Pomost Nad Rzeką Umarłych

Nie ruszała się z miejsca. Zza drzewa było widać kawałek wystających jej włosów

-w moim świecie też były prawdziwe upadłe...
nasz lud był z nimi sprzymierzony...

- Cóż, co świat to obyczaj - stwierdziła nadal wpatrując się w drzewo - Wychodź - powiedziała głośniej do chowającej się zwierzołaczki

Wystawiła głowe patrząc na znajomą Lure i drugą nieznajomą

-ja gryze ona nie-mówi z żartam
ta mała straciła rodziców... wiec nie jest grożna a wydaje się nawet miła...

- Dlaczego się chowasz? - spytała młodej zwierzołaczki.

-Bo mnie przerażasz
rzekła patrząc na nią za drzewa

-ja ja rozumiem...
strach to normalna rzecz

Weszła, unosząc wysoko łeb. Nie podobało jej się to miejsce, i gdyby nie jej wrodzona ciekawość, nie została by tu.

- No może nie spojrzałam dzisiaj rano w lustro, ale czy jest aż tak źle? - zaśmiała się - Nie musisz się mnie bać. Nic ci nie zrobię. Przynajmniej narazie.. - przeciągnęła się

Nie pewnie wyszła zaa drzewa trzymając za sierść Noburu poczym zrobili kilka kroków i po chwili stała na przeciwko nieznajomej(Niny)

Legła na ziemi, pod drzewem. Położyła łeb na łapach i obserwowała okolicę.

-witaj-mówi do stwożenia które weszło
-o pani one to żyją-mówi zachwycona przypominając sobie dzieciństwo i jazde na tych stwożeniach w swoim świecie tylko umkneła jej ich nazwa razem z wiedzą...

- No i co? Zjadłam cię? - mruknęła do niej - Ładnego masz pieska - dodała przyglądając się zwierzęciu uważnie a następnie przeniosła wzrok na Aya'ę

po chwili usmiechneła się
-Kim jesteś?
spytała Nine

- A mogłam poznać tajniki telepatii... - pomyślała, spoglądając Lurę i Ninę. - Chyba czas wziąśc się za naukę... - podniosła na chwilę łeb.

podchodzi na 4 konńczynach powoli do Aya starając się wzbudzić jej zaufanie
-nie chce ci nic zrobić, tam z kod pochodze jestaćcie bardzo cenione, gdzy byłam mała to miałam taką przyjaciułke, zabierała mnie w dalekie podruże...

- Jestem Nina, upadła anielica. A ty? - spytała dziewczynki

Spojrzała na Lurę kpiąco.
- Co ty nie powiesz... - nie dbała nawet, czy zwierzołaczka to "usłyszy". - Ciekawe, gdzie hellhoundy dają się ujeżdżać...

-Nerine
rzekła machając swoim małym krótkim ogonkiem

- Z czym jesteś skrzyżowana? - spytała. Nie lubiła zwierzołaków to prawda, ale przecież to jeszcze tylko dziecko.

-to nie tak ja jej nie ujeżdzałam Ashia sama chciła bym na niej jeżdziła...
pokazałami wiele rzeczy... to ona pierwsza dała mi do zrozumienia jakie mam dary i do czego muszę je wykożystać...
ona mnie uczyła jak być dobrą...
pokazała mi co to znaczy poświecenie...
gdy miałam 12 lat odebrałam pierwszy z 83 porodów takich jak ty...
ona mnie tego nauczyła lecz ta wiedza jest zaplobowana-mówi wściekła sama na siebie i zagloda w oczy Aya przesyłając kilka wspomnień potwierdzających wo co mówiła...

-Z kotem
powiedziała zadowolona nie wiedziała czy tym kim jest to powód do zadowolenia czy nie ale wiedziała jedno lubiła siebie taką jaka jest

- Wzruszające. - ziewnęła, przeciągając się. - Mogłabyś mi nie zaśmiecać umysłu swoimi wspomnieniami?

-przepraszam myślałam że jesteś przyjazna-odchodzi kawałek "czemu nie moge sobie przypomnieć"