Największa komnata Króla Saia ;*

Mruknęłam przyjaźnie. Miałam nadzieję, że nie będzie miał mi za złe, że nie przemieniłam się na powrót w ludzką postać.

Bardziej miał za złe że wytargała go z jego najukochańszej, jedynej w takim rodzaju komnaty. Położył się na brzuchu i liznął ją w policzek. Po czym zaczął delikatnie głaskać... A w koncu doszedl do ciekawszego wniosku, sam zamienił się w kota... Lub bardziej kociaka zwarzajac na jego wiek i położył się na niej beztrosko. Z jego strony miała bezgraniczną akceptację i uznanie jej za starsza siostrę. Miauknął cicho. Byl ciekawy reakcji Saia... Perwers.

Ziewnął i poszedł do kuchni zrobić sobie coś do jedzenia. Tak dawno nie jadł że prawie zapomniał jak to jest

Mruczałam cichutko pod wpływem jego głaskania, od razu było widać, że to kotołak i zna się na rzeczy. Po chwili zauważyłam, że zmienił się również w kotka, i położył się na mnie. Że było mi trochę niewygodnie, to zrzuciłam go z siebie, ale nie to, że chciałam go odtrącać. Nie Du był dla mnie bardzo miły. Dotknęłam noskiem jego łebka. Nie przejmowałam się zbytnio obecnością Sai'a.

Pojawiła się obok Saiuko z zupką w głębokim talerzu.
- Chcesz spróbować mojego eksperymentu? - spytała z chytrym uśmieszkiem. Ewidentnie miała do niego jakiś interes, ale właśnie wyleciało jej z głowy jaki, więc chciała zyskać ciut czasu.
Faktu, iż w jej ukochanym zamku zamieszkały i zadomowiły się na dobre zwierzołaki, skwitowała jedynie głuchym pomrukiem.

No to przewalił się na plecy. Gdy go tknęła zamknął oczka i miauknął cicho. Zaczął się z nią bawić... Nareszcie jakakolwiek inna rozrywka niż porywanie, torturowanie czy uwodzenie. Olał nowego przybysza i podciął jej łapkę, jego łapką... Nie złośliwie, tak dla zabawy, czy wygłupów, jak kto woli.

Spojrzał na Sel krytycznie a potem na zupkę pełen obaw...
-Jakoś nie jestem głodny... - Mruknął cicho powoli się wycofując..

Zbliżyła się do niego, wlepiając mu w dłoń łyżkę. Uśmiechnęła się uroczo.
- No proooszęęę - jęknęła. - Spełnię twoje życzenie? - dodała, przypominając sobie, że u demonów musi być 'coś za coś'.

Kiedy on podciął mi łapkę, ja bezradnie upadłam na brzuszek, szybko jednak się podniosłam. Podeszłam do niego, wciągając łapkę i dotykając jego wąsów, machałam przy tym wesoło ogonkiem.

-Śpisz ze mną - I szybko zabrał się za zupkę, połykając jak najszybciej się dało... Gdy już skończył tę torturę odetchnął głęboko i zaczął sprawdzać czy wszystko z nim w porządku

Popatrzyła na niego surowo. Czyżby mu nie smakowała jej amore pomidore, w którą włożyła wszelkie uczucia, jakimi go darzyła?
- No mogę spać. - przewróciła oczami. Odstawiła naczynie gdzieś tam i przytuliła się do demona. Tak nagle, sama nie wiedząc czemu.

Machał główką na prawo i lewo. Drażniło go dotykanie jego wąsów. Dźgnął ją ogonkiem w brzuch. I położył się, czyli rowalil niemal na całą wielkość małej poduszki.

-Uch, w sumie to było dobre - Chyba... Nie był pewien, tak bardzo się bał... No ale przytulił Ją
-Skoro nie możesz spać to będziesz leżała ze mną, mogę nawet Cię wymęczyć jak chcesz

Zamruczałam, rozwalony na poduszce Du wyglądał bardzo zabawnie, dalej się z nim drocząc dotykałam jego wąsów.

- Możesz mnie pokochać. - przyglądała mu się jednym okiem, drugie trzymając zamknięte. Zupełnie jak łucznik przygotowujący się do wypuszczenia strzały.
Stęskniła się za nim.
Była rozdarta. Nigdy nie potrafiła zdecydować, kogo woli bardziej. Ba, wiedziała to, ale nie dopuszczała do siebie tej myśli, obracając to w swoisty żart.

Schował łepek pod łapkami udając że go nie ma. Jedno oko otworzył starając się wychwycić jakiś obraz, czy jego nowa koleżanka nie chce mu znowu jakiegoś psikusa zrobić.

-Uch, wiesz że nie potrafię. No ale skoro tak bardzo nalegasz... - Przewrócił pedalsko ręką i oczyma - Kochaam Cięę - Psiknął pedalskim głosem nastolatka

Oderwała się od niego i spojrzała krytycznie.
- Jakbyś chciał, to byś potrafił - powiedziała ponuro. Odwróciła się na pięcie i spojrzała w przestrzeń. Oni wszyscy utrudniają. Jeden się zachowuje jak święta krowa, drugi żyje w świecie słodyczy, a trzeci twierdzi, że nie potrafi. Zwariować można.

Przyglądałam się kotkowi. Podeszłam do niego i zaczęłam niezdarnie podnosić jego główkę swoim łepkiem, chciałam się z nim jeszcze trochę pobawić.

-Ale ja nie umim - Zrobił zakłopotaną minkę, no nie umił a Ona chciała żeby umił ale nie umił zresztą powiedział że Ją kocha no!

Przewalil się na plecy i spojrzał na nią. Liznąl ją w podbródek.

(Czyli [w kolejności] Reno, L'uś i Sai xD - koment dołączony do posta Seleny ^-^")

- Powiedzieć to jedno, robić to drugie - warknęła, domyślając się o co mu może chodzić. Odwróciła się w jego stronę. - Co zrobić, żeby cię złamać, hm? - spytała, dość desperacko.

[zgiń futrzasty pomiocie i wróć do cizi -,- ]

Miauknęłam, i po raz drugi dotknęłam jego noska.

-Trzeba mieć kocie uszy i ogonek i być szekszi i ocierać się o mnie jak szekszi kot i mówić 'Miał' podczas odczuwania przyjemności - Uszło z niego jak powietrze z balonu. Dopiero po chwili zorientował się co powiedział

Patrzał się bez sensu w jej oczka. By po chwili swoje zamknąć i powrócić do człowieczych kształtów. Westchnął tylko i wtulił się w pościel.

(co w tym złego że patoczysz się ze swoim życiem towarzyskim tam gdzie ja siedzę?)