Największa komnata Króla Saia ;*

Kołdry same ich nakryły, a od zewnątrz było mięciutkie futro
-No rozbierać Cię już nie będę... - Uśmiechnął się niewinnie
-Sama to zrobisz - No i tak niewinny uśmieszek zamienił się na zło wróżący wyszczerz

- Jasssne, rozbiorę się, bo mi zimno - wywróciła oczami - Wygodnie ci? - uniosła brew widząc, że cały czas na niej leży i najwyraźniej nie zamierza zejść.

-Taaak, bardzo wygodnie... No ale dzisiaj zrobię wyjątek i nie będę taki egoistyczny - Zszedł z Niej i położył się obok

Odetchnęła z ulgą. W tym miejscu i w tej sytuacji naprawdę się go bała. Chyba po raz pierwszy w życiu. No bo w końcu zaciągnął ją do łożka, a ona nie wie co mu we łbie siedzi.
- Kredą w kominie zapiszę, że nie jesteś egoistyczny - wytknęła mu złośliwie język. Powoli robiło jej się trochę cieplej.

Nagle z żartobliwego i nieobliczalnego zmienił się w spokojnego i zamyślonego, gapił się w sufit tylko, nic nie mówił a jego myśli były tak zagmatwane że sama próba wejścia do jego głowy przyprawi o migrenę

[wpadne i ją wy*ebie ;*]

(wiedziałam, słońce ty moje ;*)
Nawet nie próbowała.
- O, i się zamknął - mruknęła kładąc ręce pod głowę i gapiąc się w sufit.

-Czy Ty kiedyś kochałaś? - Zapytał tak nagle, wzroku nie odrywał od sufitu jakby widział tam wszechświat lub coś od czego nie można było oderwać wzroku

Trochę zdziwiło ją jego pytanie.
- Hmm - zastanowiła się chwilę - Prawie, ale skończyłam to nim się zadurzyłam na amen - wyznała. - A czemu pytasz?

-Jak to jest? - Przerwał Jej ostatnie pytanie, jego aura zdawała się przechodzić coś dziwnego, na pewno nie było to niebezpiecznie

- Tak dziwnie. Szczęśliwa byłam, ale popsułam, jak to ja. - mruknęła - Teraz to kocham tylko syna i jest mi z tym dobrze. On mnie nie zostawi, nie zawiedzie i zawsze mogę na niego liczyć - westchnęła - A może to ty jesteś chory, co? - spojrzała na niego z lekkim niepokojem.

-To nie była Twoja wina... - Zamknął oczy, widać przemyślenia albo się skończyły albo weszły na wyższy stopień
-Syn... - Mruknął cicho, ledwo dosłyszalnie

>z/w idę wziąć się za moje ciałko <3 <

- Była. Zdenerwowałam go i nie wytrzymał. W sumie to może i lepiej. Teraz jest z jakąś demonicą. Zresztą, co ja ci będę - przymknęła oczy.

(yhy >_>)

[umieram XD oh, Ninus, a ty z demonkiem^^]

(cicho! xd ja mam gorączkę i piłam więc głupoty wypisuję ;p Renuś ;* prawie jak renifer xd)

[dlatego pilnuje by nie było żadnego Nyappiego.]

(nie będzie xd właśnie wspomnieniem o tym że jest teraz z demonicom dałam do zrozumienia że nie o niego chodzi bo chyba tak pomyślał o.O xd zresztą, podoba ci się mój syn, więc nie marudź ;p)

[nom, ale chciałbym go gdzie indziej zobaczyć ;< poza tym, rzadko jest.]

>Reno nie łudź się, szekszu nie będzie więc nie zobaczysz boskiego Saia w akcji... Mamusiu ;*<

-Z tego co wiem to dla niego nie było nic poza Tobą, nawet jego zdanie się dla niego nie liczyło... Więc jak mógłby nie wytrzymać? Znudziłaś mu się lub znalazł inną. Może się zmienił przez kogoś - Sam nie wiedział czemu to mówi. Objął upadłą ramieniem lecz oczy dalej miał zamknięte

[chodzi mi o Shinna', kretynie xd szynek ;*]

(specjalnie dla ciebie może być częściej x> pod warunkiem że go nie skrzywdzisz ;<)
- Stracił cierpliwość. To była moja wina i tylko moja. Nie dziwię mu się. Ja bym siebie już dawno z torbami puściła. Dobrze, że szybko się pozbierał. Chyba - westchnęła. - Tobie naprawde gorzej. - stwierdziła patrząc na niego.

[wykorzystam :D]

Nagle zerwał się, przygwoździł jej nadgarstki a kolana usadowił po obu bokach dziewczyny, wszystko robił tak aby nie zabolało
-Jesteś głupia.. Próbujesz zwalić winę na siebie bo co? Bo tak będzie lepiej? Bo w ten sposób będzie bardziej bolało? - Cień zasłonił mu oczy a wyraz twarzy był obojętny, choć trudno wyzbywał się emocji

- Ale to wszystko, dlatego że ja byłam za blisko pewnego demona - powiedziała - Ochłoń, bo się zapalisz - dodała, bo był jakoś tak nienaturalnie gorący.

(Renuś, do baru zajrzyj ;*)

-Demona... - Szepnął cicho, gwałtownie się zerwał stając na nogi po czym wyszedł. Poszedł się umyć, zostawił drzwi otwarte, aby upadła się nie zgubiła