniknęła.

Daelin spokojnie otworzył oczy,rozwinął skrzydła i odleciał.

Daelin wylądował przy jeziorze.Spokojnie usiadł,oraz zaczął patrzeć na wodę.

Wszedł na pomost, a gdy ujrzał smarkacza, który ostatnio go zaatakował, uśmiechnął się tylko drwiąco. Usiadł na barierce i patrzył przed siebie, ciekaw w duchu, czy chłopczyk znowu się na niego rzuci. Zawsze miałby jakieś zajęcie, poturbować takie dziecko. Zwłaszcza, że nie znosił dzieci.

Pojawiła się na brzegu jeziorka. Gdy tylko zobaczyła Kjella podeszła do niego radosnym krokiem uśmiechając się szeroko.
- Cześć- przywitała demona i odruchowo potargała włosy małemu upadłemu.

- No hej, hej - odparł. - Tylko mi teraz na kolana nie siadaj - zażartował. Czasem może sobie pozwolić. Chyba. Złapał się mocniej barierki, na wypadek, gdyby upadłej przyszło na myśl pchnąć go do wody.

Splotła dłonie pod biustem i prychnęła.
- Teraz to nawet nie mam jak, bo barierka cienka i wpadlibyśmy do wody.
Usiadła na balustradzie po drugiej stronie pomostu mocno przytrzymując się rękami i zaczęła majtać nogami.

- Och, jaka szkoda, że nie masz jak - zrobił przesadnie smutną minę. Przekrzywił lekko głowę, przypatrując się jej. - Jesteś jak dziecko - stwierdził po chwili. Całe te majtanie nogami i w ogóle.

Przyleciałam tutaj. Bez słowa powitania zasiadłam na barierce obok Rin. Utrzymywałam równowagę głównie dzięki skrzydłom, które poruszały się miarowo. Wzrok miałam lekko nieprzytomny, jakbym myślami była gdzie indziej. Dopiero po chwili ocknęłam się i skinęłam głową zarówno mojemu niedawnemu porywaczowi jak i przyjaciółce.

- Wiem, lubię stwarzać takie pozory- pokazała mu język.
Skinęła głową i przestała majtać nogami. Ruchy upadłej wcześniej sprawiały, że barierka się trzęsła, a nie chciała, żeby upadła obok niej spadła przez nią.

- Ty chyba nic stwarzać nie musisz - mruknął i zeskoczył z barierki, odwracając się do upadłych plecami. Skrzyżował ręce na barierce i oparł się, patrząc na horyzont. Nudził się, ale sam nie wiedział co ma ze sobą zrobić.

-Rin, widziałaś gdzieś Sylfa?-spytałam uświadamiając sobie kogo szukałam. Dług przyjaciele wynosił wystarczająco dużo talarów, by go dorwać i przypomnieć o spłacie w terminie. Zresztą nie chciałam przeszkadzać Kjell'owi i Rin, wyglądali na zaprzyjaźnionych.

Wylądował przed pomostem i spojrzał swobodnie przed siebie na zgromadzenie. Kilak osób poznał kilka nie. Powoli podszedł bliżej i z uśmiechem rzucił krótkie:
Yo
Po czym stanął obok Rin i spojrzał na nią jakby chciał jej coś powiedzieć ale zapomniał co.

[nie przesadzajmy z tą przyjaźnią ;ddd]

- Powinieneś zobaczyć jak wyglądam, gdy jestem poważna- mruknęła pod nosem i pokazała mu język, kiedy nie patrzył.
Zamyśliła się słysząc pytanie Tay'i.
- Powinien być w domku.
Po chwili uśmiechnęła się pod nosem widząc w powietrzu czerwony punkcik, który się zbliżał w ich stronę. Tych skrzydeł nie dało się jej pomylić z nikim innym.
- Cześć Astesis- powiedziała, gdy wylądował i przechyliła głowę widząc, jak się jej przygląda.

- Fu, same aniołki - skrzywił się, spoglądając za siebie, po czym wcisnął ręce w kieszenie i odszedł. A co będzie siedział, jedynie z Rin mógłby porozmawiać trochę, ale ona pewnie woli swoich znajomych z królestwa. Ponudzi się gdzie indziej.

Spojrzał zdziwiony na demona.
Już idzie?
Zapytał Rin i po chwili się ocknął
Przez ciebie zapomniałem po co przyleciałem...

-Dzięki.-uśmiechnęłam się lekko. Jednak nie odleciałam do ich domku, znów popadłam w zamyślenie. Nawet nie zauwazyłam kiedy pojawił się Astesis, czy kiedy odczedł Łowca. Cóż, lepiej dla mnie, nie musiałam się martwić rzeczywistością. Miałam inne sprawy na głowie.

- Zawstydził się przez was...
Zachichotała widząc, jak demon odchodzi. Trochę żałowała, że poszedł. Lubiła z nim rozmawiać, zawsze poprawiał jej humor, chociaż pewnie nieświadomie.
Prychnęła cicho odwracając głowę w bok.
- Nie zganiaj winy na mnie- odezwała się do chłopaka.