Bar "Wodne Oczko"

- Kora. Miło mi. - skinęłam głową uśmiechając się delikatnie. - Oczywiście. - odpowiedziałam łagodnie. Obserwowałam demona dyskretnie. Sprawiał wrażenie uprzejmego, co było dość niespotykane u tej rasy. Zachowałam jednak spokój i uśmiechając się dalej upiłam kolejny łyk wina. - Jesteś tutaj od niedawna, prawda?

-Dziękuję-powiedział uprzejmie i wykonał głębszy ukłon-Tak...rzekłbym od bardzo niedawna-dodał po chwili i usiadł.
-Tutaj zawsze tak tłoczno i wesoło?-zapytał ironicznie lecz uprzejmie i wciąż z uśmiechem.

- Bywało lepiej - westchnęłam cicho i rozejrzałam się - Teraz coś się kraina wyludniła... Coś się szykuje... - dodałam po chwili - Dawnymi czasy to miejsce wręcz tętniło życiem - zaśmiałam się cicho - A mogę spytać skąd do nas przybyłeś?

-Spytać zawsze można-uśmiechnął się do niej i wziął łyk piwa.
-Pochodzę z nikąd...bo jestem jakby wędrowcem-powiedział po chwili uprzejmie-Mam nadzieję że odpowiedź cię usadysfakcjonowała-dodał szybko by cała wypowiedź nie wydała się niegrzeczna.

- Każdy ma jakąś tajemnicę. - uśmiechnęłam się delikatnie i skinęłam głową - Nie naciskam na szczerą odpowiedź. Więc tak, taka odpowiedź mnie satysfakcjonuje... Wręcz cieszy. - dodałam po chwili - Wędrowcy są jednymi z lepszych partnerów do rozmów. A już dawno nie miałam okazji do miłej i interesującej rozmowy. - uśmiechnęłam się lekko - jeśli jednak zacznę Cię męczyć lub jeśli uznasz, że nie masz ochoty rozmawiać czy odpowiadać na moje pytania, nie miej żadnych oporów, by zakończyć tę konwersację. - powiedziałam spokojnie przyglądając się lampce wina, trzymanej w dłoni. - Oczywiście ja także postaram się odpowiedzieć na Twoje pytania. - dodałam po chwili. Patrzyłam przed siebie, na lustro zawieszone za barem, w którym mogłam swobodnie obserwować demona jak i całe pomieszczenie.

-Bardzo chętnie porozmawiam-uśmiechnął się i dodał-w podróży jestem sam, a i na postoju nie spotykam wielu rozmówców. Wolę jednakowoż odpowiadać na pytania, taki dziwny nawyk-wziął głęboki łyk piwa i zgrabnie stłumił bęknięcie-Proszę wybaczyć...taki trunek-dodał mimowszystko.

Zaśmiałam się cicho zakrywając usta dłonią.
- W porządku. - odrzekłam i napiłam wina - Dobrze... Bardzo dobrze... - uśmiechnęłam się lekko i spojrzałam tym razem na twarz demona już bezpośrednio - Sądząc po Twoim stroju i opasce na oku miałeś ciężkie życie... Pozwól że zapytam, w jakich okolicznościach straciłeś oko? - spytałam lekko niepewnie. Demon mógł odmówić odpowiedzi.

Sasuun zaśmiał się-Nie, nie...oko mam zdrowe...no jeśli można to tak nazwać-dodał po chwili i zdjął przepaskę. Zasłonięte jeszcze przed chwilą oko widać było aż nazbyt. Pozbawione było pigmentu a źrenica była ledwo widoczna-To po to by widzieć chociaż na jedno oko kiedy jest ciemno-wytłumaczył w skrócie-Oczywiście samo zakrywanie nie wystarczało..ale teraz nie odstraszam ludzi i...innych-dodał po chwili i zakrył znowu oko.

- Ah. Rozumiem. - uśmiechnęłam się lekko przyglądając się twarzy Sasuun'a - Niektórzy boją się tego, czego nie potrafią zrozumieć... Zdarza się... - uśmiechnęłam się pogodnie i upiłam ponownie łyk wina. - Pozwól że jeszcze zapytam o Twoją profesję, do której tak potrzebne jest Ci taki skarb. Prócz oczywiście wędrowania po świecie. - uśmiechnęłam się łagodnie zadając pytanie po czym ponownie upiłam ze szkła.

-To już temat na inne spotkanie bo oto czas na mnie-powiedział z uśmiechem i wstał-Żeby zaspokoić ciekawość dodam tylko że się przydaje-zrobił głęboki ukłon-Do następnego razu-powiedział uroczyście i pozostał chwilę w ukłonie. Po chwili jednak wyprostował się i wyszedł.

Uśmiechnęłam się delikatnie i skłoniłam głowę z iście królewskim wyrazem twarzy.
- Bywaj Sasuun'ie - pożegnałam demona odprowadzając do wzrokiem do wyjścia. Uśmiechnęłam się do siebie. Ciekawy osobnik. Westchnęłam cicho i dokończyłam wino. Po chwili rozpłynęłam się rozpadając w czarne pióra, które po chwili wywiał wiatr.