Barwna łąka

Duża łąka, która wyrosła na piaskach pozostałych po morzu. Rośliny mają tu piękny zielony, soczysty kolor. Gdzieniegdzie są jeszcze większe lub mniejsze sadzawki ze słoną wodą, w których pluskają się morskie ryby. W lecie pojawić się tu mogą nawet barwne kwiaty, wśród których fruwać będą motylki... niezapomniany widok. Trzeba jednak uważać, bo teren ten łatwo jest zanieczyścić, a szkoda by było niszczyć tę zieleń.

Szlajał się tu i ówdzie, chcąc odejść trochę od miasta i mieć spokój. Przy okazji pozna trochę lepiej okolice. Trafił tutaj, na przeuroczą łąkę, która średnio do niego pasowała. Ale przynajmniej nikogo tu nie było i mógł posiedzieć sam. To znaczy, z Kage. I nikt nie będzie krzywo patrzył, że gada z "psem".
Usiadł na trawie, mało się przejmując, że przygniata jakieś kolorowe kwiatki. Zerwał źdźbło trawy i wetknał je sobie do ust, marszcząc brwi i zastanawiając się usilnie nad czymś. Kage ziewnął i położył się, widać było, że tu czuje się o wiele lepiej niż w mieście.
Po kilku chwilach Kjell westchnął i opadł na plecy, podkładając ręce pod głowę. Nic nie pamięta. Już powoli przestawał wierzyć, że jest o czym pamiętać.

Otworzył powoli oczy, zauważając, że wieczór zapadł. Oraz że zasnął na jakiś czas. Cóż, bywa. Wstał do pozycji siedzącej i ziewnął, mierzwiąc sobie włosy. Wilk dalej spał w najlepsze, więc Kjell go nie budził, tylko siedział zapatrzony gdzieś w horyzont.
Po dłuższej chwili jednak wstał, gwizdnięciem obudził wilka i razem odeszli.