Bar 'Alibii'

Nie wiedząc nawet kiedy poczuła jakąś zawartość w ustach, w pierwszej chwili chciała wypluć, ale udaremniały jej to ust Sai'a musiała więc połknąć, a ciecz była bardzo słodka. Spojrzałam na osobnika, z którym rozmawiał Sai.

-Wybacz zabaweczko - Polizał Ją czubkiem języka po policzku w miarę przeprosin
-Nudzi mi się - Oznajmił patrząc sobie na Jej złote oczka

- Hmm... może jakoś mogę Ci pomóc z tą nudą? - szepnęłam.

-Jak? - Zapytał patrząc na Nią łobuzersko, był ciekaw co ta jego kocica ma na myśli

- No sama nie wiem... w końcu Ty tu jesteś od wydawania poleceń, a skoro już Twoja "zabaweczka" się znalazła, to może będziesz się mógł pobawić i się nie nudzić?

Nagle przewrócił Ją na kanapie tak że wylądowała na plecach a on wisiał nad Nią z rękoma między Jej głową. Jego twarz była tuż nad Jej twarzą
-Po prostu przyznaj że chcesz abym znów Cię rżnął - Przejechał czubkiem języka od Jej szyi aż po dekolt

- Ohhh tego nie byłabym taka pewna, w końcu niedługo będą mi za to płacić... dlaczego, więc miałabym chcieć, abyś Ty to zrobił?

- Ech, Sai to nie była trutka, po protu sam coś zrobiłem i chciałem poznać twoją opinie o tym... - wstał i udał się w kierunku wyjścia.
- Teraz jest mi przykro... - zamknął za sobą drzwi do kawiarni i tyle go widzieli.

Podniósł się zniechęcony, jego mina zobojętniała
-Właśnie, nie mam pojęcia - Wlepił wzrok w Jej ciemne włosy. Westchnął za L'em chwytając się za głowę

No proszę, czyżby tak szybko udało jej się ostudzić jej właściciela? aż dziwne. Spojrzała na niego, i zauważyła takiego jakby zmęczonego Saiuko.

Że kanapa była dużo to padł plecami, na drugi koniec, ostudziła o tak. Mogła być z siebie dumna
-Dalej mi nudno - Mruknął gapiąc się w sufit swymi czerwonymi oczyskami

Dziewczyna podniosła się. Spojrzała na zmizerowanego demona, i pochyliła się nad nim. Za sobą ukrywała bitą śmietanę, o którą poprosiła barmana.

Spojrzał na Nią ciekawy czego teraz chce, podobało mu się gdy od czasu do czasu robi coś po swojemu bez jego instrukcji czy też rozkazu, lubił takie Jej zachowanie

Gdy on mi się tak przyglądał, ja niespodziewanie użyłam bitej śmietany, która, na cóż, tu ukrywać znalazła się na fragmencie jego ciała, który ukazywał się zza rozpiętej koszuli, niestety koszula ucierpiała, bo niechcący ją zabrudziłam, trochę śmietany znalazło się również na twarzy demona. Dziewczyna spojrzała się na swoje dzieło i zastanawiała się czy już wiać, czy jeszcze trochę udekorować śmietanką tego demona.

Przymróżył oczy zastanawiając się nad celem zwierzołaczki.
-Zaraz wcisnę coś w Ciebie i też wypuszczę 'trochę' 'śmietany' - Perwersyjny mózg demona się odezwał

Zwierzołaczka odrobinę się zmartwiła, i zmarszczyła zabawnie nosek.
- Ojj czyżby wielki Sai nie przepadał za słodką bitą śmietaną?

Zamruczał groźnie a jego dłonie stanowczymi ruchami zaczęły dobierać się do Jej ubrań

Teraz to dziewczyna się speszyła, nie chciała, aby jej próba poprawienia humoru skończyła się na dobieraniu do jej ubrań w miejscu publicznym...

-Nuuudzi mi się - Tak nagle wtulił się w Nią , prawie rozebraną. Głowę ułożył na Jej miękkich piersiach a dłońmi na Jej plecach, przyciskał ją do siebie

Cóż Sai naprawdę potrafił mnie zaszokować. Po chwili byłam ubrana już tylko częściowo, a on wtulał się, we mnie brudząc mi przy okazji bluzkę śmietaną.
- Yyy... czy możemy iść do Ciebie? - spytałam nieśmiało.

Pstryk i ich nie było

Weszłam do baru. Skierowałam się w stronę baru i usiadłam na wysokim stołku. Rozejrzałam się.

Stwierdziłam, że w barze są dziś pustki. Nie ma nawet się do kogo odezwać, a szkoda. Poprosiłam barmana o kolejnego już dzisiaj drinka. Po kilkunastu minutach zeskoczyłam ze stołka i wyszłam.

Przyszła do baru. Usiadła przy ladzie i zamówiła swój likier. Uh lubiła coś innego... ale nie mogła sobie przypomnieć, co to był za trunek. Oparła głowę na ręce a palcami drugiej zaczęła stukać w blat.