Podmokłe tereny

Machnął Gracji bez entuzjazmu i zniknął, miał mdłość przez serduszkowego cosia.

Hades puścił mnie w końcu. Pogłaskałam go i przytuliłam się do niego z wdzięczności. gdyby nie on, zaatakowałabym upadłego i zapewne zginęła z jego ręki. Po chwili wstałam, przyzwałam swoją laskę i wraz z tygrysem oddaliłam się z tego mokrego miejsca.

Pojawiła się na małej, suchej wysepce okalającej wielkie drzewo. Spojrzała na potężną roślinę. Zerwała kawałek linki, który zaczepił się o lekko odstajaca korę. Puściła go, niech leci dalej, niesiony przez delikany wietrzyk, który zwykł tu przebywać. Oparła się o chropowatą powierzchnię drzewa, wgapiając się tępo przed siebie. Nie pobyła tu jednak długo. Zapomniała o marynarce - zniknęła.

Miejsce na trening cudowne. Można się było ukryć, można było ukryć zapach i pobawić magią. Dlatego właśnie wybrała to, a nie inne.

Pojawił się przy Arc i usmiechnął. W obu dłoniach demona pojawiły się dwa pistolety. Nikt nie znał tu takiej broni, demon był pierwszym który był zdolny to stworzyć, dlatego tez chciał wypróbować swe zabawki. Nagle coś przeszło przez jego umysł
- Ehh... Niestety, muszę się zbierać do laboratorium. - Mruknął niechętnie, a bronie zniknęły. Spojrzał na upadłą przepraszająco.

-Nie ma sprawy-uśmiechnęła się i ujęła jego twarz w dłonie, składając na jego ustach pocałunek.
-Jutro?-uśmiechnęła się delikatnie. Nie wspomniała, że nieco się obawia nowej broni, której nie znała.

- Tak, jutro. - Odpowiedział, odwzajemniając pocałunek.
- I kocham Cię, też. Bardzo mocno. Pamiętaj. - Dodał, uśmiechając się czule.

-Pamiętam przecież-uśmiechnęła się łagodnie i korzystając, że jeszcze jest przez chwilę, przytuliła się do niego.
-A rozmawiać ze swoim królem mogę?

Pojawił się cały mokry, oparty barkiem o drzewo i co chwile podnosząc mokre włosy z twarzy
- Wredna baba - mruknął cicho i popatrzył na Arc, coś tam od niego chciała więc przyszedł. Pomasował się przez mokrą koszule po ramieniu, patrząc po okolicy. Nie był tu pierwszy raz. Popatrzył na scenkę ze słowami 'kocham' i jakoś poczuł się źle, że ostatnie rzeczy. Ale te myśli zablokował. Miał tylko chłodny wyraz twarzy. Nie miał zamiaru powtórzyć błędu, on już nie potrafił kochać.

Spojrzał na Ramzesa i przymknął oczy, uśmiechajac się
- Ufam Ci. Pa, piękna. - Pocałował Arc w kącik ust i zniknął niechętnie.

-Mi się nie ufa-mruknęła tylko i przeniosła wzrok na króla.
-Może usłyszę jeszcze jakiś wykład?-zmrużyła oczy. O tak. Niech zacznie jakąś dyskusję na temat tego, jak to go podburzyła. I że przez nią nie ma uczuć i że ona też jest mu obojętna.
-Sługa...-mruknęła jeszcze cicho i skrzyżowała dłonie na piersiach.

Wykład? O czym ona gada? Tak, właśnie takie miał myśli. Uśmiechnął się spokojnie
- Powodzenia w miłości, może Tobie się uda. - wzruszył ramionami spokojnie ze szczerym uśmiechem. Jeszcze raz obadał teren, patrząc wokół co chwilę.
- Zrobiłem to dla niego, nieważne co się ze mną stanie. Śmierć zawsze mi towarzyszyły, więc jak umrę to z kompanką. Bliscy są dla mnie wszystkim, ich dobra jest ponad moje - odparł ze spokojem, patrząc na Arc
- Mój wybór dla dobra innych, zawsze byłem głupi, cóż poradzisz. W ogóle, jesteś w tym gronie, więc obojętna mi nie jesteś - wywrócił oczami, czasami nie rozumiał rozumowania kobiet, może i lepiej.

Za to ona uniosła brew. Połowy z bełkotu króla nie rozumiała. Wychowywana była na walce, więc i posiadała proste odruchy, a nie jakieś zawiłe odczucia, przedkładanie czyjeś dobro nad swoje. I dlatego wciąż się zastanawiała, kto ją zrobił królową.
-O czym Ty gadasz? Jaka śmierć?-skrzywiła się nieznacznie. W jej dłoni pojawiła się katana.
-I jaki głupi? Nigdy do mnie nic nie czułeś. I tak jest nadal-uśmiechnęła się lekko.

- Pff, do nikogo nic nie czuję i nie mam zamiaru - w dłoni zmaterializował się jego ostrze, a woda powoli spływała po nim, bo w końcu posiadacz miał mokre ciał, ubranie i takie inne rzeczy.
- Dlatego nikt nie potrafi zrozumieć mieszańca, nie znasz mnie - mruknął tylko, nie miał ochoty na rozmowę. Arc nie była dla niego nikim wyjątkowym, chodź dbał o nią. Czuł się odpowiedzialny, nic więcej. Wątpił, żeby poczuł coś do kogoś, a jak już to na pewno nie do niej. Nie odzywał się już, pokonał tylko błyskawicznie odległość miedzy nią, a sobą potężnym zamachem uderzając swoim ostrzem o jej. Był przygotowany do obrony, a woda z niego jak na złość pryskała na upadłą jak i na jej oczy. Był wredny? Może czasami, był po prostu zawsze sobą.

Jednak tylko uśmiechnęła się drwiąco. Dupek. Zmusił ją do zamknięcia oczu. Trudno, będzie sobie radziła przez chwilę tak. Zablokowała. Bo jak inaczej. Nie wiedziała tylko, czy chce używać magii, czy walczą tylko na umiejętności ciała. Na razie nie użyje magicznych sztuczek. Wcale nie podobało jej się, że król w tak krótkim czasie stał się tak silny, zwłaszcza król, który nie pała do niej sympatią. Może dlatego właśnie postanowiła walczyć na poważnie.
Po zablokowaniu natychmiast się obróciła i cięła na jego prawy bok. Lecz już jej nie było w tym samym miejscu. Podmuchy wiatru sprawdzały dla niej teren, tak by wiedziała gdzie stąpa. A ona była już za nim. Wiadome było, że zablokuje. Niestety. Owszem miała dość złośliwe myśli o zranieniu go. I zrani. Wiedziała jednak, że on zrani ją mocniej i częściej. Kolejne cięcie. Wzdłuż kręgosłupa. Jednak teraz upadła wycofała się nieco i z uniesioną kataną na wysokości punktu chudan czekała na atak.

Nie bronił się, tylko jego ostrze zniknęło, a z ran pociekła krew. Co mu biło nie wiedział, ale złapał się za łopatkę, znów go zabolało.
- Uch, wybacz - mruknął
- Przełożymy trening na inny raz, ja muszę odpocząć sobie - odparł cicho, zastanawiając się ile te skutki uboczne będą go dręczyć.

Skrzywiła się i złapała go za gardło.
-Coś zrobił? Co oddałeś za to, by ratować ojca?-ton był ostry i nieprzyjemny. W rzeczywistości Arc martwiła się bardzo o niego. Bo jak tak można jej króla osłabiać? Przygryzła lekko wargę i patrzyła w górłę na jego twarz.

Dusił się, ale mu to nie przeszkadzało. Uśmiechnął się mimowolnie
- Wolność, swoją wolność - odparł spokojnie, dusząc się
- Przyjmując w zamian ból - tyle tylko usłyszała przez i tak zniekształcony głos. W końcu dusiła go. On przejmował ból odczuwany przez ożywionego przez pewien czas. Zniknął

Długo jeszcze tak marznęła, patrząc przed siebie. W końcu i ona zniknęła.

Pojawiła się i rozejrzała. No to się urządziłam, pomyślała niewesoło. Grunt, że do zmierzchu było jeszcze daleko i uczucie niepokoju jeszcze jej nie ogarnęło.

Pojawiła się nieopodal wampirzycy. No to pięknie, że też musiała trafiać na tą jasnowłosą dziewczynę. Na dłoniach miała rękawiczki z białej skórki. Będzie wygodniej trzymać broń.

Pojawił się na jednym z martwych drzew, mając rozłożone skrzydła. Nie miał zamiaru się upaprać w wodach bagiennych, która i tak wystarczająco drażniły jego delikatne zmysły. Rozglądnął się, czekając na dwa gołąbki. Widocznie były szybsze, zastanawiał się jaką dać im nauczę, ale chyba żadną. Odetchnął cicho i wstał. Walczyć bez broni, no cóż. Ramzes to Ramzes, zawsze był dziwny.
- No, zaczynajcie bo jeszcze tutaj zasnę - odparł złośliwie i czekał w pozycji obronnej.

Sięgnęła po swój sztylet. Był o wiele dłuższy od normalnych, co bardziej upodobniało go do miecza, ale wciąż pozostawał sztyletem. Dziewczyna wiedziała, że jest silny - dużo silniejszy niż ona. Ale skoro już się wpakowała, to pasowałoby się wypakować.
Odbiła się lekko od ziemi (a stała w miejscu, w którym błota nie było) i skoczyła w kierunku hybrydy. Wykonała trzy cięcia. Jedno na wysokości jego klatki piersiowej, drugie, gdy "przelatywała" obok niego, a trzecie, gdy stanęła za nim i obracając się na pięcie, cięła wzdłuż kręgosłupa. Manewrowała bronią w ten sposób, by obronić się przed jego ewentualnymi ciosami. Zdziwiło ją to, że sam nie dobył żadnej broni, ale skwitowała to jedynie wzruszeniem ramion. Widocznie miał inną drogę walki.
Odskoczyła od niego, na razie chciała tylko spróbować, ocenić go. Dopiero później miała zamiar przejść do trybu normalnej potyczki. Wyjątkowo panował nad nią rozsądek i nie zachowywała się jak w gorącej wodzie kąpana.

W dłoni błyszczała katana. Lekka i wytrzymała. W końcu nie taki zwykły to był oręż. Nie pchała się na razie do jego postaci. Jeszcze trafiłaby w wampirzycę, przy jego zgrabnym uniku. Na razie wpatrywała się w odbicie jego sylwetki w ostrzu katany. Gdy ta już zgrabnie lądowała z dala od niego, upadła pstryknęła palcami. Nie chciało jej się nawet do niego zbliżać. Jeszcze nie. Z powietrza uformowały się cieniutkie, długie igły, które tak lubiła. Złośliwie wykorzystała też naszyjnik na szyi. Rzucał cień czy tego chciał, czy nie.
Upadła zadbała wcześniej o to, by i tak nikłe promienie niemal całkiem już schowanego słońca dotarły tutaj. Spojrzała więc na naszyjnik i unieruchomiła chłopaka w miejscu. Przynajmniej nie będzie się im przenosił jak wściekły.
Jedno spojrzenie w jego stronę i igły skierowały się ku jego ciału. Na razie bawiła się specyficzną możliwością, którą otrzymała wraz z naszyjnikiem. Jeszcze zdąży porozumieć sie z wampirzycą, a wtedy będzie krucho z upadłym. Obserwowała go, unosząc katanę, gotowa do obrony jak i ataku.

Nie miał zamiaru się bawić z nimi, mu wystarczała tylko bransoleta dość szeroko na nadgarstku do obronny. Gdy tylko wampirzyca skoczyła do ataku, nie miał zamiaru czekać. Po zadaniu pierwszego ataku przez nią i sparowaniu go, szybko chwycił dłonią cienki pień drzewa, które tylko skrzypiało. Zrobił obrót wokół niego, lecąc w powietrzu przez siłę wyrzutu od gałęzi. Nim wampirzyca zdążyła się przenieść w bezpieczne miejsce dostała uderzeniem nóg w plecy przez co poleciała gwałtowniej do przodu i mogła poczuć nieznaczny ból. Upadły puścił pień, lądując koło Arc, a ty samym omijając igły oraz cień (był w powietrzu). Chwycił jej katanę w dłoń i zyskał broń trzymając ją przy gardle królowej. Jednak zwrócił jej oręż, a sam wskoczył na malutki skrawek suchego gruntu pośrodku bagnistego terenu. Cienia tu nie było, uśmiechnął się spokojnie.
- Stać Was na więcej - wywrócił oczami, zbyt mu pobłażały.

Ill +10pd
Arc +11pd