Bar "Lasmiro no Giruga"

Dobre sobie. Będąc już w swoim pokoju w gildii przypomniał sobie, że zostawił coś ważnego w barze. Wyszedł i wrócił tutaj, oczywiście trochę mu to zajęło, bo te dwa miejsca raczej blisko siebie nie były położone. Przyszedł podirytowany, stwierdzając iż mimo że właścicielki nie ma to jakieś dwie osoby sobie korzystają. Wzruszył ramionami pod płaszczem, nie jego sprawa.
Wszedł do środka po cichu, przymykając drzwi i przeszedł jak wiatr pomiędzy wszystkim stolikami i krzesłami. Szybko chwycił jakąś ozdóbkę z blatu i westchnął z ulgą. Nikt nie zabrał, miał szczęście. Schował ją gleboko w kieszeni, zapominając iż nie jest sam.

-Taa... Szlachcianką.-prychnęła wyjątkowo pogardliwie. I zaraz drzwi się otworzyły. Nie mogła powstrzymać uśmiechu.
-Nadzieja matką głupich, lecz każda matka kocha swe dzieci...-zanuciła zsuwając się ze stołka i podchodząc do mężczyzny.
-Witaj panie. W napadzie śmiałości chciałabym spytać o Twe imie.-uśmiech przybrał łobuzerskiego charakteru, dodając wampirzycy uroku.

Spojrzała zaskoczona na pokaz wampirzycy. Zaśmiała się pod nosem. Albo liczyła na jakieś względy ze stony obcego mężczyzny, albo na jego krew. Chociaż ta druga opcja wydawała się bardziej wiarygodna. Nie będzie im przeszkadzać.
Odwróciła głowę w stronę baru i zaczęła stukać palcami o blat stolika.

Nie wiedział o co chodzi, więc tylko odsunął ją od siebie, odciągając ją za nadgarstki od swojej osoby. W napadzie śmiałości? Inne określenie pasowałoby tu również dobrze, pewnie coś od niego chciała. Ogólnie w jej tonie głosu coś mu się nie podobało, czuł podstęp. Jako mag zawsze miał awersję do innych istot.
Usiadł na jednym z wysokich krzeseł przy ladzie i wpatrywał się w nią z podniesioną brwią, trzymając dłonie na kolanach. Drugą dziewczynę również obserwował, bo obie miał w zasięgu wzroku.

Uniosła brwi. Przecież była grzeczna, no... Wyślizgnęła się z rąk chłopaka, mimo tego, że jego uścik ciepły był i przyjemny. Podniosła nadgarstki do góry w geście oznajmiającym, że a) poddaje się b) nie ma broni.
-Rozumiem, pan życzy sobie samotności.-skinęla lekko głową i wróciła na miejsce koło Alex. Nie będzie zadzierać z wyraźnie gorącym człowieczkiem.

A Alex była nie przytomna. To znaczy.... usnęło się jej. Najwidoczniej miała dzisiaj za dużo wrażeń i krótko spała, bo nawet dało się słychać ciche pochrapywanie.

Może i była, on o tym nic nie wiedział. Po prostu nie rozumiał zachowania tej kobiety w żadnym stopniu. Obserwował je, a zwłaszcza tą co uważała go za samotnika. W sumie wiele lat taki był.
- Co chciałaś?
Zapytał wprost, przekrzywiając głowę. Nie wyglądał, na zainteresowanie nim, a raczej czymś co mógł jej dać. Tak on to rozumiał.

Delilatnie pogłaskała Alex po włosach i lekko ucałowała w czoło.
-Najpierw porozmawiać. Potem ewentualnie trochę krwi. Ale nie będę się panu narzucać...-uśmiechnęła się, wręcz obojętnie. Skalkulowała, że lepiej dać sobie spokój, zająć się towarzysząc jej wampirzycą. Tak też uczyniła, przykrywając ją płaszczem. Jeszcze się przeziębi.
-I nie wydaje mi się byśmy byli na Ty, panie.

Drzwi otworzyły się pod nagły pchnięciem, na początku7 do pomieszczenia wpadł nawet zimny wiatr, a zaraz za nim czarnowłosa właścicielka. Spojrzała na wszystkich obecnych lekko zdziwiona, ale nie przeszkadzało jej to, że tu są. Zauważyła tego samego chłopaka, co wcześniej, może w ogóle nie wychodził.
Zdjęła płaszcz i skierowała się na zaplecze. Tam zostawiła swoje okrycie i wracając do głównej sali stanęła za barem, a właściwie usiadła sobie na krzesełku, aby było jej wygodniej. Przeczesała palcami włosy, jak to miała w zwyczaju i opierając się rękoma o ladę rozejrzała się w połowie przymrużonymi oczyma po pomieszczeniu.

-O, pani...-wampirzyca zwróciła się do właścicielki.
-Mam nadzieje, że obecność mej śpiącej towarzyszki nie przeszkadza. Co mogłabyś mi, pani zaproponować do picia?-spytała obracając się do Kuroi i opierając na blacie. Ciekawie przyglądała się dziewczynie.

Przyjrzała się dziewczynie. Wampir. Z cichym westchnieniem, gdyż myślała, że sobie jeszcze posiedzi wstała i obróciła się bezgłośnie do szafy z trunkami.
-Nie przeszkadza mi.- Odpowiedziała jakby trochę nieobecna czy zamyślona sięgając po ciemną butelkę.
-Może czerwone wino z ludzką krwią?- Zaproponowała spoglądając przez ramię na Tayę.

-Doskonały wybór.-uśmiechnęła się wampirzyca prezentując kły. Nie dbała o to, czy kogoś to zszokuje. Nie podoba się to peszek, goście.
-Ile płacę?-spytała sięgając ręką do sakiewki, zaplątanej gdzieś w stroju.

Ceny miała wyuczone na pamięć, więc stawiając butelkę na ladzie powiedziała.
-Dziesięć srebrników.- Znów usiadła na krzesełku wpatrując się w wampirzycę z nieodgadnionym wyrazem twarzy. Chociaż się nad czymś zastanawiała, nie dała tego po sobie poznać, wolała wyglądać na raczej zainteresowaną sytuacją w barze, ale jak na razie musiała się zająć ważniejszą sprawą.

Wyłuskała z mieszka dziesięć srebrników i zapłaciła.
-Dziękuję.-chwyciła butelkę i podniosła się. Na skarawce papieru zapisała drugiej wampirzycy gdzie ta może ją znaleźć. Magowi posłała buziaka i opuściła bar żwawym krokiem.

[zt]

Dawno już wyszedł. Chyba nigdy się nie przyzwyczai do nowego świata, no i nie rozumiał kobiet nic, a nic.

[zt]

Wzięła pieniądze i schowała do kieszeni. Rozglądając się po barze zatrzymała swój wzrok na ogniu w kominku. Musi załatwić sobie kogoś do pomocy, ale nie miała, kogo, jakoś na razie nie spotkała istot o wystarczających kwalifikacjach. Położyła ręce na ladzie, a na nich głowę, nie zwracając uwagi na wychodzących, tylko przeszkadzało jej zimne powietrze przechadzające się po całym pomieszczeniu.

Wstała z krzesła, westchnęła dosyć głośno i powędrowała na zaplecze. Wzięła płaszcz, zarzuciła sobie na ramiona i nadal zamyślona opuściła teren baru.

Pojawiła się w barze w swoim ciemnym płaszczu. Materiał dokładnie skrywał jej postać. Rozglądała się za właścicielką baru, której niestety jeszcze nie było. Nieco zawiedzona nieobecnością Kuroi, usiadła przy ladzie. Dopiero teraz jakiś kształt oprócz jej ciała był widoczny na zagnieceniach płaszcza. Coś przyniosła i miała to zapewne przekazać właścicielce tego budynku. Jak zwykle starała się nie zwracać na siebie zbytniej uwagi osób pobocznych, to, co miała do załatwienia nie było dla wszystkich do oglądania. Nawet ona nie była aniołkiem w końcu z czegoś trzeba żyć a pensja maga ledwie starcza jej na chleb. Niestety Chojny król tych okolic, chociaż lubi wykorzystywać grzecznych magów to nie przepada za dzieleniem się z nimi swoim majątkiem. Tak, więc większość osób mieszkających w gildii zarabiała także na boku. Elys nie była wyjątkiem, nawet ona czasami chciałaby kupić sobie coś droższego.

Ręką pchnęła drzwi, aby się otworzyła, następnie weszła do głównego pomieszczenia. Zamarła spoglądając na Elys.
-Hę?- Zdejmując płaszcz podeszła do dziewczyny.
-Co ty tu robisz?- Spytała na chwilę ją opuszczając, aby odłożyć płaszcz na zaplecze. Kiedy wróciła usiadła na swoim krzesełku za barem i cały czas przyglądała się magowi. Nie mogła uwierzyć, że znów tu przyszła. Znów więźnie coś „za darmo”. W duchu zachichotała bez przyczyny.

Uśmiechnęła się do przybyłej wykrzywiając usta chytrze. No w końcu przybyła! Ileż można czekać!?
-Witaj moja droga. Po cóż się pytasz? Dobrze znasz powód mojego przybycia. –Wyciągnęła cos z pod płaszcza. Owy przedmiot cały był owinięty ciemnym materiałem. Położyła pakunek na ladzie. –To jest warte z jakiś 100 srebrników, jeśli uda ci się trochę potargować możesz wyciągnąć nawet z 200 srebrników. –Rzekła przyglądające się temu, co sama przyniosła.
-Otwórz i zobacz, co tym razem mam dla ciebie. –Rozejrzała się dookoła sprawdzając czy aby nikt nie interesuje się za bardzo ich rozmową.

Pojawił się, zamówił butelkę Absyntu i wlał sobie do szklanki. Rozejrzał się dookoła i podpił trochę.

Spojrzała na owy przedmiot swoimi niebieskimi oczami i zamrugała słodko. Na jej twarz wpełzł lekki uśmieszek i wstała z krzesła. Obeszła bar i wyciągając ręce w stronę Elys przytuliła ją do siebie. Gdyby nie wszedł jakiś mag to by zrobiła coś jeszcze, ale automatycznie się cofnęła i wróciła za bar, tam siadając na krzesło. Schowała przedmiot pod ladę.
-Dzięki.

[przepraszam, ale w barze się kupuje trunki!]

Elys puściła do niej oko.
-Do usług moja droga. –Powiedziała wstając. Przebywanie zbyt długo w takim miejscu mogłoby wzbudzić kogoś podejrzenia. –Do następnego-Skinęła głową. Jej dziko zielone oczy zajarzyły się jakby diabelnie, po czym ich kolor przybladł.
Dziewczyna równym krokiem wyszła z baru.

Położyła ręce na ladzie, a na nich głowę. Było jej jakby smutno. Zakryła twarz dłońmi i z głośnym westchnieniem zagłębiła się w plany, które musi niedługo zrealizować. Będzie trudno, ale może się udać, a jak wszystko pójdzie po jej myśli to chyba będzie dobrze.

Podszedł do lady.
- Ile jestem winien ? - Spytał zapłacił i wyszedł.