Urwisko

Pojawił się za chłopakiem i popchnął delikatnie, ale nie pozwolił by przypadkiem spadł.
- Buu ! - Powiedział w dobrym nastroju.

-Trzeba przyznać że stosunkowo cichy jesteś- mruknięcie.
-Skąd taki dobry nastrój?

- A sam nie wiem. - Powiedział w miarę radośnie.
- Każdy ma lepsze dni, nawet taki pesymista i hipokryta jak ja. - Zachowywał do siebie dystans.

-Raczej każdy ma od czasu do czasu lepsze dni- postanowił usiąść na krawędzi z nogami spuszczonymi w dół. Zdecydowanie był znudzony. Od dłuższego czasu nie miał nic ciekawego do roboty

- No oczywiście, taki miało mieć to oddźwięk. - Zakrzyknął coś wesoło i usiał w takiej samej pozycji jak rozmówca.
- A co u ciebie słychać ?

-Nic, zupełnie i tu jest problem. Nie ma ani nic ciekawego, ani ambitnego do roboty. - westchnienie.
-Po prostu nuda, wszechogarniająca

- No cóż....to ja proponuje się upić, pochodzić po domach i zrobić coś pozytywnego. - Powiedział z uśmieszkiem na twarzy.

-Upić... chyba mi się nie chce, ale pochodzić po domach możnaby. Pozytywnego? chyba nie mój styl- ironiczny uśmiech

- Oj każdego styl o ile mu się zachce, bądź bardziej kreatywny. - Klepnął go po plechach jak starego kompana.
- To kogo pierwszego odwiedzamy ?

-Nie wiem, nie znam zbyt wielu ludzi, w zasadzie to prawie nikogo- no tak zwykle była praca i praca, a wtedy raczej się znajomych nie poznaje

- Hmmm w takim razie. - Wstał i wyciągnął dwie butelki jedna otworzyła a druga wręczył Naoki.
- Pójdziemy do domu pewnej panny nudziary... chodź za mną.

//https://rasyfantasy.forumpolish.com/dzielnica-mieszkalna-f195/posiadoa-panny-de-mentiri-t1143-75.htm#75898

-Taaa jest, - wziął butelkę, chociaż jeszcze nie otwierał i poszedł za Vallorthem
<zt>

Kuroi znów tu przybyła, chociaż było to dawno, ale to pamiętała. Było tu tak spokojnie, nikt jej nie przeszkadzał, ale jednak się nudziła.
Usiadła nad samym urwiskiem, tak, aby jej nogi mogły zwisać w dół, spojrzała w tym samym kierunku. Milczała, bo nie było się, do kogo odezwać i jakoś nie chciała rozmawiać sama ze sobą, byłoby to dziwaczne.
Ugładziła kimono na udach, zawsze je poprawiała, jakoś jeszcze się do końca do niego nie przyzwyczaiła.

Kuroi spoglądała chwilkę na nieznajomą dziewczynkę, zastanawiała się, kim ona jest. Czy na pewno czarownicą? Nie wiedziała czy powinna podejść, czy może ją zignorować i dalej odpoczywać. Postanowiła się przywitać, więc powoli wstała, otrzepała kimono i z uśmiechem kucnęła przed dziewczynką.
-Cześć. Jak ci na imię? Mi możesz mówić Kuroi.- Powiedziała dość miłym głosem, próbowała zmienić swój zwyczajny raczej troszkę zachrypnięty głos w coś ciepłego, ale nie wyszło jej to do końca.

-Mamą?- Powtórzyła z szeroko otwartymi oczyma. Nigdy nie miała dziecka i nie chciała mieć. Wolała do końca życia być sama.
-Nie mogę być twoją matką, nawet męża nie miałam.- Stwierdziła nie zawracając uwagi, na to, że ona sobie ją wybrała.
-I nie jestem wampirem.- Westchnęła cicho i pogładziła dziewczynkę po głowie, gdy ta się przedstawiła.
-Skąd pochodzisz, Lorian?- Spytała wstając, gdyż zaczęły jej drętwieć nogi, może, dlatego, że nie często kuca w jednym miejscu.

-Nie musisz mieć męża żeby być matką!- Oburzyła się dziewczynka i położyła rączkę na swoim boku. Jak dla niej taka wymówka była wręcz absurdalna. Z resztą chodziło raczej o przygarnięcie dziewczynki, nie musiała jej rodzić, bo przecież ona już żyła. –To nie jest żadna wymówka! Hmm sztuczne rodzicielstwo nauczy cię odpowiedzialności!- Rzekła stanowczo jakby się targowała. Jednocześnie zasugerowała, że Kuroi nie należy do odpowiedzialnych osób. Trudno powiedzieć czy wymyśliła to sobie czy też śledziła dziewczynę na tyle by to wiedzieć.
-Jesteś wampirem czy widmem, bez różnicy, tak czy siak jesteś pasożytem. Nie ma, o co cię obrażać Kuroisiu takie jest jedynie moje zdanie. Tak samo jak ty uważasz nie za małą gówniarę, którą jestem jedynie z wyglądu. Jeśli nie przystaniesz na moje warunki wiedz, że gorzko tego pożałujesz. –Dokładnie w tej chwili wisior na szyi dziewczyny zabłysnął groźnie tak jakby chciał przytaknąć na słowa swej pani.
(Kuroi+6pd )
Jesli ktoś chce popisać, może sie przyłączyć.

Kuroi słuchała w skupieniu kręcąc się wokół dziewczynki, przyglądała się jej i w duchu coś stwierdzała. Kiedy ta jej zaczęła grozić, dziewczy6na stanęła i spojrzała się na błyszczący łańcuszek – nie wiedziała, o co chodzi, nie znała się na magicznym artefaktach, aż tak dobrze, więc to najzwyczajniej w świecie zignorowała. Po chwili puknęła się delikatnie palcem w policzek i spytała.
-Czyli nie mogę mieć własnego zdania w rej kwestii?- Spojrzała wyczekująco na starszą dziewczynę i nieznacznie ugładziła dłonią rękaw czarnego kimono. Już nudziło ją stanie tu, przestało ją cokolwiek interesować, nic nie mogło trzymać jej w jednym miejscu przez dłuższy czasy. Westchnęła cicho i zaczęła pleść warkoczyka z jednego z dłuższych kosmyków.

Kuroi przyglądała się dziewczynce z nieodgadnionym wyrazem twarzy. Zastanawiała się nad czymś. Nie mogła się właściwie poruszać, więc tego nie robiła, a oddychanie nie było jej potrzebne. Jak jej się znudzę to będę potrzebowała jakiegoś nagrobka, najlepiej jakby już zamówiła.
-Idę, a ty?- Spytała jakoś nie bardzo się przejmując, co zrobi dziewczynka, ale miała pewną świadomość, że Lorian wolałaby, aby Kuroi zachowywała się jak jej prawdziwa matka, lecz Widmu to nie za bardzo odpowiadało. Przymknęła delikatnie oczy, przysłaniając niebieskie tęczówki.

Atrakcje? Duszne powietrze w barze i łowienie mysz w butelkach z alkoholem? Świetna zabawa! Złapała dziewczynkę za rękę i powoli rozmyślając, co by z tym wszystkim zrobić kierowała się do baru. Spojrzała za siebie czy czegoś nie zapomniała i razem poszyły w stronę jej własności.

<z/t>