Las Cienia

Daelin spokojnie wylądował pomiędzy drzewami.Po chwili wyciągnął katanę,oraz zaczął ćwiczyć każdą pozycje ShinKENDO Gamae.

Daelin zmęczony usiadł pod drzewem.Mięśnie go bolały.Przynajmniej przypomniał sobie całą naukę.

Powoli szła, co jakiś czas rozglądała się w zamyśleniu. Nuciła cicho pod nosem spokojną melodyjkę. Kiedy zauważyła upadłego, natychmiastowo stanęła. Uśmiechnęła się do niego lekko kojarząc, że już go widziała. Ale nie miała zamiaru się zbytnio zbliżać, przecież nie znała go.

Daelin odwrócił głowę do Kuroi.Uśmiechnął się do niej,oraz schował katanę.Za bardzo ręce go bolały by ją trzymać.Nie chciało mu się wysilać,na mówienie.

Spojrzała na niego jeszcze raz i już po chwili jej wzrok wędrował po otoczeniu. Co tu można robić? Zastanowiła się chwilę stojąc bez ruchu. Może zrobi to, co chciała robić wczoraj, ale zabrakło jej siły? Kiedy przez jej twarz przebiegł cień uśmiechu, było wiadome, że już wybrała. Przykleiła spojrzenie do dużego drzewa stojącego niecałe pięć metrów przed nią.

Daelin zaczął się rozglądać bez celu.Po jego głowie chodziły rozmaite myśli.Jedną z nich nosiła tytuł: "Chyba przedawkowałem trening".

Nie odrywając wzroku od drzewa podciągnęła wyżej białe części butów i bez dalszych poprawek prawie podbiegła do swojego celu naprzeciw. Kiedy tylko poczuła pod nogami i rękami korę, zaczęła się wspinać. Co jakiś czas zsuwały jej się buty po niestabilnych kawałkach drewna, ale nie dała za wygrane i starała się dalej. Aż dotarła na samą górę, a właściwie do korony drzewa. Usiadła na grubej gałęzi, ale tak ułożonej, że dobrze widziała okolicę. Westchnęła z podziwem.

Daelin spokojnie śledził czyny Kuroi aż wreszcie się wysilił na kilka słów.
-Witaj,jestem Daelin.
Rzekł oraz widząc Kuroi na czubku drzewa,zamachał leniwie skrzydłami.

Spojrzała na upadłego, pomachała go niego dłonią i uśmiechnęła się, kiedy się przedstawił. Ona jednak nie bardzo chciała to odwzajemnić, była wysoko i nie wiedziała czy będzie to mówić na daremno. Wyprostowała się i wzięła głęboki oddech powoli wypuszczając powietrze płuc. Nudziło jak takie spokojne życie, chciała, aby w końcu się coś stało.

Daelin po chwili zerwał z ziemi narcyz,oraz podstawił go sobie pod nos.Zaczął wąchać kwiat.Miał nawet przyjemny zapach.

[oczywiście, że przyjemny zapach! Ale gdzie narcyzy w lesie cienia xd 'Las w którym zawsze panuje ciemność i tajemnicza atmosfera, nad ziemią unosi się chłodna mgła' to nie klimat dla moich kwiatów ;< ale kij z tym, ah nie mogłem tego przemilczeć ;d]

Przeciągnęła się zauważając, że nuda ją zmęczyła. Potarła dłonią oczy i pochyliła lekko głowę ku ziemi jakby miała zaraz zasnąć, ale tego oczywiście nie zrobiła. Pomachała nogami w ustalonym rytmie i uderzyła delikatnie placami o korę gałęzi.

Daelin oparł się o drzewo i zasnął,lekko pomachując skrzydłami.

Zaśmiała się cicho zauważając jak upadły zasypia, mogłaby teraz wyssać mu trochę krwi, ale nie potrzebowała. Gwałtownie zeskoczyła na ziemię, prawie nie robiąc sobie czegoś i bez pośpiechu opuściła tren lasu.

Daelin spokojnie wstał z ziemi.Wyspał się za wszystkie czasy.Spojrzał na katanę u swego pasa,oraz rozpostarł skrzydła i odleciał.