Willa Dai'a

Ogromna willa, bardzo stara patrząc z zewnątrz. Otoczona ogromną skrzypiącą zardzewiałą bramą. W środku jest pusto tylko jeden pokój na najwyższym piętrze jest zagospodarowany. Ściany są koloru czarnego z różowymi truskawkami które mają ręce i nogi. Podłoga jest zasłała włochatym różowym dywanem. W ściane jest wbudowany kominek, bardzo stary i ledwo trzymający się w całości. Pray drugiej ścianie jest łoże z baldachimem - różowym. Na łóżku leży mnówstwo poduszek w różnych tonacjach różu. Obok jest szafka nocna i na niej stoi lampka. Przy trzeciej ścianie stoi szafa na ubrania. Przy ostatniej ścianie mieści się stolik z krzesełkami.

Pojawił się. Rzucił Valla na łóżko i rozpalił w kominku. Wypił pare łyczków miodu pitnego i sam położył się obok Vall'a. Wziął swojego różowego misia z podłogi i przytulając go zasnął.

Obudził się. Spojrzał w sufit - nie był pod gołym niebem, przymrużył oczy dalej zawładnięty snem. Dziewczyna go wzięła? Wątpił...a więc kto? Obrócił się otwierając szeroko oczy, leżał koło...mężczyzny.
- Aaaa!! AAA!!!A!! - Odskoczył przerażony.

Otworzył jedno oko i spojrzał na Vall'a niewzruszony.
- Zamknij się, ja jeszcze śpie. - powiedział przewracając się na drugi bok i tuląc swojego misia.

- Aha - Odpowiedział zgaszony. - Dzięki ci za gościnę...ale ja chyba muszę iść - Powiedział strapiony i uciekł.

Skradu skradu skradu, cichu cichu cichu, mocniej mocniej mocniej, szybciej szybciej szybciej ACH! Zasłonił sobie usta po coś bo leciutko poniosło.
Rozejrzał się chaotycznie zauważając że był w czyjejś sypialni, przez swoje boskie skradu znów wylądował gdzieś gdzie nie wiedział gdzie jest bo nie wiedział gdzie idzie bo się skradu... Ale nie można być złym na skradu, skradu boskie <3
-Hmm - Zaczął myśleć gdzie to może być, lecz nie zauważył że ktoś tu jest...

Pojawił się i zobaczył kogoś na środku swojego pokoju.
- Ekchem... - odkaszlnął lekko.

Otworzył szeroko oczy patrząc na przybyłego właściciela domu, nagle jego przestraszona mina zmieniła się na taką... Flirtującą a on sam zamruczał sobie po czym powrócił do poprzedniego wyrazu twarzy, a mianowicie był zaskoczony.
-Ło - Machnął rękoma jak głupi starając się odstraszyć osobnika i uciec stąd ale nie wiedział jeszcze jakie ten groźnie wyglądający osobnik może mieć moce...

Popatrzył się na Sai'a.
- Nie wiem, czy wiesz, ale jesteś w moim domu... - powiedział patrząc na niego nieprzyjaźnie i podszedł do niego.
- I właśnie brudzisz mój dywanik. - powiedział wskazując na jego brudne buty.

Jego buty nie były brudne! One były czyste jak słoma o poranku w kowalskiej stodole! Czy jakoś tak no!
-To nie moje! - Krzyknął i natychmiast wysoczył ze swoich butów i odsunął się prędko pod ścianę, jak najdalej od mrocznych, zUych, brudnych, bezlitosnych! ... Buuutóóóóów

Spojrzał na niego.
- Nie mam litości dla tego, kto niszczy mój kącik miłości. - powiedział wolno, akcentując każde słowo.

-Aj! - Coś w tym stylu wyleciało z jego gardła, wziął rozbieg i bum, walnął plackiem na ścianę i o dziwo zniknął! Stanął się cieniem i był teraz... Cieniem!
-Muahaha teraz mi już nic nie zrobisz bowiem ja się światła nie boję! Więc nie świeć we mnie bo to Ci nic nie da MUAHAHA - Śmiał się podle bo miał z czego

Stał się niewidzialny.
- Cieszysz się jak dziecko. - powiedział i zamilkł. Tak więc Sai mógł się tylko domyślać czy nadal tu jest czy teź sobie gdzieś poszedł. Przy okazji Dai zmienił wygląd, bo tamten mu się znudził.

Wyszedł z cienia i przetarł czoło z ulgą, ach nie było tu już tego złowieszczego faceta
-Uf... - Mruknął, podszedł do swych butów, uklęknął przy nich i pogłaskał czule
-Wybaczcie buciki ale tatuś musiał się ratować, rozumiecie prawda? - Oczekiwał że wierni kompani mu wybaczą, przytulił jednego buta, tego z którego wyskoczył najbardziej

Przestał być niewidoczny.
- Buuu... - szepnął dla Sai'a do ucha.

Podskoczył wystraszony i rzucił się na łóżko, rękoma zakrył sobie głowę jak podczas ćwiczeń nalotowych.
Leżał tak w bezruchu mając nadzieję że osobnik uzna iż jest martwy i sobie pójdzie
-Pssst, jestem martwy - Pomógł Mu w tym

Zachichotał.
- Od lat nie spotkałem tak bezczelnego włamywacza. - powiedział siadając na nim.

Wygiął się w łuk, rozchylił delikatnie usta a z jego wysuszonego jękami gardła wydostał się ostatni, finalny jęk rozkoszy spowodowany spazmem przyjemności które opanowało jego ciało w momencie kiedy nieznajomy na nim usiadł.
-Nie gwałć! Jestem dziewicą! - Wykrzyczał machając rękoma i nogoma
-Nie... Nie jestem - Zastanowił się chwilę

Spojrzał na niego.
- Przykro mi, ale nie jestem Tobą zainteresowany. - powiedział zwalając go z łóżka.
- Chcem, spać więc idź sobie już, sio, sio. - wziął swojego różowego misia i przytulił go mocno do siebie. Bezczelny nieznajomy.

Pociągnął noskiem i skulił się na podłodze wtulając w swoje kolanka, od czasu do czasu mruknął lub pociągnął noskiem by zwrócić na siebie uwagę.

- Zamknij się! - krzyknął mu w myślach, bo był już zmęczony mówieniem. Obrócił się na drugi bok. Ech, zero prywatności. Zero spokoju.

-Buuu - Zabuczał zawiedziony, pozbierał się i wyszedł po cichutku po czym wrócił, ponownie się położył, gwałtownie wstał, trzasnął drzwiami i wyszedł oknem

- Kompletny debil. - powiedział wstając, gdy ten wyszedł i rozpalił w kominku. Usiadł przed nim w bujanym fotelu i wsadził sobie do buzi lizaka. Po chwili wziął książke leżącą koło kominka i się zaczytał.

Po jakimś czasie zasnął w fotelu. Książka zsunęła mu się na ziemie.

Ocknął się na krześle. Wszystko go bolało.
- Do diabła, nigdy już nie zasnę na tym cholerstwie! - oburzył się sam na siebie i posprzątał troche swój pokój.
- Ten, bandyta musiał pobrudzić... - mruczał czyszcząc zawzięcie dywanik. Po skończeniu prac domowych, zniknął w biegu za drzwiami chichocząc.