Prywatna wyprawa Ramzesa

Przytomność wróciła niespodziewanie, podobnie jak i sytuacja o której nie miał bladego pojęcia. Jego ciało spoczywało na kamiennym krześle, a nogi i dłonie były pieczołowicie przytwierdzone do niego. Oczy miał zmrużone, ponieważ czuł lekki ból spowodowany chłodem kamienia jak i łańcuchami, które nieprzyjemnie wpijały się w skórę. Mimo że jeszcze jakiś czas temu widział światło, teraz wszędzie było ciemno. Ze wszystkich stron ogarniała go ciemność, nieprzenikniona jak na razie. Wzrok w tym momencie zawodził, ale wyczuwał jak gdzieś bardzo blisko niego znajduje się kilka osób. Długo czekać nie musiał, aby jedna z nich ujawniła siebie oraz kim jest. Wystąpiła przed nim, a przy okazji mógł dostrzec skrzydła? Tak. Ze stu procentową pewnością były to skrzydła, ale z jakiej racji anioły czy też upadli mieliby robić mu coś takiego. Powód były setki jak nie więcej, dlatego ich nie szukał, a w ciszy wsłuchał co ma do powiedzenia postać. Splunął na ziemie z nieukrywanym żalem co do tych istot, ale na jego twarz nie wstąpił żadne niepotrzebne uczucia.
- Jeżeli Pan Wasz jest taki najwspanialszy niech to podniesie pucybucie
Powiedział ze spokojem, wręcz obojętnym co do danej sytuacji. Był katem, więc ból nie był mu straszny, wiedział co to znaczy i nie miał zamiaru reagować na mowę jakiegoś fanatyka od nadętego 'Pana'. Zostały mu domysły kto mógłby nim być.
- Lepiej się pośpieszcie, nim ja zrobię to z wami
Na jego twarz wstąpił niemiły uśmiech, drażnił się z tymi naiwnymi istotami. W głębi siebie nie wiedział jednak jak się wydostać z tej zabawki. Pozostawał mu czas do namysłu lub czekać na lepszą okazję. Popatrzył na postać, która przed chwilą jeszcze pieprzyła głupoty, przynajmniej w jego skromnym mniemaniu.
- Już się nagadałeś? Czy słów Ci brakło? Hee?

Szczerze mówiąc nie za bardzo przejął się śmiechem, baa. Uważał, że już stado zgłodniałych hien ma lepsze poczucie humor niż ten typek świecący mu po oczach nie wiadomo czym. Tymczasowo postanowił milczeć, chodź na końcu języka trzymał obelgi jakich mało skierowany przeciwko blondowi ze 'złota'. Tak go sobie nazwał w myślach, aby miał przynajmniej jakieś zajęcia do czasu i żeby szybciej go nuda nie zabiła. Czas w takich momentach drastycznie się wydłużał. Sekundy stawały się minutami, minuty odpowiadały czasowo dniom, a godziny wiekom. Nie obyło się tez bez nagrody dla naszego upadłego za zbyt długi język, mógł poczuć bolesne uderzenia z bliska w brzuch, które zrobiło małe zamieszanie w jego organizmie, a na twarz aniołka kaszlnął krwią, która już zbierała mu się w ustach przez to uderzenie. Krwistoczerwona stróżka wytyczyła sobie drogą z kącika ust w dół, kapiąc powoli i miarowo. Oczy przymrużone, a on sam jakby nieobecny. Chodź dokładnie przysłuchiwał się temu o czym nawija aniołek.
- Hmph
Wydał z siebie pomruk nieznanego pochodzenia, mrucząc coś pod nosem. Miał zamiar się odwdzięczyć z nawiązką za to uderzenie przy najbliższej okazji. Niezbyt zadowolony z wygody zaczął się nieco szarpać, również i to było bolesne. Nadgarstki nieprzyzwyczajone do takich 'wygód'. Po kilku nieudanych próbach znów siedział spokojnie na swoim tronie. Tak mógł teraz to nazwać. Krew się w nim gotowała, żeby tylko coś im zrobić albo i nic. Najwyżej by padł, ale w walce. Położył dłonie wygodniej na ile pozwalało mu swoboda ruchu. Podobnie zrobił z nogami i ogólnie ciałem. Odetchnął głęboko.