Wodospad "Taichuen"

-Pa
Powiedziała za nią i poszła..

Przyszedł znudzony, tak delikatnie mówiąc. Spojrzał na odraczającą się florę. Robiło się romantycznie. Zbliżający sie zachód słońca, drzewa które pomału zaczynały kwitnąć. Usiadł opierając się plecami o koronę rośliny.

Pojawiła się przed nim postać kobiety. Słońce wciąż świeciło, słabo, bo słabo, ale świeciło. Właśnie przez to na samym początku zamiast kolorów widział jedynie czarny obrys postaci. Lecz minęło kilka sekund a jakaś chmura nieznacznie przykryła czerwieniejące niebo. Elys miała dziś dość dobry humor, wystarczający by się uśmiechała.
-Ładnie to się tak leniwić? –Spytała niby oburzonym głosem, opierając swoje dłonie na biodrach.

Uśmiechnął się przesympatycznie, jak to miał w zwyczaju. Lecz czy uśmiech prawdziwy czy sztuczny, dylemat pozostawia.
-Witaj Pani... Osobiście twierdzę że odpoczynek dobrze robi na urodę, czy też samopoczucie. Wiec się lenię. Przyłączysz się? Zapracujesz się do tego stopnia że zmarszczki ci się pojawią.
Wyciągnął do niej roczki jak małe dziecko gdy chce zostać wzięte na rączki. Niewinny uśmiech nie znikał z tej uroczej twarzyczki.

Pojawiłem się na jednym z foteli i spojrzałem na obecnych z lekkim uśmiechem
-Heey-powiedziałem i machnąłem lekko ogonkiem, podciągając nogi i obejmując je łapkami.

Pokręciła karcąco palcem.
-Zmarszczki? Doprawdy, jeszcze tego mi brakuje-mruknęła raczej do siebie niż do Dulce. Tak jakby na chwilę zapomniała jego obecności. Lecz w końcu jej wzrok powrócił do zwierzołaka.
-Nie zawsze jest czas na odpoczynek, mój drogi. Przynajmniej nie każdy ma na niego czas. –Zmrużyła delikatnie oczy. Powitała sinieniem głowy Dannego.

Pojawiła się z Isis i usiadła na krzesełku przy ladzie. Barman przyniósł 2 soki malinowy, a Blair od razu schwyciła swój i z zadowoleniem pociągnęła od razu kilka sporych łyków o_O Po czym odstawiając szklankę pomachała innym...

Usiadłam obok Blair. Kiwnęłam wszystkim głową na przywitanie. Uśmiechnęłam się do barmana, że tak szybko podał nam soczki. Wzięłam swój i napiłam się.

Odmachałem Blair i przy okazji Isis z lekkim uśmiechem i oparłem brodę na kolanach patrząc na obecnych. Podkuliłem ogonek i westchnąłem cicho, rozmyślając. W głowie sobie nuciłem.

- Blair przepraszam, ale muszę iść. pa. - powiedziałam i zniknęłam

Przyleciała i wylądowała na jakiejś półce skalnej obok wodospadu. Skuliła się lekko, żeby ograniczyć ciepło, które z niej szybko uciekało, zatrzymać trochę dłużej. Okryła się szczelnie skrzydłami i skinęła obecnym głową.

Spojrzałem na Rin i uśmiechnąłem się do niej przyjaźnie, pociągając noskiem. Chyba chodziłem za cienko ubrany i lekko się przeziębiłem. Pewnie niedługo mi przejdzie.

Elys powitała wszystkich. Wtem tuż koło niej wręcz wyrosło z ziemi krzesło, by mogła spocząć. Tak też zrobiła. Na jej twarz wpełzł zamyślony wyraz jakby starała się coś rozstrzygnąć w swojej głowie.

Lekko odwzajemniła uśmiech i spojrzała na Elys. No... chyba wypadałoby z nią porozmawiać... Ale upadła nie za bardzo wiedziała, o czym mogłbyby porozmawiać. Wzruszyła ramionami i podkuliła nogi.

Jak by się obudził. Zamrugał kilkakrotnie powiekami. Ah te zamyślenia. Rozejrzał się po okolicy jak by oczekując czegoś ciekawego. Mimo wszystko, wodospad nadal płynął... Ziewnął tylko. Zaczął się zastanawiać czy warto siedzieć tutaj po ćmoku, w cieniu niezauważony. Czy równie dobrze można iść spać.
-Ale droga Elys, zawsze trzeba znaleźć czas na przyjemność. O wykańczającej pracy akurat ty chyba coś wiesz...
Skwitował, w cieniu było widać jego ogon, oczy i kocie uszka... Łaa! Straszne.

Przez chwilę patrztyła nieobecnym wzrokiem na Danny'ego. Chciała się ponownie usmiechnąć ale nie wyszło... Nagle poczuła w sercu pustkę... No tak, praktycznie ten organ w jej ciele raz już umarł.
Przyłożyła rękę do piersi. Nic. Ani jednego uderzenia... ale na pewno tam było.

Pojawił sie na niebie, lądując przy Elys. Przywitał się ze wszystkimi i korzystając z nieuwagi Elys, zabrał jej 10 talarów, po czym podszedł pod skałę, po której płynęła woda i podleciał na jakąś półkę skalną. Musiał przemyśleć kilka spraw.

Zerknęła na Dulce.
-Zapewne-rzekła jedynie. W jej dłoni pojawiła się jakby sakiewka, lecz nie talary się w niej znajdowały. Rzuciła ja do Dulce-To twoje.-Pożegnała się grzecznie ze wszystkimi. Musiała już iść. Jej osoba opuściła to towarzystwo.

Patrzyłem przez chwilę na Rin, mrugając co chwile wolno. Mimo wszystko ponowiłem uśmiech. Zerknąłem również na Sylpha, ale zaraz rozejrzałem się cicho wzdychając. Kątek oka zauważyłem różne części ciała znajomego zwierzołaka. Zrobiłem zaskoczona, co może wyglądało na nieco głupawą minę.

Spojrzał zaskoczony na ów podarunek. A następnie przeniósł wzrok na znikającą królową. Nawet nie zdążył podziękować. Westchnął cicho. Zajrzał do środka "lekko" zdziwiony. Amulet... Za taką rzecz wypadalo by dopiero podziękować.

Spojrzała na Sylpha, a potem przeniosła wzrok w miejsce, w które powędrował woreczek. Lekko skinęła głową Dusiowi i lekko poruszyła skrzydłami otrzepując je z liści.

Wróciłem do rozmyślań i nucenia tej samej melodii, która trzymała się mnie od dawna. Patrzyłem przez chwile na Du i jego prezent, ale jakby nieobecnie.

Nie widząc nic interesującego i z braku zajęcia, zniknęła.

Natomiast on zobaczył tylko znikającą Rin kątem swojego oka, po czym westchnał. Powracajac dalej do swoich rozmyślań. Chciał nad nimi spędzić jeszcze trochę czasu.

Tak więc można wypróbować owy prezent. Emocje, tak? Więc pierwsza próba na Dannym, jako wymuszenie tymczasowego braku zainteresowania Dulcem. W tym momencie podszedł do Syllpha. Ręce miał w kieszeniach w których trzymał talary więc były one bezpieczne. Ewentualnie zdzieli go po wścipskich łapach.
-Dobry.