Karczma "Alabastros"

- Wy... - Skrzywił się, skąd znał ten zapach. Odrzucił te myśli i nagle w Arc uderzyło kilka błyskawic, tak samo jak w Saiuko.

Żywioł ziemi w ostatniej chwili ją uratował, gdy rozładowanie rozeszło się po bokach. Złapała Urcana za rękę.
-Przestań! Nie musisz nas lubić, ale przestań bez powodu atakować.

Przymrużył oczy - Zaraz go zabiję... - Warknął a pioruny rozeszły się łaskawie po ciele demona, jak potulne zwierzaczki

- Jesteście zagrożeniem mego królestwa, więc musicie zginąć. Ty musisz zginąć. - Saiuko był kiedyś demonem, więc atakować już nie musiał go. Wiatr w jednej chwili rozszarpał dłonie Arc.

Zranił jej ręce, lecz już po chwili stworzyła przeciwną falę powietrza, ratując swe dłonie. Pocałowała go w szyję.
-Naprawdę muszę umierać w tak młodym wieku?-spytała spokojnie.

Obserwował zaistniałą sytuację, co jak co lecz było to dosyć ciekawe

- Odejdź ode mnie, zostawiasz za sobą śmierdzący odór, upadły pomiocie. - Odepchnął ją od siebie i odskoczył, chciał ciąć ale coś go wstrzymywało. Zapewne te obrazy, które mu podsyłała.

-I pomyśleć, że demony to ścierwa stworzone przez upadłych-pokręciła głową i sięgnęła po butelkę z alkoholem. Jeśli chciał mógł się wściekać.

Mgiełka na oczach stała się gęstsza
- Żałosne, uwierzyć że kiedyś byłem na tyle słabym, by bez obrzydzenia dotykać to coś... - Schował wakizashi i zmienił się w piach, pojawił się na dachu z księgą. Zaczął czytać żaklęcie *.*

Schowała głowę w dłonie. Jego słowa bolały. Mimo iż nie do końca był świadomy tego co mówi. Co miała zrobić?

Skończył czytać i zrobił ofiarę z krwi. Zeskoczył z dachu i wtedy w budynek uderzyła ogromna błyskawica, mająca zniszczyć wszystko co było w środku.

Być może gdyby nie była królową i jednym z najważniejszych upadłych w piekle, zginęłaby. Nie tym razem. Z budynku zostały zgliszcza, jednak wśród nich upadła siedziała na fotelu, wciąż z twarzą ukrytą w dłoniach. Szeptała coś w starym zapomnianym języku.

Pewny że upadła zginęła, zniknął.

Zniknęła zmartwiona.

Znikł

Pojawiła się w miejscu, które teraz wcale jej się dobrze nie kojarzyło. Może dlatego właśnie znalazła się tu. Pamiętając, że Urcan chciał ją w tym miejscu zabić, z łatwością mogła odejść po napiciu się gorącej czekolady.

Pojawił się w końcu odnajdując ślad Arc. Nie spodziewał się tego co chciała zrobić, więc usiadł obok niej i spojrzał niejako przepraszając samym wzrokiem
- Wybacz za to co zrobiłem, to było serio głupie... - Mruknął i zerknął na barmana, prosząc by przyniósł mu kakao.

Nie odezwała się. Wczoraj świetnie nauczył ją milczenia. Dziwiło ją tylko, jak okropne okaże się to, że będzie wiedział gdzie jest. Uparcie zacisnęła usta, myśląc gdzie udać się najpierw po opuszczeniu tej krainy.

- Wiem, głupek ze mnie i ehh... naprawdę. - Rozłożył się na ladzie i przysunął do siebie kakao, zamykając oczy - Nie chciałem byś wtedy szła, no i nie chciałem byś w ogóle. Un, za dużo mówię, jak zawsze.

Nie słuchała go. Nie było sensu. Jutro będzie to samo. Będzie ją obrażał, sprawiał krzywdę i poniżał. A ona jak ta idiotka nie potrafiła mu po prostu uciąć języka bądź wykastrować, bo jej na nim zależało.

- Hmh, żyjesz? - Spytał i zmarkotniał sam. Rozmowa raczej nie miała sensu, tym bardziej prowadzenie monologu. Upił nieco kakaa i objął Arc jedną ręką - Gomen...

-Daj mi spokój-mruknęła w końcu zrezygnowana. Nie chciało jej się nawet robić mu awantury. Po co skoro i tak chciała sobie w końcu stąd iść? Nie ruszyła się jednak z miejsca.

Sądził że chciała by się zamknął. Jakiś ten demon stał się inny przez ten czas, nie rozumiał prostych rzeczy, nie chciał ich rozumieć. W ciszy patrzył się gdzieś w bok, jednak nie zabrał ręki.

-Pamiętasz, co Ci obiecałam po jeszcze jednym takim Twoim zachowaniu?-spytała spokojnie, zerkając na jego rękę.

- Że następnym razem odejdziesz, albo mnie zabijesz? Ale to nie było coś takiego, po prostu sam w sobie zachowałem się jak idiota, przeginając w swej głupocie... To nic takiego jak tamto było. - Powiedział i spojrzał na nią. Czyżby chciała jednak odejść?