Błotniste bagna

*Został wciągnięty przez bagno i wpadł do jakiś podziemnych korytarzy. Było tam bardzo ciemno więc wytęrzył wzrok w poszukiwaniu jakiegoś światła. Znalazł pochodnie i chwycił ją w dłoń prostym zaklęciem zapalając. Rozejrzał się i ruszył powoli korytarzem.*

*Gdy głosy umilkły zatrzymał się na chwile i szybko zgasił pochodnie. Wytężył słuch i bezdźwięcznie wyciągnął swą katane. Jego wzrok przyzwyczaił się do ciemności więc widział całkiem dobrze. Bezszelestnie poruszał się w strone głosów aż wpadł na dwuch mężczyzn od których odskoczył i wyciągnął przed siebie miecz ustawiając się w pozycji obronnej*
- Kim wy jesteści? - rzucił do nich nie spuszczając z nich wzroku

- Ja być... Tfu! Ja jestem człowiekiem z przyszłości - powiedział obojętnie -A wy? - zmierzył wzrokiem mężczyzn wyglądających śmiesznie z mieczami które dziwnie mu się kojarzyły i bzykały

- Ja myślę że nie musi niczego usuwać bo mężczyźni nie mogą być w ciąży - stwierdził mądrze - A nawet jeśli jest w ciąży to nie powinien usuwać dziecka bo to żywa istota i potem będzie go nękać w snach - dodał stojąc cały czas w tej samej pozycjii

- Nie bo ja szukam orzeszka! - krzyknął odskakując do tyłu

- Ale ja wole swojego. Bo byłem z nim bardzo blisko - mruknął odsuwając się do tyłu trzymając katane tak by żaden sie do niego nie zbliżył

(Nina: to jest najgłupszy dialog jaki w życiu widziałam hahahaha xd L'u x** no ale ślub?!! musisz mnie zaprosić ;<)

Miecze świetlne poszły w ruch i Wrath stał przed nimi obnażony.
- Ale sie na niego najarałem... - powiedział Dumbel.
- A ja napaliłem. - odrzeł Harry spoglądając od stóp do głowy Wratha. Nadle gdzieś w oddali za tą dwójką dało się zauważyć małego rudego szczura z orzesziem.

+ 5 pkt. dośw.
- 2 pkt. życia

(Nina nie wiem o co Ci chodzi, dla mnie ten dialog jest jak najbardziej normalny, a zaproszenia dostaną wszystkie osoby z mojego haremu, czyli ty też ;p)

*Szybko wyczarował se jakieś ciuchy i zauważając szczura obrucił się w jego stronę i zaczął go gonić*
- Ty dziadu! - i rzucił w niego kilkoma sztyletami

- Ten dziad zabrał mi orzeszka! - wskazał palcem oskarżycielsko na szczura i chwycił go za ogon. Zabrał mu orzeszka i zaczął kręcić nim młynki nad głową

*Znikł z orzeszkiem ^^*

Pojawił się opierając lekko o drzewo.

Kiedy wpadł do błota, przeklął pół głosem i wstał. Odskoczył w bardziej 'bezpieczniejsze' miejsce, gdzie trudno było o jakieś poślizgnięcie. Spojrzał na istotę przed nim, uśmiech, aż sam mu się cisnął na usta, lecz powstrzymał się. Kąciki jego ust uniosły się w ironicznym uśmiechu.
- Nie.. - odpowiedział, lecz mimowolnie zacisnął dłoń na rękojeści katany, nie wyjmując jej jeszcze z pochwy.


(Dobre. ;P)

Odskoczył przed szybkimi cięciami, wyjmując katanę szybkim, niezauważalnym ruchem, zatrzymując tym samym jego atak. Zacisnął mocno dłonie na katanie i ciął, przeciwnika, przesuwając ostrze mugena, po jego, aż poleciały iskry. Nie zatrzymywał się, lecz w razie czego mógł szybko zablokować cios istoty.
Uważnie śledził jego każdy ruch, starając się zadawać jak najgłębsze i najbardziej skuteczne cięcia. Ruszył wprost na niego, przeszywając go swoim obojętnym wzrokiem. Nie zamierzał rozwijać dalej rozmowy, która nie miała sensu. W ostatnim momencie uskoczył na bok, podcinając mu nogi i dokładnie celując w miejsce pozbawione ochrony miecza, w okolicach pasa.

Odskoczył na kilka dobrych metrów od przeciwnika i spojrzał na szczura, lustrując go spojrzeniem. Odetchnął, uspokajając się. Nie chciał, aby emocje wzięły nad nim górę. Zacisnął dłonie na katanie, przyglądając się miśkowi jak i nowo przybyłemu szczurowi. Z pewnością nie miał dobrych zamiarów względem wampira, na co wskazywało jego zachowanie.
Ruszył ponownie, robiąc serię uników, które miały na celu zmylenie przeciwnika. Był pół mrok, jak nie mrok. Niebo było całkowicie pozbawione chmur, a księżyc jarzył się srebrzyście. Wampir postanowił to wykorzystać. W ostatniej chwili ustawił katanę poziomo i pozwolił ostrzu na odbicie błysku księżyca, który miał oślepić przeciwnika. Dawało to wampirowi ogromną przewagę, gdyż, misiek przez dłuższą chwilę, pozostawał całkowicie ślepy. Wyprowadził szybkie cięcie z boku, tak, aby w razie czego nie mógł się przed nim obronić. Cios skierował w samo serce.