Wodospad "Taichuen"

Wolno uniósł powieki i spojrzał na zaropiałą trawę, na której siedział. Miał na sobie skórzane ciuchy więc wilgoć nie była wstanie mu przeszkodzić. Powoli uniósł głowę i zobaczył, że dziewczyna zasnęła. Uśmiechnął się lekko pod nosem i spojrzał przez ramię na wodospad. Woda delikatnie szumiała chodź duże ilości wody spadały z góry i robiły fale. Twarz ponownie przybrała powagę a on znów spojrzał na śpiącą dziewczynę. ”Siostra Alex…nigdy bym się nie spodziewał, że miała siostrę… nigdy też o niej nie wspominała … dziwne to trochę. Nagle pojawia się dziewczyna i twierdzi, że jest siostrą dawnej znajomej…” – Pomyślał i przymknął ponownie oczy w zamyśleniu. ”Pamiętam jedynie, że wtargnąłem w życie Alex, miała w tedy męża i chyba dziecko… dobrze nie pamiętam… była królową elfów… Władca się sprzeciwiał moim spotkaniom ale jak zwykle go nie słuchałem...” – Westchnął w czasie przemyśleń. ”Pewnie młoda dama będzie chciała się czegoś dowiedzieć na jej temat… muszę wymyślić jakąś sensowną bajeczkę…” – Powiedział w myślach i przeciągnął się ze zmęczenia…

Poczuła nagły przypływ zimnego powietrza. Zrobiła naburmuszoną minę i podkuliła nogi.
Jednak nie mogła zasnąc ponownie, rozbudzona, przez owy wiatr. Westchnęła zrezygnowana i otworzyła oczy. Przetarła je sennie i usiadła po turecku na skale. Ściągnęła gumkę z włosów. Kilka razy przeczesała je palcami i związała znowu.
Spojrzała na Upadłego. A jednak nie spał... Była przekonana, że tak nie będzie. Chociaż może się zdrzemnął, gdy ona śniła? Prawdopodobnie tak było.

Gdy usłyszał szmer powoli uniósł głowę i podniósł powieki. Spojrzał spokojnie na dziewczynę. Twarz jak zwykle kamienna...
Dzień dobry...
Powiedział jedynie i zabrał wzrok z dziewczyny. Siedział po turecku a ręce spoczywały na kolanach.

- Bry...
Ziewnęła głośno w ostatniej chwili zakrywając usta dłonią. Przeciągnęła się leniwie i popatrzyła na Astesisa.
- Czemu ciągle jesteś taki poważny?
Przechyliła lekko głowę i usiadła po turecku.

Spojrzał na dziewczynę ponownie i zastanowił się co odpowiedzieć jej.
Taka natura... Od pewnego czasu odechciało mi się cieszyć z życia.
Powiedział i pownie zabrał spojrzenie z dziewczyny.

Usiadła bliżej niego. Była ciekawa nowego osobnika w królestwie... poza tym musieli o czymś rozmawiać. Przecież nie będą siedzieć ciągle w ciszy, bo tak dziwnie.
- Dlaczego?

Popatrzył na dziewczynę. Wiedział, że zapyta... wszyscy pytali.
Mała konfrontacja ze smokiem... stare dzieje...
Powiedział spokojnie ale tym razem nie zdejmował wzroku z dziewczyny.

- Aha... Ale nie powinno się przejmować przeszłością.
Lekko się uśmiechnęła i rozłożyła skrzydła. Musiała trochę polatać... Wzniosła się w powietrze na kilka metrów i zaczęła krążyć nad upadłym.

Nie przejmuje się ani przyszłością ani przeszłością... czas dla mnie nie istnieje...
Powiedział z powagą ale i pewnością siebie. Powoli wstał i rozprostował kości spojrzał na latająca już dziewczynę i westchnął.
Nudzi ci się?
Zapytał unosząc brew.

- Trochę.
Po chwili wylądowała przed nim i spojrzała mu w oczy poważnie.
- Opowiedz mi o mojej siostrze- zarządała.

Pojawiłam się i usiadłam pod jakimś drzewem - Nareszcie robi się cieplej - Mruknełam w przestrzeń z wyraźnym zadowoleniem. Moja dłoń zapłoneła, a ja zaczełam się bawić owym ogniem. Nie było to dla mnie w żaden sposób niebezpieczne. Uwielbiałam ogień, a ten delikatnie nagrzewał moją skórę

Zmarszczył lekko brwi i przechylił głowę. Usta lekko rozchylił i chciał już coś powiedzieć ale się powstrzymał. Popatrzył spokojnie w oczy dziewczyny. Był wyższy od niej i spoglądał swobodnie na nią. "Trzeba będzie coś wymyślić więc muszę i tak coś powiedzieć..." - Pomyślał i mrugnął wolno powiekami.
...Nie wiem co byś chciała wiedzieć o niej...
Powiedział zaraz i spojrzał na budowę dziewczyny. Po chwili gdy usłyszał szmer wolno przewrócił głowę i spojrzał na kolejną dziewczynę. " kolejna nieznajoma, która powie, że mnie zna?... -Rzucił do siebie w myślach i westchnął.

Pojawiłam się bezszelestnie i zwilżyłam wargi językiem, rozglądając się ukradkiem. Usiadłam w fotelu, który pojawił się razem ze mną i założyłam nogę na nogę. Odgarnęłam włosy na plecy zamyślając się.

- Wszystko.
Dalej uparcie patrzyła mu w oczy. Od niechcenia machnęła na przywitanie do Akumu. No i Astesis mógł być już pewny, że upadła się od niego nie odczepi.

- Siema - Powitałam wszystkich. Szkoda, że to tylko upadli, ale zawsze dobre i to. Uśmiechnęłam się do obecnych

Zerknęłam na Akumu i kiwnęłam jej głową, przez chwilę zatrzymując wzrok na ogniu. Po krótkiej chwili spojrzałam na Rin i Astesisa. Uśmiechnęłam się pod nosem. Ich również powitała w ten sposób.

Nic nie odpowiedział do Demona i zabrał wzrok z jej postaci. Spojrzał ponownie na Rin i powoli zaczął mówić.
Nie wiem co mogę opowiedzieć o niej. Była skromną, spokojną osobą. Wiena ideałom i tradycji. Rodzina ponad wszystko. Miała marzenia, których bała się realizować... najlepiej by było gdybyś sama z nią porozmawiała... nie lubię opowiadać o kimś...
Przerwa gdy zobaczył Shadow. W jego oku zabłysło coś a twarz rozpromieniła się ale nadal została poważna. Powoli podszedł i do niej i uklęknął przed nią.
Pani...
Powiedział spuszczając głowę. Nic nie wiedział o zmianie rządów w królestwie i trudno się dziwić skoro wiecznie go nie ma...

- Rozumiem.
Zawiedziona odwróciła głowę, żeby chłopak nie widział wyrazu jej twarzy. Podeszła do Aki i usiadła obok niej.
- Co tak u ciebie?

Przyjrzałam się Upadłemu i pokręciłam głową z dziwnym uśmiechem.
-Nie było Cie dłużej ode mnie, hm?-to nie było pytanie, raczej stwierdzenie. -Królestwem rządzi teraz Kora i Ramzes, Astesisie.-poinformowałam go dla jasności Z resztą nigdy nie byłam za takimi powitaniami...nawet w stosunku do Władców.

Powoli podniósł głowę a w jego oczach ukazało się zdziwienie, obawa i niepewność. Przez moment spoglądał pustymi oczami na Shadow i nie wiedział co ma mówić. Wziął głęboki oddech i spojrzał w ziemię niepewny. Powoli wstał. Czuł się dziwnie i można było to nawet zobaczyć. "Kora i Ramzes..." - Powtórzył w myślach i powoli spojrzał na Shadow.
Wybacz...
Powiedział dość cicho i spojrzał na niebo, które powoli robiło się czerwone. "Jednak się zmieniło o to dużo... będę musiał sporo czasu poświęcić na uzupełnienie informacji..." - Pomyślał i z powrotem spojrzał na Shadow.

Pokręciłam głową.
-Rozumiem, że nie było Cię i nie byłeś poinformowany. Nie mam za co wybaczać.-posłałam Upadłemu lekki uśmiech.
-Teraz Ty mi wybacz, ale mam coś do załatwienia. Do zobaczenia-kiwnęłam mu i reszcie głowa, po czym razem z fotelem zniknęłam.

- Dobrze. Nawet bardzo - Uśmiechnęłam się zawadiacko. Podrzuciłam ogień do góry, a ten na moment oderwał sie od mojej ręki, po czym wrócił na miejsce

- Czemuż to?
Ziewnęła ponownie i usiadła na pierwszym lepszym kamieniu, aby ciągle nie stać.

Wzrokiem odprowadził Shadow aż zniknęła za horyzontem... Powoli spojrzał na dziewczyny, które rozmawiały ze sobą. Twarz wróciła do pierwotnej postaci spokojnego faceta. Opuścił wzrok i odwrócił się od panien. Podszedł w stronę wody i spojrzał raz jeszcze na wzburzoną wodę. Powoli przeszedł na drugą stronę przechodząc po wystających kamieniach. Mógł spokojnie przelecieć na drugi brzeg ale tego nie zrobił. Usiadł na trawie po turecku i zapatrzył się w szumiący wodospad. Nie chciał przeszkadzać dziewczynom więc się oddalił.

Pyk i na każdym nosie pojawił się lodowy sopel. A to za sprawą demona, który właśnie zniknął.