Drzewo Życia

- Byłam dotychczas?
Popatrzyła na niego pytająco zwracając dokładną uwagę na każdą jego wypowiedź.
- Raczej pod czyją władzą JESTEM- sprostowała z naciskiem na ostatnie słowo.
Jak gdyby nigdy nic uśmiechnęła się słodko i oparła głowę na łokciu.
- Ja też mam do ciebie parę pytań.

-Teraz pod moją, to chyba oczywiste. –Zerknął na nią spod lekko opuszczonych powiek jakby był nieco oburzony jej niewiedzą.
-Masz do pnie pytania, huh? –Skrzyżował ręce na swojej klatce piersiowej.-A więc pytaj póki mam chęć odpowiadać. –Rzucił oschle. Z tego jak się zachowywał, można było wywnioskować, że nawet, jeśli Rin zapyta on niekoniecznie odpowie.

- Twoją?
Zamrugała oczami w pytającym geście. Jednak po chwili wzruszyła ramionami zastanawiając się chwilę.
- Kim lub czym jesteś? Jak masz na imię? I skąd te blizny na moim ciele? Dlaczego ja? Po co? Dlaczego? Co zamierzasz?- zaczęła z rozpędem wypytywać, chociaż to na pierwszych trzech pytaniach jej najbardziej zależało.

Zamrugał z nieukrywanym podziwem do jej chęci poznawania świata.
-No no no, to się rozpędziłaś. Współczuję twoim nauczycielom, nie chciałbym być na ich miejscu, gdy mieli cię uczyć. –Przejechał swoim palcem po policzku w geście zastanowienia. Chciał odpowiedzieć tylko na jedno pytanie.
-Wystarczy ci tyle, że najczęściej mówią do mnie Sabin. Radzę ci zapamiętać me imię. –Pojawił się za nią. Miał twarz wtuloną w jej włosy. Otworzył powoli oczy.
-No cóż moja droga, muszę już iść. Spotkamy się jutro. I miej na sobie to.-Zniknął, lecz przed upadłą pojawiła się suknia.

Westchnęła cicho. Rozłożyła suknię i spojrzała na nią z obrzydzeniem. Nikt na świecie nie przekonałby jej, żeby założyła to paskudztwo. Może miała zbyt wygórowane gusta, ale w końcu znała się na sztuce, a projektowanie strojów też się do niej zaliczało.
A jednak wzięła suknię. Nie po to, by ją założyć, lecz by nie narobić sobie zbytnich kłopotów.

Sięgnęła z powrotem po swoje kartki i węgiel. W końcu miała wizję co narysować. Jednak jej zapał szybko wyparował, a sama upadła zniknęła.