Las

Westchnął cicho, a w westchnieniu była nuta zawodu. Zbyt dobrze słyszalna. Niestety.
-Szkoda. Miałem nadzieje, że powiesz mi coś więcej. A tak, to sam będe musiał się tam wybrać. - mruknął cicho po czym popatrzał w jej oczy i zastygł jakby bez ruchu, starając sie zrozumieć jej nieufność, która z niej biła.
-Mówiłem Ci, interesują mnie rzeki, jeziora, drzewa, góry, lasy, doliny i wszystko inne. Jestem podróżnikiem, który kiedyś może zyska sobie sławę, by móc sie szczycić mianem obieżyświata - wytłumaczył spokojnie, po czym zaczął kontynuować swoją wypowiedź, choć zmieniając temat - poprzez rysunki? Mógłbym zobaczyć?

Fioletowe oczy Mori zmieniły swój wyraz, najpierw lodowate, by po chwili zyskać delikatne iskierki, którym towarzyszył szczery uśmiech.
-Wybacz moje zachowanie taka już jestem.- odpowiedziała patrząc mu prosto w oczy.
-Zapewne osiągniesz swój cel.- zaczęła szperać w torbie, by po chwili wyjąć z niej teczkę.
-Proszę tu są wszystkie, które do tej pory zrobiłam. Niestety nie są za dobre gdyż nadal brakuje mi doświadczenia.-
Podała mu teczkę, a sama zaczęła mu się przyglądać.

Wziął od niej ryzunki uśmiechając się serdecznie
-Ależ nic się nie stało... To ja nietaktownie to zaczałem. - odpowiedział cicho, po czym zaczął przeglądać je w zamyśleniu, cały czas nie zmieniając pozycji. A kartki idelanie sie układały w jego dloni, cały czas proste i nie zwijały się o dziwo, mimo że trzymał je delikatnie. Tak delikatnie, że sprawiało to wrażnie, że wystarczy byle jaki podmuch, by wyrwać mu kartki z reki. Przeglądał je uważnie, porównywał, analizował. I co jakiś czas wracał na chwilę do któregoś z nich.

-Więc co Cię sprowadza do tych krain oprócz zwiedzania i poznawania?-
Zapytała z szelmowskim uśmieszkiem. Trochę lepiej już się czuła w towarzystwie Nokturna, co dało jej odwagę do dalszego dociekania kim jest ten młody chłopak.
-Nie wyglądasz na demona ani zwierzołaka, kim jesteś?
Moria podparła głowę na rękach, które trzymała na kolanach. Lustrowała każdy jego ruch.

Na pytanie o to, kim jest, drgnął lekko.
-Demonem - odpowiedział po chwili - Zwierzołakiem, bóstwem. Wszystkim po trochu w sumie.
Oczywiście kłamał. Skończył przeglądać rysunki, po czym je ułozył w odpowiedniej kolejności i podał jej.
-Bardzo ładne. Widać, że daleko zajdziesz. - szepnał cicho, po czym dodał jeszcze ciszej - a nawet bardzo daleko.

Odebrała rysunki, które włożyła do torby.
-Nie wydajesz się być demonem, znam kilku. Zwierzołak, nad tym bym się zastanowiła ale brakuje Ci futra. Bóstwo, proszę Nokturnie na to nie dam się nabrać. Tylko jedna rzecz cały czas nie pozwala mi określić kim jesteś. Ten brak charakterystycznej cechy dla danej rasy. Nawet mieszańcy mają coś z danej rasy.-
Pokręciła przecząco głową, wstała podeszła bliżej i kucnęła.
-Jesteś dla mnie wielką zagadką Nokturnie, którą chętnie rozwiąże. Zapominasz, że oczu artysty nie da się tak łatwo oszukać.-
Poprawiła kosmyk włosów, który opadł jej na oko.

- Oczu artysty może łatwo się nie da oszukać, ale jak widać, ta sztuka mi się chyba udała. - odpowiedział z uśmiechem, podnosząc jedną powieke i patrząc jak sie przybliża. Po czym ponownie zamknął oczy. Byleby nie chciała dotykać rogu, pomyślał Nocturn i ponownie otworzył jedno oko, któe przyglądało się jej badawczo

Złapała za jeden kosmyk jego włosów, nie przejmując się zbytnio jak zareaguje. Po chwili puściła i usiadła na trawie.
-Dziwny jesteś wiesz? I taki spokojny przy obcych, nie boisz się, że mogłabym zrobić ci krzywdę?-
Uśmiechnęła się złowieszczo, a jej dłoń powoli przesuwała się w stronę jej torby.

Kiedy złapała go za kosmyk włosów, nie przejął się tym zbytnio. Jedynie drgnął delikatnie, a kiedy puściła, mimowolnie sie uśmiechnął
- Może i jestem dziwny, nie mnie oceniać. Ale to właśnie moje dziwactwo czyni mnie tak fascynującym, nie uważasz? - zadał ciche pytanie, po czym zastanowił sie chwilę nad jej pytaniem, by w końcu odpowiedzieć
-Nie, raczej sie nie boję. Nie wyglądasz na złą osobę. Za dobrze CI patrzy z oczu. A nawet jeśli chciałabyś mnie zabić... To zginąć z rąk tak pięknej kobiety... to jak dla mnie całkiem miły koniec życia.

-Naprawdę?
Przyciągnęła torbę i wyjęła z niej mały nożyk do papieru.
-Nie każda osoba jet taka na jaką wygląda.- stała się bardziej poważna.
Jej oczy zatrzymały się na rogu.
-A to co? Odpowiesz mi w końcu?- wskazała ostrzem.

- To jak ktoś wyglada, a to jak komuś patrzy z oczu, to dwie różne rzeczy. Po za tym Ty jesteś artystką. Nie masz powodu by mnie zabijać. - Gdy wskazała ostrzem na róg, drgnął lekko
-Róg. Demoni róg. A co? - odpowiedział cicho, ciekawy jej reakcji. Kłamał, ze jest demonem, kłamie że ma demoni róg, no ale jednak go posiada... Jak jest więc w takim razie naprawde?

Spojrzała mu prosto w oczy i zaczęła nożem ostrzyć ołówek, który podnosła z kolan.
-Niestety, tu ,masz rację jako artystka i elf nie jestem zbytnim zwolennikiem przemocy.- Schowała przybory i przysunęła się bliżej.
-Już Ci mówiłam, że demonem to na pewno nie jesteś. Nie lubię jak ktoś zemną gra w takie gierki, robie się wtedy jeszcze bardziej ciekawa. A to wygląda całkiem śmiesznie na twojej głowie, zupełnie jak... hym.. coś mi to przypomina..może- ręka uniosła się na wysokość głowy i powoli zbliżała się.

-Ty uważasz, ze nie jestem demonem. A ja że mogę nim być chociaż po części. Kto z nas ma racje? - zapytał z uśmieszkiem, który wpełzł mu mimowolnie na usta.
-Śmiesznie? Przypomina Ci coś? Co takiego? - zapytał z nieukrywaną ciekawością. Wolał wiedzieć co o nim sądzą.

-Smoki. Dużo smoków ma takie, tylko więcej.- uśmiechnęła się niewinnie ale nie wycofała ręki.
-Ciekawe czy to ten sam rodzaj kości..- podparła się jedną ręką, by dosięgnąć rogu, a dróga dalej brnęła w przód.

-Dokładnie ten sam. A przynajmniej podobny. - odpowiedział jej z uśmiechem, pozwalając dotknąć
-Czemu tak Cię to ciekawi? - zapytał nagle, zastanawiając sie, czemu ją interesuje tak ten róg, jak i jego pochodzenie

Ręka wędrowała po całym rogu, dokładnie obserwowała go.
-Nie wiem, jest taki jakby.. przyciągający tajemniczością.- odpowiedziała na jego pytanie zmieszana po czym szybko odsunęła się i siadła z podpartymi nogami by zakryły część twarzy. Tylko fioletowe oczy błądziły gdzieś po horyzoncie.
-Nie spotkałam dotąd kogoś takiego..dziwne- zamruczała pod nosem, bardziej do siebie.

Pryzmknał oczy, kiedy zabrała ręke i nie otwierał ich przez dłuższy czas.
-Skąd pochodzisz Moria? - zadał ciche pytanie
-I tak, wiem, że przyciąga uwagę, niestety.

Spojrzała na niego.
-Nie wiem. Mam sporo umiejętności, które czasem pomagają mi jakoś przetrwać ale to tyle. Nic nie pamiętam, może.. tą czerń..może coś znaczy.
Wzrok stał się lodowaty, nieobecny, zupełnie jakby Moria gdzieś odpłynęła myślami.

-Rozumiem. - zamknął ponownie oczy - Zatem praktycznie nic o Tobie nie wiem. Zupełnie jak Ty o mnie...
Powiedział, uśmiechając sie delikatnie i zastanawiając sie nad swoją odmiennością do momentu aż zauważył jej zamyślona twarz
- O czym myślisz?

Na powrót jej oczy stały się normalne.
-Co?- spojrzała zdziwiona.
-Coś mówiłeś? Przepraszam czasem tak mam jak myślę o swojej przeszłości, czarna dziura wchłania mnie bez reszty. Wybacz, że cię nie słuchałam.- uśmiechnęła się przepraszająco.

Uśmiechnąl sie szerzej słysząc jej słowa
-Nie przejmuj się. Nie mówiłem nic ważnego. - Jego oczy błyszczały dziwnie, jakby z zadowolenia.
-Czemu chciałaś zostać artystką?

Zaskoczyło ją to pytanie.
-Cóż z początku wydawało mi się to.. bezpieczne, jako zawód. Nie każdy chce zostać wojownikiem czy magiem. Ja chciałam jakiejś stabilizacji, z czasem wciągnęło to moją duszę , a każdy mój plan na życie zaczął kręcić się wokół sztuki. Teraz mimo wszystko uważam, że był to dobry wybór.
Popatrzyła w niebo, odchylając głowę w tył.

-Rozumiem. - odpowiedział jej jednym słowem po czym podniósł się powoli, by wyprostować kości.
-Może sie gdzieś przejdziemy? - zaproponował wyciągając ku niej otwartą dłoń.

Złapała go za rękę i wstała.
-Chętnie, to gdzie proponujesz?- zapytała.

Zamyślił się, po czym spojrzał jej w oczy i odrzekł
-Prosto przed siebie? propozycja prosta, bylejaka ale mająca pewien urok. I tajemniczość