Największa komnata Króla Saia ;*

Nie miał najmniejszej chęci oderwać się od demona. Przeniusł ręce na jego plecy i przycisnąl go mocno do siebie.

I on nie miał zamiaru wypuszczać swej księżniczki ze swych silnych lecz jakże czułych objęć, o nie...
-Nie powiem Ci tego samego, bo nic by to nie znaczyło. Przepraszam - Mruknął cicho, nie mógł nic czuć

-Przyzwyczaiłem się już...
Dziwny uśmiech wymalowal się na jego twarzy. Liznął go w podbródek. Po czym zniknął.

Obudził się sam, uch ostatnio często zdarza mu się zasypiać. Ubrał się jakoś i znikł

No i znów się pojawił, na łóżku niemal śpiąc. Obejmowal swoje nowe cacuszko na które nie umial się napatrzeć. Łańcuchy z całą pewnością się przydadzą... W końcu zasnął. W czarnym futrez. Nie chcialo mu sie przebierać, a nawet rozbierać. Gdy się obudzil, zorientował się że jest sam... Westchnął cicho i zniknął.

Obudziła się i miejsce, w którym się znajdowała, napewno nie było lochami. No tak, Saiowa komnata. Tylko, co ona tutaj robiła? No nic. Maznęła na karteczce podziękowania za nocleg i znikła.

Pojawił się w łazience, pod prysznicem, nagi... Woda sama się polała, bardzo gorąca woda.

Zapukałam do drzwi komnaty, a po chwili weszłam położyłam śpiącego chłopaka na łożu.
- Panie? - odezwałam się, nie będąc pewna czy go zastałam.

Wyszedł z pod prysznica, jeszcze mokry. Miał ręcznik którym wycierał jeszcze mokre włosy a jedyne co miał na sobie to luźne, czarne spodnie. Drzwi same się otwarły

- Panie czy mam jeszcze coś zrobić? - zapytałam, nie chcąc go czymś zdenerwować po raz kolejny. I tak miałam dużo szczęścia, że udało mi się znaleźć Du.

Wzrokiem wskazał na duże łoże. Było oczywistym jaki był rozkaz. Sam Sai przechadzał się po komnacie susząc włosy, co chwila zmieniając miejsce pobytu by w końcu wyjść z łazienki już bez ręcznika

Usiadłam potulnie na łożu. Nie chciałam znowu kogoś szukać. Spojrzałam na Sai'a. Wzrok przyciągała jego dobrze zbudowany tors. Przeniosłam wzrok na jego twarz, czując, że po raz kolejny dzisiejszego dnia się rumienie.

Gwałtownym ruchem przewrócił Ją tak aby leżała na łóżku, rękoma przygwoździł Jej ręce, a ustami zawędrował na Jej szyję by po chwili muskać Jej delikatną skórę ustami i co niekiedy nękać językiem

Dzieciak się obudził... Ładna chwila na wybudzanie się. Pierwsze uczucie jakie go ogarnęło na ten widok, smutek, drugie chęć mordu... Które bardziej już wcielił w życie. Łańcuch pofrunął w powietrzu i w pewnym momencie zaciskał się na szyi demona.
-Jak sadzisz, co w tej chwili myślę?
Zbyt długi czas przebywania z demonami dawał we znaki, nieświadomie się zmieniał... Tutaj przysłowie z kim się zadajesz takim się stajesz mozna potwierdzić. Miał nieokresloną ochotę zmasakrowania osoby którą obdażał taka miłością.

Próbowałam się mu jakoś wyrwać, jednak przy nim byłam jedynie bezbronną dziewczynką. Bałam się, cholernie się bałam.
- Proszę, nie rób mi krzywdy, jestem tylko niewolnicą a nie jakąś kurtyzaną - wyszeptałam ze strachu bardzo cicho.

Wstał powoli z łańcuchem na szyi, pociągnął za ogniwa przyciągając do siebie Du. Przytulił Go, ręką głaskając po głowie i czasem zahaczając o uszko
-To nie to co myślisz - Mruknął cicho

Odetchnęłam z ulgą, że demon na razie mnie zostawił, jednak bałam się gdziekolwiek ruszyć.

Krew zalewała... Został przyciągnięty. Przymknął oczka. Znowu tak ciepło.
-Mam nadzieje...
Zamruczał cicho, mimo to pociągnął łańcuch podduszając demona. Pazurkiem przejechał mu delikatnie po policzku pozostawiając delikatną czerwoną smugę.
-Jednak jest ale. Pamiętasz? Mówiłem Ci że mimo wszystko, zawsze będę bronić zwierzołaków.

-Ona jest moją własnością, Twoją też - Pozwolił mu, ale tylko na te parę 'pieszczot'. Odsunął się nieco by móc na Niego spojrzeć

Pociągnął za łańcuch... Przyciągając go do siebie na tyle że go namiętnie pocałował. W tym momencie dłonie usadowiły się na jego klatce piersiowej, a łańcuch zwinął pozostawiająć tylko czerwony ślad na jego szyi.

Przysłuchiwałam się ich rozmowie. Ciągle się nie ruszając.

Odwzajemniał pocałunek namiętnie i gorąco nie przejmując się zwierzołaczką. Był ciekawy tylko czy lubi Ona takie duety

>Lepiej aby lubiła bo jak nie... X3 <

Nie skomentowałam tego, w końcu każdy robi to co lubi. Odzyskując trochę odwagi zamieniłam się w kotkę i schowałam się pod łożem.

Przerwał pocałunek i olał demona, wyjął ją spod łóżka przytulając się czule do zwierzolaczki.
-Jak mi brakowało kogoś NORMALNEGO do rozmów...
Tulil się niczym zachipnotyzowany aby odlożyć ją na wygodną poduszkę.
-A więc... Jestem Dulce, miło mi cię poznać...?
Usmiechnął się przesympatycznie.

Spojrzał dziwnie na Du, został olany... Pyfnął cicho pod nosem i założył swoją czarną koszulę, jednak nie zapinał bo po co. Spoglądał jedynie ukradkiem na parę zwierzołaków