Kościół

- Zmuś mnie...
Warknęła. nie przejmowała się bólem.. wręcz Go lubiła O_o Jeden silny ruch, acz z trudem... chłopak mimo, ze chudy naprawdę miał siłę.. złapała za jego nadgarstki. Nogą o jego klatkę i odpychając się uwolniła swoje ręce
- naucz się szacunku szczylu.

Zamiast zostać odepchniętym, zaparł bardziej ręce i oparł się na jej ramionach robiąc salto nad nią. Czy go puściła to już zależy czy ją pociągnął za sobą, zapewne by straciła równowagę, czy go puściła i ustała.
-Kto tu powinien mieć szacunek to kwestia sporna.
Warknął niezadowolony, po czym zaczął rozmasowywać uszy.

Stracić nie straciła była spokojna i odwróciła się w jego stronę natychmiast rozeźlona. Kopnęła Go jeszcze w tyłek... co jak co jak zrobił salto nad nią to i plecami do niej był, ale nie za mocno. Od tak
- Jak by nie patrzeć Twoja wina. Idź się lepiej schowaj do swojej norki. To nie miejsce dla kogoś takiego jak Ty

Mruknął coś po tym jak go kopnęła. To nie jest miejsce dla niego? Co ona wie...
-Moja wina? To ja chciałem spokoju.
Zignorował ją i poszedł usiąść sobie jak najdalej od tego babsztyla. Więc usiadł na resztkach konfesjonału. Założył nogę na nogę i przymknął oczy.

Spoglądała za nim jak sobie poszedł
- No prosze jaki posłuszny kotek. Powiedziałam, żeby się do norki schował i od razu to zrobił!
Klasnęła dłonią szczebiotając słodko <33

Mimo wszystko, głuchy nie był. Dało się słyszeć pstryknięcie palcami, a nad głowa elfki pojawiła się kula ze śniegu, zbiła się mocniej w całość i z impetem runęła jej na głowę. Chciał coś powiedzieć... Ale sie powstrzymał. Uśmiechnął się tylko z satysfakcją.

Ledwo uniknęła zmiażdżenia, ale i tak obtarło się jej ramię -.-
- Ty...
już wiedziała kto to zrobił i po prostu podeszła do niego rozłoszczona
- Ty... uważaj na kogo możesz trafić.. i nie denerwuj mnie bo się obudzisz z ręką w nocniku i połamanymi nogami...
Prychnęła odwrcajac się i podeszła do ławy za tą, gdzie leżał Tyrael. Klapła se na tyłek i kompletnie zapomniała o tym co przed chwilą się działo zamyślajac się

Uśmiechnął się przesympatycznie do niej i mówił takim niewinnym, grzecznym tonem...
-A ty, uważaj do kogo mówisz, bo kiedyś obudzisz się w kanałach, albo jako psia karma.
Zamrugał kilkakrotnie powiekami. Sam cukier. Po czym znormalniał, wstał, otrzepał się i wyszedł. Phi...

Ale że ona nie słuchała to nic sobie z tego nie zrobiła XD siedziała tylko przez chwilę zamyslona.
- ........
Westchnęła rozpamietując dawne dzieje... Oo po czym wstała i wyszła. Zostawiła Tyraela no bo i po co zostawać? Przeżyje.

Wstała i wyszła..

Jak się otrząsł to wstał i wyszedł.

Przyleciała tutaj. Nie chowając skrzydeł przechodziła się po świątyni, podziwiając i modląc się do sobie tylko znanego Boga. Mijała poobdzierane ławki kierując się w stronę ołtarza. Tam przyklękła, pochyliła głowę i rozprostowałą skrzydła. Zastygła jak jeden z posągów we własnym, prywatnym błaganiu.
Po dłuższej chwili wstała i odleciała przez jedną z dziur w dachu.